سید محمد فشارکی: تفاوت میان نسخه‌ها

* [[سید حسن طباطبایی حائری]] فرزند [[سید محمد طباطبایی مجاهد|سید محمد مجاهد]]<ref>معلم حبیب آبادی، مکارم الآثار، ۱۳۶۴، ج۴، ص۱۴۳۶</ref>

* [[محمدحسین فاضل اردکانی|شیخ محمدحسین اردکانی]] (درگذشت۱۳۰۵ق)<ref>حکیم، المفصل فی تاریخ النجف الأشرف، ۱۴۲۷ق، ج۹، ص۴۶.</ref>

فشارکی در سال ۱۲۸۶ق به [[نجف|نجف اشرف]] رفت تا از محفل درس [[سید محمدحسن شیرازی|میرزا محمدحسن شیرازی]] استفاده کند.<ref>حکیم، المفصل فی تاریخ النجف الأشرف، ۱۴۲۷ق، ج۹، ص۴۶.</ref> او درس‌ها را با یار دیرین و برادر خانمش، میرزا محمدتقی شیرازی مباحثه می‌کرد.<ref>انصاری قمی، اختران فقاهت، ج۱، ص۲۷۱.</ref>

[[عبدالکریم حائری یزدی|شیخ عبدالکریم حائری]] (درگذشت۱۳۵۵ق) مؤسس [[حوزه علمیه قم]] مهم‌ترین شاگرد فشارکی محسوب می‌شود. حائری همراه فشارکی از نجف به سامرا رفت تا هم‌چنان از کلاس‌های او کسب علم کند.<ref>گروه علمی، موسوعه طبقات الفقهاء، ج۱۴(قسم اول)، ۱۴۱۸، ص۳۶۵.</ref> برخی دیگر از شاگردان فشارکی بدین قرار هستند:

* [[محمدحسین غروی نائینی|میرزا محمدحسین نائینی]] (درگذشت۱۳۵۵ق)؛<ref>حکیم، المفصل فی تاریخ النجف الأشرف، ۱۴۲۷ق، ج۹، ص۴۸.</ref>

* آقا ضیاء الدین عراقی (درگذشت ۱۳۶۱ق)؛<ref>معلم حبیب‌آبادی، مکارم الآثار، ۱۳۶۴، ج۶، ص۲۲۱۵</ref>

* [[محمدرضا مسجدشاهی|محمدرضا نجفی اصفهانی]] (درگذشت۱۳۶۲ق)؛<ref>حکیم، المفصل فی تاریخ النجف الأشرف، ۱۴۲۷ق، ج۹، ص۴۸.</ref>

* [[محمدحسین غروی اصفهانی|شیخ محمدحسین کمپانی]] (درگذش۱۳۶۱ق)؛<ref>حکیم، المفصل فی تاریخ النجف الأشرف، ۱۴۲۷ق، ج۹، ص۴۸.</ref>

* [[حسنعلی نخودکی اصفهانی|حسن‌علی اصفهانی]] (درگذشت ۱۳۶۱ق)؛<ref>جمعی از پژوهشگران حوزه علمیه، گلشن ابرار، ج۴، ص۳۱۰.</ref>

* [[محمدجواد بلاغی نجفی|محمدجواد بلاغی]] (درگذشت۱۳۵۲ق)؛<ref>جمعی از پژوهشگران حوزه علمیه، گلشن ابرار، ج۴، ص۳۱۱.</ref>

* [[حسنعلی نخودکی اصفهانی|شیخ حسنعلی نخودکی اصفهانی]] (درگذشت۱۳۶۱ق)<ref>انصاری قمی، اختران فقاهت، ج۱، ص۲۷۴.</ref>

* [[مهدی حکمی قمی|مهدی حکمی پائین شهری]] (درگذشت۱۳۶۰ ق) مؤلف خواص الاعمال.<ref>جواهر کلام، تربت پاکان قم، ۱۴۲۴ق، ج۴، ص۲۰۹۰.</ref>

پس از رحلت میرزا محمدحسن شیرازی بزرگان [[حوزه علمیه]] از سید محمد فشارکی خواستند تا [[مرجع تقلید|مرجعیت دینی شیعیان]] را برعهده بگیرد. اما او چون معتقد بود ریاست دینی غیر از علم به فقه و اصول توانایی و دانش سیاسی می‌طلبد،<ref>صدر، تکملة أمل الآمل، ۱۴۲۹ق، ج۵، ص۸۲.</ref> نپذیرفت و پیشنهاد داد این امر مهم را به [[محمدتقی شیرازی|میرزا محمدتقی شیرازی]] بسپارند.<ref>حکیم، المفصل فی تاریخ النجف الأشرف، ۱۴۲۷ق، ج۹، ص۴۷.</ref> خود نیز به نجف برگشت و به تدریس فقه و اصول پرداخت.<ref>غروی، مع علماء النجف الأشرف، ۱۴۲۰ق، ج۲، ص۳۵۶.</ref>

شیخ عبدالکریم حائری نقل کرده‌است زمانی در شهر سامرا بیماری وبا شیوع پیدا کرد. سید محمد فشارکی به علما و مردم توصیه کرد تا ده روز [[زیارت عاشورا]] بخوانند و [[ثواب و عقاب|ثواب]] آن را به [[نرجس|مادر امام زمان]] اهدا کنند و او را واسطه قرار دهند تا [[خدا|خداوند]] این بیماری را از شیعیان دور کند. با عمل کردن مردم به این توصیه دیگر کسی از [[شیعه|شیعیان]] در اثر ابتلا به وبا از دنیا نرفت. وقتی اهل سنت شهر این واقعه را دیدند آنان نیز به خواندن زیارت روی آوردند تا از آن بیماری مصون گردند.<ref>شبیری زنجانی، جرعه‌ای از دریا، ۱۳۹۳ش، ج۳، ص۳۳۰.</ref>{{یاد| این قضیه به [[میرزای دوم]] نیز نسبت داده شده است. رک: جمعی از پژوهشگران حوزه علمیه، گلشن ابرار، ۱۳۸۴ش، ج۴، ص۳۱۴.}}