آیه ۵۹ سوره انعام: تفاوت میان نسخه‌ها

[[شیخ طوسی]] احتمال می‌دهد که مراد از «کتاب مبین» همان علم الهی باشد. او این احتمال را نیز می‌افزاید که مراد از آن همانند آنچه در آیه ۲۲ [[سوره حدید]] آمده کتابی باشد که خدا، همه حقایق هستی را قبل از ایجاد در آن ثبت کرده است.<ref>طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، دار إحیاء التراث العربی، ج۴، ص۱۵۵.</ref> علامه طباطبایی نیز آورده است که کتاب مبین  همانند خزائن غیب مشتمل بر همه موجودات است با این تفاوت که در کتاب مبین دقیق‌ترین مقادیر و اندازه‌های موجودات ثبت و ضبط شده‌اند.<ref>طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۳۵۲ش، ج۷، ص۱۲۷.</ref> او همچنین اضافه می‌کند که کتاب مبین از جنس کاغذ و ورق نیست.<ref>طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۳۵۲ش، ج۷، ص۱۲۷.</ref><br>

برخی نیز بر پایه استناداتی، کتاب مبین را همان «امام مبین» که در [[آیه ۱۲ سوره یس]] آمده است دانسته و  آن را بر امام علی(ع) تطبیق کرده‌اند.<ref>ربانی گلپایگانی، وحی نبوی، ۱۳۹۱ش، ص۲۰۷-۲۰۸.</ref>

==جایگاه آیه در فرهنگ و علوم اسلامی==  

آیه ۵۹ سوره انعام در [[نماز غفیله|نماز غُفَیله]] که از نمازهای مستحبی است قرائت می‌شود.<ref>طباطبایی یزدی، العروه الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۲۴۶-۲۴۷.</ref><br>

[[ملاصدرا]] در برخی کلماتش به نظریه ابن سینا و استفاده او از آیه ۵۹ انعام اشاره می‌کند<ref>ملاصدرا، الحکمه المتعالیه، ۱۹۸۱م، ج۳، ص۴۱۵.</ref> و در جای دیگر مصداق مفاتح الغیب را [[عقل فعال]] بر می‌شمارد و آن را منبع علوم شهوی و الهامات انبیاء می‌داند.<ref>ملاصدرا، تفسیر القرآن الکریم، ۱۳۶۶ش، ج۶، ص ۱۱۸.</ref><br>

در سخنان عرفای مسلمان نیز [[اعیان ثابته]]<ref>قیصری، شرح فصوص الحکم، ۱۳۸۲ش، ج۲، ص۸۸۵.</ref>، حضرت احدیت<ref>امام خمینى، تعليقات على شرح« فصوص الحكم» و« مصباح الانس»، پاسدار اسلام، ص۲۵.</ref> و اسماء کلیه الهی<ref>جامی، اشعة اللمعات، ۱۳۸۳ش، ص۱۷۲.</ref> به عنوان مصادیقی برای مفاتح الغیب معرفی شده‌اند.

==پانویس‌ها==

{{پانوشت}}

*ابن‌سينا، حسین، الشفاء(الإلهيات‌)، تصحیح سعید زائد، قم، کتابخانه مرعشی نجفی، ۱۴۰۴ق.

*امام خمینى، سید روح‌الله، تعليقات على شرح« فصوص الحكم» و« مصباح الانس»، قم، پاسدار اسلام، بی‌تا.

*ربانی گلپایگانی، علی، وحی نبوی، بی‌جا، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، ۱۳۹۱ش.

*طباطبایی یزدی، سیدمحمد کاظم، العروه الوثقی، محقق: احمد محسنی سبزواری، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، ۱۴۱۹ق.

*طباطبایی، محمد حسین، المیزان في تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسه الأعلمی للمطبوعات، ۱۳۵۲ش.