ازدواج پیامبر(ص) و خدیجه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ازدواج پیامبر(ص) و خدیجه''' ۱۵ سال پیش از [[بعثت]] رخ داد و اولین ازدواج پیامبر(ص) بود. سن [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] هنگام این ازدواج مطابق روایت مشهور ۲۵ سال و سن [[حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها|حضرت خدیجه]] را ۴۰ سال دانسته‌اند. اقوال دیگری نیز درباره سن پیامبر(ص) و خدیجه آمده که سن خدیجه بین ۲۵ تا ۴۶ و سن پیامبر(ص) را ۲۵ تا ۳۰ ذکر کرده‌اند.

منابع تاریخی بیان کرده‌اند که آشنایی خدیجه و پیامبر(ص) به سبب کاروان تجاری خدیجه بود که به شام می‌رفت و خدیجه از پیامبر(ص) برای شرکت در این تجارت دعوت نمود. گفته شده در این سفر، مَیسره غلام خدیجه همراه پیامبر بود و پس از بازگشت از سفر از مکارم اخلاق و امانت‌داری پیامبر نزد خدیجه تعریف نمود و خدیجه نسبت به ازدواج با پیامبر تمایل پیدا کرد. آورده‌اند که خدیجه علاقه خود به پیامبر را با واسطه‌ای به پیامبر اظهار کرد و پیامبر این موضوع را به عموهای خود اطلاع داد و خدیجه را از عمو یا پدرش خواستگاری کردند.  

بنا به روایتی، [[ابوطالب]] به پیامبر(ص) پیشنهاد داد تا برای تجارت نزد خدیجه برود که زنی تاجر بود.<ref>حلبی، السیرة الحلبیة، ۱۴۲۷ق، ج۱، ص۱۹۳.  </ref> طبق همین روایت، خدیجه از این پیشنهاد مطلع شده و خود به پیامبر(ص) پیشنهاد تجارت داد و گفت دو برابر دیگران حق‌الزحمه می‌دهم.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۱۰۳ و ۱۰۴ و ۱۰۵. مرتضی عاملی، الصحیح من سیرة النبی الاعظم، ۱۴۲۷ق، ج۲، ص۱۸۹.</ref> برخی نیز گفته‌اند خدیجه چون از درستکاری و امانت‌داری<ref>أیوب، زوجات النبی، دار الهادی، ص۳۹؛ شهیدی، تاریخ تحلیلی اسلام، ۱۳۹۲ش، ص۴۲.</ref> محمد(ص) با خبر بود، به او پیشنهاد همکاری در سفر شام نمود.<ref>ابن هشام، السیرة النبویة، قاهره، ج۱، ص۱۲۱؛ آیتی، تاریخ پیامبر اسلام محمد، ۱۳۹۱ش، ص۵۵.</ref> در این سفر، مَیسَره غلام خدیجه نیز همراه محمد(ص) بود و خدیجه به میسره توصیه کرد که هیچ‌گونه مخالفتی با دستور و نظرات محمد نداشته باشد. <ref>الحلبی، السیرة الحلبیه، الناشر : دار الكتب العلمية، ج۱، ص۱۹۳.</ref>   این سفر موفقیت‌آمیز بود و میسره در بازگشت از سفر از حُسن رفتار و امانت‌داری پیامبر برای خدیجه تعریف کرد و خدیجه به او علاقه‌مند شد. خدیجه به وسیله کسانی نظر پیامبر را درباره این ازدواج پرسید و چون پیامبر پذیرفت، عموهای پیامبر، [[حمزة بن عبدالمطلب|حمزه]] و ابوطالب، خدیجه را از عمویش عمرو بن اَسَد خواستگاری کردند و این ازدواج صورت گرفت.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۱۰۳ و ۱۰۴ و ۱۰۵. مرتضی عاملی، الصحیح من سیرة النبی الاعظم، ۱۴۲۷ق، ج۲، ص۱۸۹.</ref>   

