پرش به محتوا

زبور: تفاوت میان نسخه‌ها

۳٬۴۵۴ بایت اضافه‌شده ،  ۶ ژانویه
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵: خط ۵:
'''زبور''' کتابی است که بر اساس [[قرآن]] و احادیث، بر [[حضرت داوود]] نازل شده‌است. زبور کتابی است سرشار از پند و حکمت و نیایش با پروردگار. نام زبور سه بار در قرآن و در سوره‌های [[سوره نساء|نساء]]، [[سوره انبیاء|انبیاء]] و [[سوره اسراء|اسراء]] ذکر شده است. برخی پژوهشگران زبور مذکور در قرآن را با مزامیر در عهد عتیق برابر دانسته‌اند.
'''زبور''' کتابی است که بر اساس [[قرآن]] و احادیث، بر [[حضرت داوود]] نازل شده‌است. زبور کتابی است سرشار از پند و حکمت و نیایش با پروردگار. نام زبور سه بار در قرآن و در سوره‌های [[سوره نساء|نساء]]، [[سوره انبیاء|انبیاء]] و [[سوره اسراء|اسراء]] ذکر شده است. برخی پژوهشگران زبور مذکور در قرآن را با مزامیر در عهد عتیق برابر دانسته‌اند.


==زبور در قرآن==
== مزامیر ==
نام زبور در قرآن و در سوره‌های نساء، اسراء و انبیاء ذکر شده‌است:
[[پرونده:المزامیر.jpg|بندانگشتی|تصویری از قدیمی‌ترین نسخه مزامیر داوود، متعلق به قرن چهارم میلادی، نگهداری‌شده در موزه قبطی‌ مصر<ref>فرحات، [https://haveneg.com/8624/ «مزامیر داوود»].</ref>]]
برخی مفسران مانند [[ناصر مکارم شیرازی]] و [[محمد صادقی تهرانی]]، زبور حضرت داوود را بر بخش‌هایی از [[تورات]] (مزامیر تورات) تطبیق کرده‌، اما معتقدند در این بخش از تورات نیز تحریف‌هایی صورت گرفته است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج‏۱۳، ص۵۲۰؛ صادقی تهرانی، الفرقان فی تفسیر القرآن، ۱۳۶۵ش، ج۱۷، ص۲۳۰.</ref> البته صادقی تهرانی بر این باور است که بعد از قرآن، هیچ کتابی آسمانی، مانند زبور از تحریف مصون نمانده و تحریفات صورت‌گرفته در آن بسیار ناچیز است.<ref>صادقی تهرانی، الفرقان فی تفسیر القرآن، ۱۳۶۵ش، ج۱۷، ص۲۳۰.</ref> به گفته برخی پژوهش‌گران بین قرآن و مزامیر، مشابهت‌هایی وجود دارد (مانند برخی تمثیل‌های یکسان و یا برخی کلمات یا حروف مبهم) که از منبع واحد آن‌دو حکایت دارد.<ref>خزائلی، اعلام قرآن، ۱۳۷۱ش، ص۳۴۶.</ref> مزمور ۴۵ درباره پیامبر اسلام و اصحاب او سخن گفته است.<ref>بلاغی، قصص قرآن، ۱۳۸۱ش، ص۳۷۵.</ref>


