سوره روم: تفاوت میان نسخه‌ها

{{پایان}}

آیه ۳۰ سوره روم مشهور به آیه فطرت است که به سرشت الهی و نوع آفرینش انسان‌ها پرداخته است و گرایش انسان به خدا و دین را فطری و برخاسته از درون آن می‌داند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۶، ص۴۱۸.</ref> [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] مراد از دین در این آیه را [[اسلام|دین اسلام]] می‌داند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۶، ص۱۷۸.</ref>

===آیه عدم خلف وعده خدا===

<div style="text-align: center;"><noinclude>

{{پایان}}

خداوند از نشانه‌های خود به آفرینش زوج انسان اشاره کرده‌است که باعث تکامل و آرامش انسان در زندگی می‌شود و به محبتی و رحمتی که در میان آنان قرار داده نیز اشاره می‌کند.[[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] در تفسیر آیه می‌گوید که هر یک از مرد و زن دستگاه تناسلى دارند که با دستگاه تناسلى دیگرى کامل مى گردد و از مجموع آن دو توالد و تناسل صورت مى گیرد، و هر یک از آن دو به تنهایی ناقص و محتاج به دیگری است ، و از مجموع آن دو، واحدى کامل و تمام برای تولید نسل درست می‌شود، و به خاطر همین نقص و احتیاج است که هر یک به سوى دیگرى حرکت مى‌کند، و چون به هم برسند آرام مى‌شوند، زیرا که هر ناقصى مشتاق به کمال است ، و هر محتاجى مایل به زوال حاجت و فقر خویش است ، و این حالت همان نیازمندی شدید هر یک به دیگری است که در هر یک از این دو طرف به ودیعت نهاده شده است. <ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج۱۶، ص۱۶۶.

</ref>