آیه و ان یکاد: تفاوت میان نسخه‌ها

گفته‌اند این آیه درباره چشم‌زدن [[پیامبر(ص)]] از ناحیه عده‌ای از مخالفان نازل شده است.<ref>موسوی آملی، «سردرنوشته‌های قرآن»، ص۴۸، نقل از: کلینی، الکافی، ج۴، ص۵۶۷.</ref> معنای [[آیه]] این است که به‌راستی آنان که [[کافر]] شدند، وقتی [[قرآن]] را شنیدند نزدیک بود با چشم‌های خود تو را به زمین بیندازند، یعنی با چشم‌زخم خود تو را بکشند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۴ق، ج۱۹، ص۳۸۸.</ref> بعضی از [[مفسران]] گفته‌اند: معنای آیه این است که وقتی ذکر (قرآن) را از تو می‌شنوند با کینه و خشم به تو نظر می‌کنند، به‌طوری که می‌خواهند با همان نگاه تیزشان تو را بکشند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۴ق، ج۱۹، ص۳۸۸.</ref> و یقولون انه لمجنون و ما هو الا ذکر للعالمین نسبت دیوانگی به پیامبر دادند در هنگامی که [[قرآن]] را از او می‌شنیدند، دلیل بر این است که می‌خواسته‌اند بگویند قرآن از القائات [[شیطان|شیطان‌ها]] و [[جن]] است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۴ق، ج۱۹، ص۳۸۹.</ref>