آیه ۵۹ سوره انعام: تفاوت میان نسخه‌ها
←متن، ترجمه و تفسیر
Gholamzadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Gholamzadeh (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
آیه ۵۹ انعام و خصوصا عبارت «مفاتح الغیب» مورد توجه فلاسفه و عرفای مسلمان بوده است. در سخنان آن‌ها علل نخستین، اعیان ثابته و اسماء الهی از مصادیق مفاتح الغیب شمرده شده‌اند. این آیه همچنین بخشی از اذکار [[نماز غفیله]] که از [[نمازهای مستحب|نمازهای مستحبی]] است را تشکیل می‌دهد. | آیه ۵۹ انعام و خصوصا عبارت «مفاتح الغیب» مورد توجه فلاسفه و عرفای مسلمان بوده است. در سخنان آن‌ها علل نخستین، اعیان ثابته و اسماء الهی از مصادیق مفاتح الغیب شمرده شده‌اند. این آیه همچنین بخشی از اذکار [[نماز غفیله]] که از [[نمازهای مستحب|نمازهای مستحبی]] است را تشکیل می‌دهد. | ||
== متن، ترجمه و تفسیر== | == متن، ترجمه و تفسیر== | ||
آیه ۵۹ سوره انعام به تبیین علم الهی تفسیر شده است. فراز ابتدایی | آیه ۵۹ سوره انعام به تبیین علم الهی تفسیر شده است. درباره فراز ابتدایی آیه گفته شده که خواه «مفاتح الغیب» به معنای «کلیدهای غیب» باشد یا به معنای «خزینه‌های غیب» اختصاص علم غیب به خدا را بیان می‌کند. با این وجود برخی از مفسران گفته‌اند در فرض دوم آیه درباره قدرت الهی خواهد بود<ref>حائری طهرانی، مقتنیات الدرر، ۱۳۳۸ش، ج۴، ص۱۸۳.</ref> فرازهای بعدی آیه خبر می‌دهند که علم خدا محدود به غیب نیست بلکه خدا از تمام جزئیات و اتفاقات جهان آگاه است.<ref>طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۳۵۲ش، ج۷، ص۱۲۵.</ref>برخی نیز <br> | ||
{{گفت و گو|{{قرآن جدید|انعام|۵۹}}|{{قرآن جدید|انعام|۵۹|نوع=فولادوند|منبع=نه}} | {{گفت و گو|{{قرآن جدید|انعام|۵۹}}|{{قرآن جدید|انعام|۵۹|نوع=فولادوند|منبع=نه}} | ||
| تراز = وسط | | تراز = وسط | ||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
}} | }} | ||
===مفاتح الغیب=== | ===مفاتح الغیب=== | ||
[[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] «مفاتح الغیب» را به جهانی تفسیر می‌کند که همه موجودات پیش از موجود شدن در این جهان مادی در آن‌جا بوده‌اند. با این تفاوت که حدود و اندازه‌های محسوسی که در جهان مادی همراه آنهاست را نداشته‌اند و در واقع در آن عالَم که همان عالم غیب است با وجودی مبهم و غیرمقداری موجود بوده‌اند. <br> | [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] «مفاتح الغیب» را به جهانی تفسیر می‌کند که همه موجودات پیش از موجود شدن در این جهان مادی در آن‌جا بوده‌اند. با این تفاوت که حدود و اندازه‌های محسوسی که در جهان مادی همراه آنهاست را نداشته‌اند و در واقع در آن عالَم که همان عالم غیب است با وجودی مبهم و غیرمقداری موجود بوده‌اند.<br> | ||
علامه طباطبایی این احتمال را نیز مطرح می‌سازد که در خزائن غیب الهی موجودات دیگری که از سنخ موجودات مادی و زمانی نیستند نیز وجود دارند. او می‌گوید این نوع از غیب که هیچ وقت به جهان مادی و محسوس نمی‌آید را غیب مطلق می‌نامند.<ref>طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۳۵۲ش، ج۷، ص۱۲۵.</ref><br> | علامه طباطبایی این احتمال را نیز مطرح می‌سازد که در خزائن غیب الهی موجودات دیگری که از سنخ موجودات مادی و زمانی نیستند نیز وجود دارند. او می‌گوید این نوع از غیب که هیچ وقت به جهان مادی و محسوس نمی‌آید را غیب مطلق می‌نامند.<ref>طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۳۵۲ش، ج۷، ص۱۲۵.</ref><br> | ||
===کتاب المبین=== | ===کتاب المبین=== | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
برخی نیز بر پایه استناداتی، کتاب مبین را همان «امام مبین» که در [[آیه ۱۲ سوره یس]] آمده است دانسته و آن را بر امام علی(ع) تطبیق کرده‌اند.<ref>ربانی گلپایگانی، وحی نبوی، ۱۳۹۱ش، ص۲۰۷-۲۰۸.</ref> | برخی نیز بر پایه استناداتی، کتاب مبین را همان «امام مبین» که در [[آیه ۱۲ سوره یس]] آمده است دانسته و آن را بر امام علی(ع) تطبیق کرده‌اند.<ref>ربانی گلپایگانی، وحی نبوی، ۱۳۹۱ش، ص۲۰۷-۲۰۸.</ref> | ||
معانی یا مصادیق دیگری نیز برای کتاب مبین گفته شده که لوح محفوظ<ref>ملاصدرا، الحکمه المتعالیه، ۱۹۸۱م، ج۶، ص۲۹۵.</ref>، ام الکتاب<ref>حائری طهرانی، مقتنیات الدرر، ۱۳۳۸ش، ج۴، ص۱۸۳.</ref> و قرآن<ref>سلطان علی‌شاه، بیان السعادة فی مقامات العباده، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۱۳۴.</ref> از جمله آنهاست. | معانی یا مصادیق دیگری نیز برای کتاب مبین گفته شده که لوح محفوظ<ref>ملاصدرا، الحکمه المتعالیه، ۱۹۸۱م، ج۶، ص۲۹۵.</ref>، ام الکتاب<ref>حائری طهرانی، مقتنیات الدرر، ۱۳۳۸ش، ج۴، ص۱۸۳.</ref> و قرآن<ref>سلطان علی‌شاه، بیان السعادة فی مقامات العباده، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۱۳۴.</ref> از جمله آنهاست. | ||
==جایگاه آیه در فرهنگ و علوم اسلامی== | ==جایگاه آیه در فرهنگ و علوم اسلامی== | ||
آیه ۵۹ سوره انعام در [[نماز غفیله|نماز غُفَیله]] که از نمازهای مستحبی است قرائت می‌شود.<ref>طباطبایی یزدی، العروه الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۲۴۶-۲۴۷.</ref><br> | آیه ۵۹ سوره انعام در [[نماز غفیله|نماز غُفَیله]] که از نمازهای مستحبی است قرائت می‌شود.<ref>طباطبایی یزدی، العروه الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۲۴۶-۲۴۷.</ref><br> | ||