confirmed، templateeditor
۱۱٬۴۲۴
ویرایش
(←منابع: افزودن الگوی منابع) |
(تمیزکاری) |
||
خط ۹: | خط ۹: | ||
| نسب = | | نسب = | ||
| تاریخ تولد =[[سال ۱۳۰۵ هجری قمری|۱۳۰۵ق]] | | تاریخ تولد =[[سال ۱۳۰۵ هجری قمری|۱۳۰۵ق]] | ||
| زادگاه | | زادگاه = [[سامرا]] | ||
| تاریخ وفات =[[سال ۱۳۸۲ هجری قمری|۱۳۸۲ق]] | | تاریخ وفات =[[سال ۱۳۸۲ هجری قمری|۱۳۸۲ق]] | ||
| شهر وفات = | | شهر وفات = | ||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
| وبگاه رسمی = | | وبگاه رسمی = | ||
}} | }} | ||
'''سید عبدالهادی شیرازی''' ([[سال ۱۳۰۵ هجری قمری|۱۳۰۵]]-[[سال ۱۳۸۲ هجری قمری|۱۳۸۲]]ق) از [[مراجع تقلید شیعه]] در | '''سید عبدالهادی شیرازی''' ([[سال ۱۳۰۵ هجری قمری|۱۳۰۵]]-[[سال ۱۳۸۲ هجری قمری|۱۳۸۲]]ق) از [[مراجع تقلید شیعه]] در قرن چهاردهم قمری ساکن در [[نجف]]. وی پس از درگذشت [[سید ابوالحسن اصفهانی]]، [[مرجعیت]] را عهدهدار شد. او در دوره عبدالکریم قاسم، حاکم [[عراق]] در مقابله با تبلیغات [[حزب بعث عراق|حزب بعث]]، فتوای ضد کمونیستی صادر کرد. | ||
==زندگی== | ==زندگی== | ||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
سید عبدالهادی در [[سامرا]] تحصیلات مقدماتی خویش را نزد سید علی فرزند میرزای شیرازی و محمدتقی شیرازی به پایان برد.<ref>آقابزرگ تهرانی، طبقات اعلام الشیعه، ۱۳۸۸-۱۴۰۴ق، ج۳، ص۱۲۵۱.</ref> وی در سال ۱۳۲۶ق راهی نجف شد و در درس [[آخوند خراسانی]] و [[شیخ الشریعه اصفهانی]] شرکت کرد و فلسفه را از [[محمدباقر استهباناتی]] و اخلاق را از [[رضا تبریزی]] آموخت.<ref>آقابزرگ تهرانی، طبقات اعلام الشیعه، ۱۳۸۸-۱۴۰۴ق، ج۳، ص۱۲۵۱.</ref> عبدالهادی در سال ۱۳۳۰ق به سامرا بازگشت و درس علی شیرازی حاضر شد. | سید عبدالهادی در [[سامرا]] تحصیلات مقدماتی خویش را نزد سید علی فرزند میرزای شیرازی و محمدتقی شیرازی به پایان برد.<ref>آقابزرگ تهرانی، طبقات اعلام الشیعه، ۱۳۸۸-۱۴۰۴ق، ج۳، ص۱۲۵۱.</ref> وی در سال ۱۳۲۶ق راهی نجف شد و در درس [[آخوند خراسانی]] و [[شیخ الشریعه اصفهانی]] شرکت کرد و فلسفه را از [[محمدباقر استهباناتی]] و [[اخلاق]] را از [[رضا تبریزی]] آموخت.<ref>آقابزرگ تهرانی، طبقات اعلام الشیعه، ۱۳۸۸-۱۴۰۴ق، ج۳، ص۱۲۵۱.</ref> عبدالهادی در سال ۱۳۳۰ق به سامرا بازگشت و درس علی شیرازی حاضر شد. سپس به همراه [[محمدتقی شیرازی]]، رهبر مردم عراق در جریان انقلاب ضد انگلیسی، به [[کربلا]] مهاجرت کرد. او در سال ۱۳۳۷ق به [[نجف]] رفت و در درس شیخ الشریعه اصفهانی حاضر میشد و پس از درگذشت شیخ الشریعه در سال ۱۳۳۹ق تدریس طلاب [[حوزه نجف]] را به عهده گرفت.<ref>آقابزرگ تهرانی، طبقات اعلام الشیعه، ۱۳۸۸-۱۴۰۴ق، ج۳، ص۱۲۵۱.</ref> او حدود سی سال از استادان مشهور حوزه نجف بود.<ref>آقابزرگ تهرانی، طبقات اعلام الشیعه، ۱۳۸۸-۱۴۰۴ق، ج۳، ص۱۲۵۲.</ref> | ||
===اجازه روایی=== | ===اجازه روایی=== | ||
وی از شیخ الشریعه اصفهانی، سید مهدی آل حیدر کاظمی، سید علی شیرازی، علی یزدی نجفی و [[شیخ عباس قمی]]، [[اجازه نقل روایت]] داشت.<ref>آقابزرگ تهرانی، طبقات اعلام الشیعه، ۱۳۸۸-۱۴۰۴ق، ج۳، ص۱۲۵۱.</ref> | وی از شیخ الشریعه اصفهانی، سید مهدی آل حیدر کاظمی، سید علی شیرازی، علی یزدی نجفی و [[شیخ عباس قمی]]، [[اجازه نقل روایت]] داشت.<ref>آقابزرگ تهرانی، طبقات اعلام الشیعه، ۱۳۸۸-۱۴۰۴ق، ج۳، ص۱۲۵۱.</ref> | ||
خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
*شیخ محمدطاهر بن عبدالله.<ref>حرزالدین، معارف الرجال، ۱۴۰۵ق، ج۲، ص۸۱. </ref> | *شیخ محمدطاهر بن عبدالله.<ref>حرزالدین، معارف الرجال، ۱۴۰۵ق، ج۲، ص۸۱. </ref> | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
===آثار=== | ===آثار=== | ||
{{ستون-شروع|۲}} | {{ستون-شروع|۲}} |