به روایتی خدیجه پس از سفر شام خود به پیامبر(ص) پیشنهاد ازدواج داد و گفت که به سبب خویشاوندی، امانت‌داری، خوش‌اخلاقی و راست‌گویی محمد(ص) خواهان او شده است.<ref>ابن هشام، السیرة النبویة، قاهره، ج۱، ص۱۲۲.</ref> بر اساس روایتی دیگر، او به وساطت زنی به نام نفیسه دختر مُنیه <ref>مرادی، «خدیجه»، ج۲۲، ذیل مدخل.</ref> یا منیه خواهر یعلی بن منبه از پیامبر(ص) خواستگاری کرد.<ref>حلبی، السیرة الحلبیه، الناشر : دار الكتب العلمية، ج ۱، ص۱۹۹.</ref> {{یاد|[[جعفر سبحانی|سبحانی]] در [[فروغ ابدیت (کتاب)|فروغ ابدیت]] واسطه را زنی بنام نفیسه دختر عیله دانسته است.<ref>سبحانی، فروغ ابدیت، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۱۹۳.</ref>}}برخی گفته‌اند خدیجه به پدر خود خُویلد شراب داد و او را مست کرد و او در عالم مستی به ازدواج دخترش با محمد رضایت داد.<ref>حلبی، السیرة الحلبیة، ۱۴۲۷ق، ج۱، ص۱۹۳. </ref> محققان این روایت را جعلی می‌دانند و گفته‌اند اگر این روایت درست باشد، می‌بایست در همان زمان حکم به بطلان این ازدواج شود.<ref>زریاب خویی، سیره حضرت رسول، ۱۳۸۸ش، ص۹۶.</ref> احتمال داده‌اند این روایات را دشمنان [[بنی فاطمه|بنی‌فاطمه]] جعل کرده باشند، زیرا فاطمه(س) و [[امامان شیعه]] حاصل این ازدواج هستند.<ref>زریاب خویی، سیره حضرت رسول، ۱۳۸۸ش، ص۹۶.</ref>

در انساب الاشراف بَلاذُری (درگذشته ۲۷۹ق) آمده که پیامبر اسلام(ص) ۱۲ اوقیه (هر اوقیه معادل ۴۰ درهم) به‌عنوان مهر خدیجه تعیین‌ کرد.<ref>بلاذری، أنساب الأشراف، دار المعارف، قاهره، ۱۳۹۴ق، ج۱، ص۹۷.</ref> اقوال دیگری نیز گفته شده است.<ref>محمودپور، محمد، «خدیجه»، ج۱۵، ذیل مدخل.</ref> برخی گفتند پیامبر بیست شتر جوان<ref>آیتی، تاریخ پیامبر اسلام محمد، ۱۳۹۱ش، ص۵۶.</ref> یا پانصد درهم مهر خدیجه کرده است.<ref> استرابادی،‌ آثار احمدی، ۱۳۷۴ش.ص۷۲.</ref> [[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] (درگذشته ۵۴۸ق) عالم شیعی، مهر خدیجه را دوازده اوقیه گفته و مهر همه زنان پیامبر را همین مقدار می‌داند<ref>طبرسی، إعلام الوری، ۱۳۷۶ش، ج۱، ص۲۷۵.</ref>

همه فرزندان پیامبر(ص) جز ابراهیم از خدیجه هستند.<ref>ابن‌قتیبه دینوری، المعارف، ۱۹۹۲م. ص۱۳۲.</ref> گفته شده پیامبر(ص) و خدیجه دارای شش فرزند بودند. اولین آنها قاسم و پس از او چهار دختر بودند که زینب، رقیه، فاطمه و ام‌کلثوم نام داشتند.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۱۰۶؛ بخاری،  التاریخ الصغیر،  ۱۴۰۶ق، ج۱، ص۴۳.</ref> پس از بعثت پسری به نام عبدالله آوردند که به طیب و طاهر نیز معروف بود. قاسم و عبدالله هر دو در [[مکه]] وفات یافتند.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۱۰۶؛ بخاری،  التاریخ الصغیر،  ۱۴۰۶ق، ج۱، ص۴۳.</ref> در ترتیب فرزندان خدیجه از پیامبر، اختلاف هست.<ref> محمودپور، محمد، «خدیجه»، ج۱۵، ذیل مدخل.</ref> [[احمد بن ابی‌یعقوب|یعقوبی]] (درگذشته ۲۸۴ یا ۲۹۲ق)، تولد قاسم، رقیه، زینب و ام‌کلثوم را پیش از بعثت، و تولد عبدالله و فاطمه را پس از بعثت می‌دانند.<ref>یعقوبی، تاریخ یعقوبی، بیروت، ج۲، ص۲۰.</ref> طبرسی معتقد است برخی به اشتباه طیب و طاهر را دو پسر دیگر پیامبر می‌دانند اما در واقع طیب و طاهر القاب عبدالله است.<ref>طبرسی، إعلام الوری، ۱۳۷۶ش، ج۱، ص۲۷۵.</ref>