Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۰۲۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۹: | خط ۹: | ||
بارداری حضرت مریم را که بدون دخالت هیچ مردی بوده، معجزهای بزرگ، عملی خارقالعاده<ref>جعفری، کوثر، ۱۳۷۶ش، ج۲، ص۱۲۵.</ref> و داستانی عجیب<ref>زحیلی، تفسیر الوسیط، ۱۴۲۲ق، ج۲، ص۱۴۶۸.</ref> توصیف کردهاند. در این داستان برخلاف قانون طبیعی میان انسانها، فرزندی از [[مادر]] متولد شد در حالی که هیچ جنس مذکری در آن نقش نداشت.<ref>فضل الله، تفسیر من وحی القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۱۵، ص۳۰.</ref> [[خدا|خداوند]] در [[قرآن]]، حضرت مریم را «آیَةً لِلْعالَمِینَ؛ نشانهای برای جهانیان» توصیف میکند.<ref>سوره مریم، آیه۲۱.</ref> علت این توصیف را چنین تبیین کردهاند که زن باکرهای بدون اینکه [[ازدواج]] کرده یا بشری او را لمس کرده باشد، فرزندی بهدنیا آورد و این معجزهای بزرگ و نشانهای برای مردم در همه دورانها است.<ref>مدرسی، من هدی القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۷، ص۳۷۰.</ref> | بارداری حضرت مریم را که بدون دخالت هیچ مردی بوده، معجزهای بزرگ، عملی خارقالعاده<ref>جعفری، کوثر، ۱۳۷۶ش، ج۲، ص۱۲۵.</ref> و داستانی عجیب<ref>زحیلی، تفسیر الوسیط، ۱۴۲۲ق، ج۲، ص۱۴۶۸.</ref> توصیف کردهاند. در این داستان برخلاف قانون طبیعی میان انسانها، فرزندی از [[مادر]] متولد شد در حالی که هیچ جنس مذکری در آن نقش نداشت.<ref>فضل الله، تفسیر من وحی القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۱۵، ص۳۰.</ref> [[خدا|خداوند]] در [[قرآن]]، حضرت مریم را «آیَةً لِلْعالَمِینَ؛ نشانهای برای جهانیان» توصیف میکند.<ref>سوره مریم، آیه۲۱.</ref> علت این توصیف را چنین تبیین کردهاند که زن باکرهای بدون اینکه [[ازدواج]] کرده یا بشری او را لمس کرده باشد، فرزندی بهدنیا آورد و این معجزهای بزرگ و نشانهای برای مردم در همه دورانها است.<ref>مدرسی، من هدی القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۷، ص۳۷۰.</ref> | ||
قرآن از [[مریم دختر عمران|حضرت مریم]] در [[سوره انبیاء]]<ref>سوره انبیاء، آیه۹۱.</ref> و [[سوره تحریم]]<ref>سوره تحریم، آیه ۱۲.</ref> با تعبیر «أَحْصَنَتْ فَرْجَها؛ خود را پاکدامن نگاه داشت» یاد کرده که آن را به [[عفت]]<ref name=":0">طباطبائی، | قرآن از [[مریم دختر عمران|حضرت مریم]] در [[سوره انبیاء]]<ref>سوره انبیاء، آیه۹۱.</ref> و [[سوره تحریم]]<ref>سوره تحریم، آیه ۱۲.</ref> با تعبیر «أَحْصَنَتْ فَرْجَها؛ خود را پاکدامن نگاه داشت» یاد کرده که آن را به [[عفت]]<ref name=":0">طباطبائی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۴، ص۳۱۶.</ref> و پاکدامنی<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۴۹۴.</ref> معنا کردهاند. این تعبیر آیه، پاسخ به [[تهمت|تهمتی]] بود که [[یهود|یهودیان]] به وی زده بودند.<ref>طاهرینیا، «ساختار نشانهای شخصیت حضرت مریم در قرآن کریم»، ص۵۱.</ref> [[حدیث|روایات]] به این نکته تصریح کردهاند که بارداری تنها با دمیدن فرشته بوده است.<ref name=":2">طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۶، ص۷۸۹.</ref> قرآن خلقت عیسی(ع) را به مانند [[آدم (پیامبر)|آدم(ع)]] دانسته است.<ref>سوره آلعمران، آیه ۵۹.</ref> وجه شباهت این دو را چنین گفتهاند که عیسی(ع) نیز به مانند آدم بدون اینکه پدر داشته باشد، خلق شده است.<ref>طباطبائی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۳، ص۲۱۲.</ref> | ||
