آیه نبأ: تفاوت میان نسخه‌ها
←شأن نزول
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
==شأن نزول== | ==شأن نزول== | ||
مفسران دو [[اسباب نزول|شأن نزول]] برای این آیه ذکر کرده‌اند: بیشترشان نوشته‌اند آیه در خصوص ولید بن عُقبه، نازل شده است که [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام(ص)]] او را برای جمع‌آوری [[زکات]]، به‌سوی [[بنی‌مصطلق (قبیله)|قبیله بنی‌مُصطَلَق]] اعزام کرده بود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۲، ص۱۵۳.</ref> به‌گفته [[فضل بن حسن طبرسی]] در [[مجمع‌البیان]]، هنگامی که قبیله بنی‌مصطلق باخبر شدند که نماینده پیامبر(ص) به‌سوی آنان می‌آید، به استقبال او آمدند؛ اما ولید به‌جهت دشمنی‌ای که در [[جاهلیت]] با آنان داشت، تصور کرد آنان به‌قصد کشتنش آمده‌اند. ازاین‌رو نزد پیامبر(ص) بازگشت و گفت آنها از پرداخت زکات خودداری کرده‌اند. پیامبر(ص) تصمیم گرفت با آنها پیکار کند که این آیه نازل شد و به مسلمانان دستور داد هرگاه فاسقی خبری آورد، درباره‌اش تحقیق کنند.<ref> طبرسی، مجمع‌البیان، ۱۳۷۲ش، ج۹، ص۱۹۸.</ref> | مفسران دو [[اسباب نزول|شأن نزول]] برای این آیه ذکر کرده‌اند: بیشترشان نوشته‌اند آیه در خصوص ولید بن عُقبه، نازل شده است که [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام(ص)]] او را برای جمع‌آوری [[زکات]]، به‌سوی [[بنی‌مصطلق (قبیله)|قبیله بنی‌مُصطَلَق]] اعزام کرده بود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۲، ص۱۵۳.</ref> به‌گفته [[فضل بن حسن طبرسی]] در [[مجمع البیان فی تفسیر القرآن (کتاب)|مجمع‌البیان]]، هنگامی که قبیله بنی‌مصطلق باخبر شدند که نماینده پیامبر(ص) به‌سوی آنان می‌آید، به استقبال او آمدند؛ اما ولید به‌جهت دشمنی‌ای که در [[جاهلیت]] با آنان داشت، تصور کرد آنان به‌قصد کشتنش آمده‌اند. ازاین‌رو نزد پیامبر(ص) بازگشت و گفت آنها از پرداخت زکات خودداری کرده‌اند. پیامبر(ص) تصمیم گرفت با آنها پیکار کند که این آیه نازل شد و به مسلمانان دستور داد هرگاه فاسقی خبری آورد، درباره‌اش تحقیق کنند.<ref> طبرسی، مجمع‌البیان، ۱۳۷۲ش، ج۹، ص۱۹۸.</ref> | ||
برخی نیز گفته‌اند آیه درباره ماجرای تهمت به [[ماریه دختر شمعون|ماریه همسر پیامبر(ص)]] نازل شده است. در این داستان، [[امام علی(ع)]] که مأمور مجازات خاطی بود، از پیامبر(ص) پرسید که آیا می‌تواند در صورتی که مشاهداتش برخلاف گفته‌های دیگران بود، به شایعات اعتماد نکند. پیامبر(ص) هم به او چنین اجازه‌ای داد. در پایان معلوم شد که گناهی صورت نگرفته و شایعات [[دروغ]] بوده است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۹، ص۱۹۸و۱۹۹.</ref> | برخی نیز گفته‌اند آیه درباره ماجرای تهمت به [[ماریه دختر شمعون|ماریه همسر پیامبر(ص)]] نازل شده است. در این داستان، [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] که مأمور مجازات خاطی بود، از پیامبر(ص) پرسید که آیا می‌تواند در صورتی که مشاهداتش برخلاف گفته‌های دیگران بود، به شایعات اعتماد نکند. پیامبر(ص) هم به او چنین اجازه‌ای داد. در پایان معلوم شد که گناهی صورت نگرفته و شایعات [[دروغ]] بوده است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۹، ص۱۹۸و۱۹۹.</ref> | ||
==اثبات حجیت خبر واحد با استفاده از آیه== | ==اثبات حجیت خبر واحد با استفاده از آیه== | ||
در [[اصول فقه]]، از آیه نبأ، برای اثبات حجیت [[خبر واحد]] بحث شده است. البته اصولیان در اثبات حجیت خبر واحد از طریق این آیه، اتفاق‌نظر ندارند. از جمله [[محمدحسین غروی نائینی|محمدحسین نائینی]] استناد به آن را برای اثبات حجیت خبر واحد، صحیح دانسته است؛<ref> نائینی، فوائدالاصول، ۱۳۷۶ش، ج۳، ص۱۸۷.</ref> اما [[شیخ مرتضی انصاری|شیخ انصاری]] بر این باور است که آیه، بر حجیت خبر واحد دلالت ندارد.<ref>شیخ انصاری، فرائدالاصول، ۱۴۱۶ق، ص۱۱۶-۱۳۶.</ref> | در [[اصول فقه]]، از آیه نبأ، برای اثبات حجیت [[خبر واحد]] بحث شده است. البته اصولیان در اثبات حجیت خبر واحد از طریق این آیه، اتفاق‌نظر ندارند. از جمله [[محمدحسین غروی نائینی|محمدحسین نائینی]] استناد به آن را برای اثبات حجیت خبر واحد، صحیح دانسته است؛<ref> نائینی، فوائدالاصول، ۱۳۷۶ش، ج۳، ص۱۸۷.</ref> اما [[شیخ مرتضی انصاری|شیخ انصاری]] بر این باور است که آیه، بر حجیت خبر واحد دلالت ندارد.<ref>شیخ انصاری، فرائدالاصول، ۱۴۱۶ق، ص۱۱۶-۱۳۶.</ref> | ||