Automoderated users، دیوانسالاران، confirmed، مدیران رابط کاربری، movedable، مدیران، templateeditor
۶٬۱۲۰
ویرایش
(←لید) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''قتل هابیل''' نخستین قتل انسان در کره زمین که داستان آن در [[قرآن]] نقل شده است. گفته شده قابیل به جانشینیِ [[هابیل]]، بهعنوان وصیّ [[آدم (پیامبر)|آدم(ع)]]، اعتراض کرد و برای پایان یافتنِ این نزاع، از سوی خداوند [[وحی]] آمد که هر یک به درگاهِ خدا قربانی آورند. طبق روایات، قربانیِ قابیل از سوی خدا قبول نشد. ازاینرو، در جریان تعیینِ جانشینِ حضرت آدم، قابیل به هابیل حسادت کرد و او را به قتل رساند. براساس [[آیه ۳۱ سوره مائده]]، [[خدا|خداوند]] بهوسیله زاغی، [[دفن|روش دفن]] هابیل را به قابیل آموخت. | '''قتل هابیل''' نخستین قتل انسان در کره زمین که داستان آن در [[قرآن]] نقل شده است. گفته شده قابیل به جانشینیِ [[هابیل]]، بهعنوان وصیّ [[آدم (پیامبر)|آدم(ع)]]، اعتراض کرد و برای پایان یافتنِ این نزاع، از سوی خداوند [[وحی]] آمد که هر یک به درگاهِ خدا قربانی آورند. طبق روایات، قربانیِ قابیل از سوی خدا قبول نشد. ازاینرو، در جریان تعیینِ جانشینِ حضرت آدم، قابیل به هابیل [[حسد|حسادت]] کرد و او را به قتل رساند. براساس [[آیه ۳۱ سوره مائده]]، [[خدا|خداوند]] بهوسیله زاغی، [[دفن|روش دفن]] هابیل را به قابیل آموخت. | ||
== نخستین قتل در زمین== | ==نخستین قتل در زمین== | ||
قتل هابیل را نخستین قتل در کره زمین دانستهاند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۴، ص۳۴۵.</ref> آیات ۲۷ تا ۳۱ [[سوره مائده]] به ماجرای قتل هابیل پرداخته است. خداوند در این آیات اینگونه بیان میکند که دو پسرِ حضرت آدم، برای [[تقرب|تقرب به خدا]]، عملی انجام دادند که از یکی پذیرفته شد و از دیگری پذیرفته نشد. برادری که عملش قبول نشده بود، دیگرى را به قتل تهدید کرد و قسم خورد که او را بکشد و سرانجام او را کشت.<ref>نگاه کنید به: سوره مائده، آیات ۲۷-۳۱.</ref> بنابر گفتۀ مفسران نام برادری که مرتکب قتل شد، قابیل و او که کشته شد، هابیل بود.<ref>شیخ طوسی، التبیان، بیتا، ج۳، ص۴۹۲؛ طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۳۹۰ق، ج۵، ص۳۱۵؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۴، ص۳۴۸.</ref> | قتل هابیل را نخستین قتل در کره زمین دانستهاند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۴، ص۳۴۵.</ref> آیات ۲۷ تا ۳۱ [[سوره مائده]] به ماجرای قتل هابیل پرداخته است. خداوند در این آیات اینگونه بیان میکند که دو پسرِ حضرت آدم، برای [[تقرب|تقرب به خدا]]، عملی انجام دادند که از یکی پذیرفته شد و از دیگری پذیرفته نشد. برادری که عملش قبول نشده بود، دیگرى را به قتل تهدید کرد و قسم خورد که او را بکشد و سرانجام او را کشت.<ref>نگاه کنید به: سوره مائده، آیات ۲۷-۳۱.</ref> بنابر گفتۀ مفسران نام برادری که مرتکب قتل شد، قابیل و او که کشته شد، هابیل بود.<ref>شیخ طوسی، التبیان، بیتا، ج۳، ص۴۹۲؛ طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۳۹۰ق، ج۵، ص۳۱۵؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۴، ص۳۴۸.</ref> | ||
== انگیزه و علت قتل == | ==انگیزه و علت قتل== | ||
[[پرونده:نگاره مینیاتوری هابیل و قابیل قرن 10 قمری.jpg|150px|بندانگشتی|چپ|نگاره مینیاتوری از سرگردانی قابیل برای پنهان کردن جسد هابیل در نسخه خطی(نگارش: قرن ۱۰قمری) کتاب قصص الانبیاء اثر نیشابوری.<ref> نیشابوری، قصص الانبیاء، نسخه خطی.</ref>]] | [[پرونده:نگاره مینیاتوری هابیل و قابیل قرن 10 قمری.jpg|150px|بندانگشتی|چپ|نگاره مینیاتوری از سرگردانی قابیل برای پنهان کردن جسد هابیل در نسخه خطی(نگارش: قرن ۱۰قمری) کتاب قصص الانبیاء اثر نیشابوری.<ref> نیشابوری، قصص الانبیاء، نسخه خطی.</ref>]] | ||