=== بِکرزایی === | === بِکرزایی === | ||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
== حامله شدن حضرت مریم == | == حامله شدن حضرت مریم == | ||
مریم برای جدا شدن از دیگران و پرداختن به [[عبادت]]<ref>طباطبائی، | مریم برای جدا شدن از دیگران و پرداختن به [[عبادت]]<ref>طباطبائی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۴، ص۳۵.</ref> در بخش شرقی [[مسجدالاقصی]] رفت<ref>طباطبائی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۴،ص۳۴.</ref> و میان خود و دیگران مانعی قرار داد<ref>سوره مریم، آیه۱۷.</ref> تا خلوتگاه او از هر نظر کامل شود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۳۳.</ref> در آنجا [[فرشته|فرشتهای]] بر وی ظاهر شد که در [[سوره آلعمران]] با تعبیر ملائکه<ref>سوره آلعمران، ایه ۴۵.</ref> و در [[سوره مریم]] با تعبیر «رُوحَنا؛ روح ما»<ref>سوره مریم، آیه ۱۷.</ref> از وی یاد شده و مراد از آن را [[جبرئیل]] دانستهاند.<ref>مغنیه، تفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۲، ص۶۳.</ref> فرشته به شکل انسان بر مریم ظاهر گردید.<ref>سوره مریم، آیه۱۷.</ref> مریم ترسید<ref>زحیلی، تفسیر الوسیط، ۱۴۲۲ق، ج۲، ص۱۴۶۸.</ref> و گفت: «من از شر تو، به خدای رحمان پناه میبرم».<ref>نجفی خمینی، تفسیر آسان، ۱۳۹۸ق، ج۲، ص۳۱۵.</ref> فرشته خود را فرستاده خداوند خواند<ref>سوره مریم، آیه۱۹.</ref> و بشارت خدواند را به او گفت<ref>سوره آلعمران، ایه ۴۵.</ref> که فرزندی از وی به وجود خواهد آمد.<ref>حسینی همدانی، انوار درخشان، ۱۴۰۴ق، ج۳، ص۷۸.</ref> نامش مسیح، [[عیسی بن مریم]] است و از مقربان درگاه خدا خواهد بود.<ref>سوره آلعمران، ایه۴۵.</ref> مریم گفت چگونه صاحب فرزندی شود در حالی که هیچ بشری وی را لمس نکرده<ref>سوره آلعمران، آیه ۴۵.</ref> و زن بدکارهای نیز نبوده است.<ref>سوره مریم، آیه۲۰.</ref> فرشته با تعبیر «پروردگارت فرمود این کار بر من آسان است» پاسخ داد.<ref>سوره مریم، آیه۲۱.</ref> | ||
قرآن در مورد نحوه بارداری وی توضیح صریحی نمیدهد و تنها با تعبیر «در او از روح خود دمیدیم»<ref>سوره تحریم، آیه۱۲.</ref> از آن یاد میکند. روایات به این نکته تصریح کردهاند که بارداری تنها با دمیدن فرشته بوده است.<ref name=":2" /> با این حال مفسران نقلها و گفتارهای مختلفی در این مورد ذکر کردهاند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۳۹.</ref> | قرآن در مورد نحوه بارداری وی توضیح صریحی نمیدهد و تنها با تعبیر «در او از روح خود دمیدیم»<ref>سوره تحریم، آیه۱۲.</ref> از آن یاد میکند. روایات به این نکته تصریح کردهاند که بارداری تنها با دمیدن فرشته بوده است.<ref name=":2" /> با این حال مفسران نقلها و گفتارهای مختلفی در این مورد ذکر کردهاند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۳۹.</ref> | ||
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
== دوران بارداری و تولد حضرت عیسی == | == دوران بارداری و تولد حضرت عیسی == | ||
قرآن در مورد دوره بارداری حضرت مریم سخنی نمیگوید.<ref name=":02">مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۴۰.</ref> مفسران، نظرات مختلفی از چند ساعت<ref>فیض کاشانی، تفسیر الصافی، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۲۷۷.</ref> تا ۹ ماه<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۴۰.</ref> را در مورد مدت بارداری ارائه کردهاند.<ref>ابنکثیر، تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۲۰ق، ج۵، ص۱۹۶.