سوره شوری: تفاوت میان نسخه‌ها

بر اساس نقل [[خباب بن ارت]] نزول آیه ۲۷ سوره شوری «وَلَوْ بَسَطَ اللَّـهُ الرِّ‌زْقَ لِعِبَادِهِ لَبَغَوْا فِي الْأَرْ‌ضِ وَلَـٰكِن يُنَزِّلُ بِقَدَرٍ‌ مَّا يَشَاءُ ۚ إِنَّهُ بِعِبَادِهِ خَبِيرٌ‌ بَصِيرٌ‌؛ و اگر خدا روزى را بر بندگانش فراخ گرداند، مسلماً در زمين سر به عصيان برمى‌دارند، ليكن آنچه را بخواهد به اندازه‌اى [كه مصلحت است‌] فرو مى‌فرستد. به راستى كه او به [حال‌] بندگانش آگاهِ بيناست.» درباره کسانی است که آرزومند اموال [[بنی نضیر]] و [[بنی قریظه]] بودند و بر اساس روایت ابو عثمان مؤذن از عمرو بن حریث این آیه درباره [[اصحاب صفه]] است که نعمت و ثروت دنیا را تمنا می‌کردند.<ref>واحدی، اسباب نزول القرآن، ۱۴۱۱ق، ص۳۹۰.</ref>

[[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبائی]] مفسر شیعه در توضیح این روایت می‌گوید بر اساس این روایت آیه در [[مدینه]] نازل شده است (زیرا ماجرای صفه مربوط به مدینه است) در حالی که سوره شوری [[سوره‌های مکی و مدنی|مکی]] است پس می‌توان گفت که این آیه بر اصحاب صفه تطبیق شده نه این که در شأن آنان نازل شده باشد.<ref>طباطبائی، المیزان، الناشر