Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۴۷۰
ویرایش
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) |
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) جز (←معوّذتین) |
||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
دو سوره [[سوره ناس|ناس]] و [[سوره فلق|فلق]]، به استعاذه و پناه بردن به خداوند متعال اختصاص یافته است و این امر نشان دهنده اهمیت این موضوع در قرآن کریم است. این دو سوره که با خطاب به [[پیامبر(ص)]] آغاز میشود، جامعترین بیان درباره استعاذه و ارکان آن دارند. | دو سوره [[سوره ناس|ناس]] و [[سوره فلق|فلق]]، به استعاذه و پناه بردن به خداوند متعال اختصاص یافته است و این امر نشان دهنده اهمیت این موضوع در قرآن کریم است. این دو سوره که با خطاب به [[پیامبر(ص)]] آغاز میشود، جامعترین بیان درباره استعاذه و ارکان آن دارند. | ||
به جهت آیات آغازین مشترک، از همان | به جهت آیات آغازین مشترک، از همان صدر اسلام به «[[معوذتین|مُعَوَّذَتَیْن]]» شهرت یافت و جایگاه ویژهای در نظام آموزش قرآن پیدا کرد و از همان ابتدا، جانشین انواع [[تعویذ|تعویذهای]] نادرست [[جاهلیت|عصر جاهلی]] شد. [[رسول اکرم(ص)]] تلاوت معوذتین را بهترین روش جهت درپناه ماندن میدانستند<ref>ابن سعد، ج۲، ص۲۱۲؛ نسایی، ج۸، ص۲۵۱، ۲۵۲</ref> و در عمل بارها [[حسنین (ع)|امام حسن و امام حسین(علیهما السلام)]] را به این دو سوره تعویذ مینمودند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ج۱۰، ص۸۶۶</ref> | ||
[[رسول اکرم(ص)]] تلاوت معوذتین را بهترین روش جهت درپناه ماندن میدانستند<ref>ابن سعد، ج۲، ص۲۱۲؛ نسایی، ج۸، ص۲۵۱، ۲۵۲</ref> و در عمل بارها [[حسنین (ع)|امام حسن و امام حسین(علیهما السلام)]] را به این دو سوره تعویذ مینمودند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ج۱۰، ص۸۶۶</ref> | |||
===استعاذههای پیامبران=== | ===استعاذههای پیامبران=== |