</ref> [[حدیث|روایات]] نیز مختلف بوده و زمانهای متفاوتی را ذکر کردهاند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۴۰.</ref> [[ابنکثیر]] عالم و مفسر [[اهل سنت و جماعت|اهلسنت]] قول مشهور را ۹ ماه دانسته است.<ref>ابن کثیر، تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۲۰ق، ج۵، ص۱۹۶.</ref> مریم برای اینکه کسی از خانواده و مردم، نزدیک او نباشد به مکانی دور رفت.<ref>صادقی تهرانی، | قرآن در مورد دوره بارداری حضرت مریم سخنی نمیگوید.<ref name=":02">مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۴۰.</ref> مفسران، نظرات مختلفی از چند ساعت<ref>فیض کاشانی، تفسیر الصافی، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۲۷۷.</ref> تا ۹ ماه<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۴۰.</ref> را در مورد مدت بارداری ارائه کردهاند.<ref>ابنکثیر، تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۲۰ق، ج۵، ص۱۹۶.</ref> [[حدیث|روایات]] نیز مختلف بوده و زمانهای متفاوتی را ذکر کردهاند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۴۰.</ref> [[ابنکثیر]] عالم و مفسر [[اهل سنت و جماعت|اهلسنت]] قول مشهور را ۹ ماه دانسته است.<ref>ابن کثیر، تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۲۰ق، ج۵، ص۱۹۶.</ref> مریم برای اینکه کسی از خانواده و مردم، نزدیک او نباشد به مکانی دور رفت.<ref>صادقی تهرانی، البلاغ، ۱۴۱۹ق، ص۳۰۶.</ref> برخی این مکان دور را شهر ناصره در [[فلسطین|فلسطین امروزی]] دانستهاند. <ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۴۰.</ref> [[درد زایمان]] او را به سوی تنه درختی کشاند<ref>سوره مریم، آیه۲۳.</ref> تعبیر تنه درخت در [[قرآن]] اشاره به خشک بودن درخت داشته است.<ref>طباطبائی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۴، ص۴۲.</ref> | ||
مریم آرزوی مرگ کرد: «کاش، پیش از این مرده بودم و از یاد رفته بودم»<ref>سوره مریم، آیه۲۳.</ref> علت این گفتار مریم را شرم از مردم<ref>طباطبائی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۴، ص۴۲.</ref> و ترس از ملامت آنها<ref>بیضاوی، أنوار التنزیل، ۱۴۱۸ق، ج۴، ص۸.</ref> دانستهاند. [[محمدتقی مدرسی]] عالم و مفسر شیعه، در تقریر این گفتار مریم آورده که مریم دختر جوانی بود که دنیا را ترک کرده و مسئولیتهای زندگی بر عهدهاش نیفتاده بود. او زن عابدی بود که زیباییهای دنیا را رها کرده بود. حال این زن، درد زایمان میگیرد و نمیداند چه کند، سختی سنگینی را درک میکند و در چنین حالتی [[طلب مرگ|آرزوی مرگ]] دارد.<ref>مدرسی، من هدی القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۷، ص۳۲.</ref> برخی مفسران معتقدند تقاضای مرگ، عمل درستی نیست، ولی گاه در زندگی انسان حوادث سختی روی میدهد که حیات کاملا تلخ و ناگوار میشود به خصوص در موضوعات مرتبط با آبرو. مریم نیز در چنین شرایطی بوده و کلام وی نشان میدهد که عفت و پاکدامنی را حتی از جانش بیشتر دوست میداشت.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۴۴.</ref> | مریم آرزوی مرگ کرد: «کاش، پیش از این مرده بودم و از یاد رفته بودم»<ref>سوره مریم، آیه۲۳.</ref> علت این گفتار مریم را شرم از مردم<ref>طباطبائی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۴، ص۴۲.</ref> و ترس از ملامت آنها<ref>بیضاوی، أنوار التنزیل، ۱۴۱۸ق، ج۴، ص۸.</ref> دانستهاند. [[محمدتقی مدرسی]] عالم و مفسر شیعه، در تقریر این گفتار مریم آورده که مریم دختر جوانی بود که دنیا را ترک کرده و مسئولیتهای زندگی بر عهدهاش نیفتاده بود. او زن عابدی بود که زیباییهای دنیا را رها کرده بود. حال این زن، درد زایمان میگیرد و نمیداند چه کند، سختی سنگینی را درک میکند و در چنین حالتی [[طلب مرگ|آرزوی مرگ]] دارد.