در [[حدیث|احادیث]]، علت قتلِ هابیل، حسادت برادرش به او بر سرِ ماجرای تعیینِ جانشینِ حضرت آدم(ع) معرفی شده است.<ref >عیاشی، تفسیر العیاشی، ۱۳۸۰ق، ج۱، ص۳۱۲.</ref> به گفتۀ برخی پژوهشگران، وقتی خداوند به [[آدم (پیامبر)|حضرت آدم(ع)]] چنین [[وحی]] کرد که [[اسم اعظم]] را به [[هابیل]] بهعنوان، وصیّ بعدی بگوید، قابیل اعتراض کرد؛ چراکه فرزند بزرگتر بود و اعتقاد داشت جانشینی و وصایت باید برای او باشد؛ از طرف دیگر، سلیقۀ شخصی و علاقۀ حضرت آدم(ع) به هابیل را دلیل انتخاب میدانست، نه فرمان خداوند؛ به همین دلیل برای پایان یافتنِ این نزاع، [[وحی]] آمد که هریک به درگاهِ خدا قربانی آورند.<ref>صادقی فدکی، ارتداد؛ بازگشت به تاریکی، ۱۳۸۸ش، ص۲۷۰.</ref> | در [[حدیث|احادیث]]، علت قتلِ هابیل، حسادت برادرش به او بر سرِ ماجرای تعیینِ جانشینِ حضرت آدم(ع) معرفی شده است.<ref>عیاشی، تفسیر العیاشی، ۱۳۸۰ق، ج۱، ص۳۱۲.</ref> به گفتۀ برخی پژوهشگران، وقتی خداوند به [[آدم (پیامبر)|حضرت آدم(ع)]] چنین [[وحی]] کرد که [[اسم اعظم]] را به [[هابیل]] بهعنوان، وصیّ بعدی بگوید، قابیل اعتراض کرد؛ چراکه فرزند بزرگتر بود و اعتقاد داشت جانشینی و وصایت باید برای او باشد؛ از طرف دیگر، سلیقۀ شخصی و علاقۀ حضرت آدم(ع) به هابیل را دلیل انتخاب میدانست، نه فرمان خداوند؛ به همین دلیل برای پایان یافتنِ این نزاع، [[وحی]] آمد که هریک به درگاهِ خدا قربانی آورند.<ref>صادقی فدکی، ارتداد؛ بازگشت به تاریکی، ۱۳۸۸ش، ص۲۷۰.</ref> | ||
===جزئیات قربانی هابیل و قابیل=== | ===جزئیات قربانی هابیل و قابیل=== | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
ماجرای عرضۀ قربانی هابیل و قابیل به درگاه خدا و قتل هابیل، غیر از قرآن در [[تورات]] نیز آمده است.<ref>تورات، کتاب تکوین، باب۴، آیه ۳-۸.</ref> | ماجرای عرضۀ قربانی هابیل و قابیل به درگاه خدا و قتل هابیل، غیر از قرآن در [[تورات]] نیز آمده است.<ref>تورات، کتاب تکوین، باب۴، آیه ۳-۸.</ref> | ||
== دفن هابیل == | ==دفن هابیل== | ||
به گزارش طبری، جسد هابیل بهدلیل درماندگی قابیل از نحوه پنهانکردن آن و بیاطلاعی از چگونگی دفن جسد انسان، در معرض خطر دریدهشدن توسط حیوانات درنده قرار گرفت.<ref>طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۱، ص۸۶.</ref> بنابر [[آیه ۳۱ سوره مائده]]، قابیل برای آنکه [[تدفین|دفن کردن]] جسد را فرا بگیرد، خداوند زاغى را فرستاد كه خاکهاى زمين را كنار بزند و با پنهان كردن جسد بىجان زاغ ديگر يا با پنهان كردن قسمتى از طعمه خود، به قابيل نشان دهد كه چگونه جسد برادر خويش را به خاک بسپارد.<ref> مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۴، ص۳۵۱.</ref> | به گزارش طبری، جسد هابیل بهدلیل درماندگی قابیل از نحوه پنهانکردن آن و بیاطلاعی از چگونگی دفن جسد انسان، در معرض خطر دریدهشدن توسط حیوانات درنده قرار گرفت.<ref>طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۱، ص۸۶.</ref> بنابر [[آیه ۳۱ سوره مائده]]، قابیل برای آنکه [[تدفین|دفن کردن]] جسد را فرا بگیرد، خداوند زاغى را فرستاد كه خاکهاى زمين را كنار بزند و با پنهان كردن جسد بىجان زاغ ديگر يا با پنهان كردن قسمتى از طعمه خود، به قابيل نشان دهد كه چگونه جسد برادر خويش را به خاک بسپارد.<ref> مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۴، ص۳۵۱.</ref> | ||
=== دفن هابیل در شعر فارسی === | ===دفن هابیل در شعر فارسی=== | ||
[[مولوی|مولانا]] در کتاب مثنوی معنوی در بخشی با عنوان «آموختن پیشه گورکنی قابیل از زاغ پیش از آنک در عالم علم گورکنی و گور بود» به ماجرای چگونگی دفن جسد هابیل توسط قابیل پرداخته است؛ بخشی از این ابیات عبارتاند از: | [[مولوی|مولانا]] در کتاب مثنوی معنوی در بخشی با عنوان «آموختن پیشه گورکنی قابیل از زاغ پیش از آنک در عالم علم گورکنی و گور بود» به ماجرای چگونگی دفن جسد هابیل توسط قابیل پرداخته است؛ بخشی از این ابیات عبارتاند از: | ||
{{شعر۲ | {{شعر۲ |
ویرایش