*'''[[آیه ۱۶۳ سوره نساء|سوره نساء آیه ۱۶۳]]:''' «إِنّا أَوْحَیْنا إِلَیْکَ کَما أَوْحَیْنا إِلى نُوح وَ النَّبِیِّینَ مِنْ بَعْدِهِ وَ أَوْحَیْنا إِلى إِبْراهیمَ وَ إِسْماعیلَ وَ إِسْحاقَ وَ یَعْقُوبَ وَ الْأَسْباطِ وَ عیسى وَ أَیُّوبَ وَ یُونُسَ وَ هارُونَ وَ سُلَیْمانَ وَ آتَیْنا داوُدَ زَبُوراً؛ به‌راستی که ما به تو وحی کردیم چنان‌که به نوح و پیامبران پس از او و همچنین به ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و اسباط [[بنی‌اسرائیل]] و عیسی و ایوب و یونس و هارون و سلیمان وحی کردیم و به داوود هم زبور را عطا کردیم.»
مزامیر در مجموع پنج کتاب<ref>مستر هاکس، قاموس کتاب مقدس، ۱۳۷۷ش، ص۷۹۶.</ref> و ۱۵۰ مزمور دارد<ref>بلاغی، قصص قرآن، ۱۳۸۱ش، ص۳۷۵.</ref> که ۷۳ مزمور آن به حضرت داوود،<ref>خزائلی، اعلام قرآن، ۱۳۷۱ش، ص۳۴۷.</ref> بعضی مزمورها به حضرت سلیمان و برخی از آنها به افراد شناخته شده یا ناشناس دیگر نسبت داده شده است.<ref>مستر هاکس، قاموس کتاب مقدس، ۱۳۷۷ش، ص۷۹۷.</ref> مزامیر تورات ساختاری شعر گونه دارد<ref>ایزانلو، و خندق‌آبادی، «زبور»، ص۲۴۹.</ref> و از معتبرترین منابع دینی و فرهنگی یهود به‌شمار می‌آید و بخش بسیاری از دعاهای روزانه، هفتگی، اعیاد و مراسم دیگر یهودیان از این کتاب است.<ref>اسدی، «زبور»، ص۲۹۱.</ref> هیچیک از اسفار الهامی (به جز اناجیل) به اندازه مزامیر خوانده نمی‌شوند.<ref>مستر هاکس، قاموس کتاب مقدس، ۱۳۷۷ش، ص۷۹۹.</ref>
*'''[[آیه ۵۵ سوره اسراء|سوره اسراء آیه ۵۵]]:''' «وَ رَبُّكَ اَعْلَمُ بمَن فِی السَّموَاتِ وَ الأَرْض ِ وَلَقَدْ فصّلْنَا بَعْضَ النّّبيّينَ عَلَى بَعْض ٍ وَ آتَینا داوُدَ زَبُورًا؛ و پروردگار تو به آن‌چه در آسمان‌ها و زمین است داناتر است و به داوود زبور را بخشیدیم.»
 
*'''[[آیه ۱۰۵ سوره انبیاء|سوره انبیاء آیه ۱۰۵]]:''' «وَلَقَدْ کَتَبْنَا فِی الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّکْرِ أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُهَا عِبَادِیَ الصَّالِحُونَ؛ و ما در زبور پس از ذکر نوشتیم که به‌راستی بندگان نیکوکار من زمین را وارث خواهند شد.»
== در قرآن ==
== جستارهای وابسته==
[[پرونده:کتیبه لقد کتبنا فی الزبور حرم امام حسین.jpg|بندانگشتی|کتیبه کاشی‌کاری شده از آیه ۱۰۵ سوره انبیاء در [[حرم امام حسین(ع)]]]]
کلمه زبور سه‌بار در قرآن ذکر شده و در آیات [[آیه ۱۶۳ سوره نساء|۱۶۳ سوره نساء]] و [[آیه ۵۵ سوره اسراء|۵۵ سوره اسراء]] به عنوان موهبتی برای حضرت داوود معرفی شده است.<ref>نگاه کنید به: سوره نساء، آیه ۱۶۳؛ و سوره اسراء آیه ۵۵.</ref> [[محمدحسین طباطبایی]] مؤلف المیزان، با استناد به آیه ۱۶۳ سوره نساء، بر این باور است که علت برتری حضرت داوود بر برخی پیامبران، نازل شدن زبور بر وی بوده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۳، ص۱۲۰.</ref> در آیه ۱۹۶ سوره اسراء، زبور به صورت جمع (زُبُر) آمده و از آن کتاب‌های آسمانی که بر پیامبران گذشته نازل شده (و نه خصوص کتاب نازل شده بر حضرت داوود) اراده شده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۵، ص۳۲۰.</ref>
 
در آیه ۱۰۵ سوره انبیاء نیز اگر چه کلمه «زبور» ذکر شده، اما احتمال‌های مختلفی درباره آن مطرح شده است؛ ولی طباطبایی با استناد به آیات دیگر آن را همان کتاب حضرت داوود می‌داند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۴، ص۳۲۹.</ref> برخی محققان، مضمون [[آیه ۱۰۵ سوره انبیاء]] را تنهاترین نقل قول مستقیم قرآن از عهد قدیم و جدید دانسته‌اند.<ref>ایزانلو، و خندق‌آبادی، «زبور»، ص۲۵۱.</ref> صادقی تهرانی و مکارم شیرازی با بررسی مزامیر تورات، بر این باورند که مضمون این آیه در مزامیر تورات نیز وجود دارد.<ref>صادقی تهرانی، الفرقان، ۱۴۰۶ق، ج۱۹، ص۳۷۹-۳۸۲؛ مکارم شیرازی،‌ تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش،‌ ج۱۳، ص۵۶۶.</ref>
 
== جستارهای وابسته ==
* [[قرآن]]
* [[قرآن]]
* [[تورات]]
* [[تورات]]
confirmed، movedable، protected، templateeditor
۴٬۹۰۰

ویرایش