<ref>مدرسی، من هدی القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۷، ص۳۲.</ref> برخی مفسران معتقدند تقاضای مرگ، عمل درستی نیست، ولی گاه در زندگی انسان حوادث سختی روی میدهد که حیات کاملا تلخ و ناگوار میشود به خصوص در موضوعات مرتبط با آبرو. مریم نیز در چنین شرایطی بوده و کلام وی نشان میدهد که عفت و پاکدامنی را حتی از جانش بیشتر دوست میداشت.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۴۴.</ref> | ||
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
== بازگشت نزد مردم == | == بازگشت نزد مردم == | ||
به مریم دستور داده شد که هرگاه مردم را دید با آنها سخن نگفته و روزه سکوت بگیرد.<ref>طیب، أطیب | به مریم دستور داده شد که هرگاه مردم را دید با آنها سخن نگفته و روزه سکوت بگیرد.<ref>طیب، أطیب البیان، ۱۳۷۸ش، ج۸، ص۴۳۳.</ref> مریم به همراه فرزند نزد قومش رفت.<ref>سوره مریم، آیه ۲۷.</ref> قوم به او گفتند که کار ناپسندی انجام دادهای.<ref>سوره مریم، آیه۲۷.</ref> به مریم [[افترا]] و بهتان بزرگی زدند<ref>سوره نساء، آیه ۱۵۶.</ref> و برای طعنه<ref name=":1" /> خطاب به او گفتند: ای خواهر هارون، پدرت مرد بدی نبود و مادرت بدکاره نبود.<ref>سوره مریم، آیه۲۸.</ref> | ||
پیرامون تعبیر «یَأُخْتَ هَرُونَ؛ ای خواهر هارون»<ref>سوره مریم، آیه۲۸.</ref> نظرات متعددی وجود دارد.<ref>طبرسی، مجمع | پیرامون تعبیر «یَأُخْتَ هَرُونَ؛ ای خواهر هارون»<ref>سوره مریم، آیه۲۸.</ref> نظرات متعددی وجود دارد.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۶، ص۷۹۱.</ref> [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] عالم و مفسر شیعه صحیحترین قول را چنین میداند که هارون مرد پاک و صالحی بود و در میان بنیاسرائیل ضربالمثل شده بود و هر فردی را میخواستند به پاکی معرفی کنند میگفتند: او برادر یا خواهر هارون است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۵۱.</ref> این گفتار قوم برای طعنه زدن به مریم بوده است.<ref name=":1">حسینی همدانی، انوار درخشان، ۱۴۰۴ق، ج۱۰، ص۳۷۴.</ref> | ||
مریم به کودک خود اشاره کرد که با او سخن بگویید تا به شما جواب دهد.<ref>فیض کاشانی، تفسیر الصافی، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۲۷۹.</ref> آنها گفتند که چگونه با کودکی که در گهواره است سخن بگوییم.<ref>سوره مریم، آیه۲۹.</ref> در این هنگام عیسی(ع) که نوزاد بود با اعجاز الهی، زبان به سخن گشود و گفت<ref>جعفری، کوثر، ۱۳۷۶ش، ج۶، ص۵۱۳.</ref> «من بنده خدا هستم. او کتاب (آسمانی) به من داده و مرا پیامبر قرار داده است»<ref>سوره مریم، آیه ۳۰.</ref> با این معجزه، نوزاد پاک بودن مادرش را ثابت کرد.<ref>جعفری، کوثر، ۱۳۷۶ش، ج۶، ص۵۱۳.</ref> | مریم به کودک خود اشاره کرد که با او سخن بگویید تا به شما جواب دهد.<ref>فیض کاشانی، تفسیر الصافی، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۲۷۹.</ref> آنها گفتند که چگونه با کودکی که در گهواره است سخن بگوییم.<ref>سوره مریم، آیه۲۹.</ref> در این هنگام عیسی(ع) که نوزاد بود با اعجاز الهی، زبان به سخن گشود و گفت<ref>جعفری، کوثر، ۱۳۷۶ش، ج۶، ص۵۱۳.</ref> «من بنده خدا هستم. او کتاب (آسمانی) به من داده و مرا پیامبر قرار داده است»<ref>سوره مریم، آیه ۳۰.</ref> با این معجزه، نوزاد پاک بودن مادرش را ثابت کرد.<ref>جعفری، کوثر، ۱۳۷۶ش، ج۶، ص۵۱۳.</ref> |