پرش به محتوا

آیه تداین: تفاوت میان نسخه‌ها

۴٬۹۰۶ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۹ دسامبر ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۸: خط ۱۸:
'''آیه تدایُن''' یا '''قرض''' [[آیه]] ۲۸۲ [[سوره بقره]] و طولانی‌ترین آیه [[قرآن]] که در آن قوانین [[قرض|قرض دادن]]، قرض گرفتن و [[معاملات|معامله کردن]] بیان شده است. طبق این آیه اشخاصی که معامله مدت‌دار انجام داده یا به‌یکدیگر قرض می‌دهند؛ باید آن را نوشته و به عنوان یک سند تجاری، مورد تأیید دو [[شاهد( در دادگاه)|شاهد]] قرار دهند. بنابر عقیده [[شیعه|شیعیان]] نوشتنِ این سند و قرارداد [[مستحب]] است؛ ولی [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] این عمل را [[واجب]] می‌دانند. این آیه به  '''مُدایَنَه''' و '''دَین''' نیز معروف است.
'''آیه تدایُن''' یا '''قرض''' [[آیه]] ۲۸۲ [[سوره بقره]] و طولانی‌ترین آیه [[قرآن]] که در آن قوانین [[قرض|قرض دادن]]، قرض گرفتن و [[معاملات|معامله کردن]] بیان شده است. طبق این آیه اشخاصی که معامله مدت‌دار انجام داده یا به‌یکدیگر قرض می‌دهند؛ باید آن را نوشته و به عنوان یک سند تجاری، مورد تأیید دو [[شاهد( در دادگاه)|شاهد]] قرار دهند. بنابر عقیده [[شیعه|شیعیان]] نوشتنِ این سند و قرارداد [[مستحب]] است؛ ولی [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] این عمل را [[واجب]] می‌دانند. این آیه به  '''مُدایَنَه''' و '''دَین''' نیز معروف است.


== متن آیه ==
== متن آیه و ترجمه ==
{{گفت و گو
{{گفت و گو
|عرض=۱۰۰
|طول=  
|شکل بندی عنوان=line-height:200%; font-size:125%; font-weight: normal
| تراز = وسط
|شکل بندی ستون راست=text-align:center; line-height:170%|شکل بندی آدرس=font-size:75%
| عنوان =
|تورفتگی=۰
|{{قرآن جدید|۲|۲۸۲}}
|تراز=وسط
|{{قرآن جدید|۲|۲۸۲|نوع=ترجمه فولادوند|منبع=نه}}
|عنوان={{عربی
|آدرس= سوره بقره: آیه ۲۸۲
|اندازه=۱۰۰%
}}
|  
 
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا تَدَايَنْتُمْ بِدَيْنٍ إِلَىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى فَاكْتُبُوهُ ۚ وَلْيَكْتُبْ بَيْنَكُمْ كَاتِبٌ بِالْعَدْلِ ۚ وَلَا يَأْبَ كَاتِبٌ أَنْ يَكْتُبَ كَمَا عَلَّمَهُ اللَّهُ ۚ فَلْيَكْتُبْ وَلْيُمْلِلِ الَّذِي عَلَيْهِ الْحَقُّ وَلْيَتَّقِ اللَّهَ رَبَّهُ وَلَا يَبْخَسْ مِنْهُ شَيْئًا ۚ فَإِنْ كَانَ الَّذِي عَلَيْهِ الْحَقُّ سَفِيهًا أَوْ ضَعِيفًا أَوْ لَا يَسْتَطِيعُ أَنْ يُمِلَّ هُوَ فَلْيُمْلِلْ وَلِيُّهُ بِالْعَدْلِ ۚ وَاسْتَشْهِدُوا شَهِيدَيْنِ مِنْ رِجَالِكُمْ ۖ فَإِنْ لَمْ يَكُونَا رَجُلَيْنِ فَرَجُلٌ وَامْرَأَتَانِ مِمَّنْ تَرْضَوْنَ مِنَ الشُّهَدَاءِ أَنْ تَضِلَّ إِحْدَاهُمَا فَتُذَكِّرَ إِحْدَاهُمَا الْأُخْرَىٰ ۚ وَلَا يَأْبَ الشُّهَدَاءُ إِذَا مَا دُعُوا ۚ وَلَا تَسْأَمُوا أَنْ تَكْتُبُوهُ صَغِيرًا أَوْ كَبِيرًا إِلَىٰ أَجَلِهِ ۚ ذَٰلِكُمْ أَقْسَطُ عِنْدَ اللَّهِ وَأَقْوَمُ لِلشَّهَادَةِ وَأَدْنَىٰ أَلَّا تَرْتَابُوا ۖ إِلَّا أَنْ تَكُونَ تِجَارَةً حَاضِرَةً تُدِيرُونَهَا بَيْنَكُمْ فَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَلَّا تَكْتُبُوهَا ۗ وَأَشْهِدُوا إِذَا تَبَايَعْتُمْ ۚ وَلَا يُضَارَّ كَاتِبٌ وَلَا شَهِيدٌ ۚ وَإِنْ تَفْعَلُوا فَإِنَّهُ فُسُوقٌ بِكُمْ ۗ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۖ وَيُعَلِّمُكُمُ اللَّهُ ۗ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ(۲۸۲) }}| اى كسانى كه ایمان آورده‌‏اید! هنگامى كه بدهى مدت دارى (به خاطر وام یا داد و ستد) به يكديگر پيدا كنيد، آن را بنويسيد! و بايد نويسنده‏اى از روى عدالت، (سند را) در ميان شما بنويسد! و كسى كه قدرت بر نويسندگى دارد، نبايد از نوشتن- همان طور كه خدا به او تعليم داده- خود دارى كند! پس بايد بنويسد، و آن كس كه حق بر عهده اوست، بايد املا كند، و از خدا كه پروردگار اوست به پرهيزد، و چيزى را فروگذار ننمايد! و اگر كسى كه حق بر [[ذمه]] اوست، سفيه يا (از نظر عقل) ضعيف (و مجنون) است، يا (به خاطر لال بودن)، توانايى بر املا كردن ندارد، بايد ولى او (به جاى او) با رعايت عدالت، املا كند! و دو نفر از مردان (عادل) خود را (بر اين حق) شاهد بگيريد! و اگر دو مرد نبودند، يك مرد و دو زن، از كسانى كه مورد رضايت و اطمينان شما هستند، انتخاب كنيد! (و اين دو زن، بايد با هم شاهد قرار گيرند،) تا اگر يكى انحرافى يافت، ديگرى به او ياد آورى كند. و شهود نبايد به هنگامى كه آنها را (براى شهادت) دعوت می‌‏كنند، خوددارى نمايند! و از نوشتن (بدهى خود،) چه كوچك باشد يا بزرگ، ملول نشويد (هر چه باشد بنويسيد)! اين، در نزد خدا به عدالت نزديك‏تر، و براى شهادت مستقيم‏‌تر، و براى جلوگيرى از ترديد و شك (و نزاع و گفتگو) بهتر می‌باشد، مگر اينكه داد و ستد نقدى باشد كه بين خود، دست به دست می‌‏كنيد.
در اين صورت، گناهى بر شما نيست كه آن را ننويسيد. ولى هنگامى كه خريد و فروش (نقدى) می‌كنيد، شاهد بگيريد! و نبايد به نويسنده و شاهد، (به خاطر حقگويى،) زيانى برسد (و تحت فشار قرار گيرند)! و اگر چنين كنيد، از فرمان پروردگار خارج شده‏‌ايد. از خدا به پرهيزيد و خداوند به شما تعليم می‌‏دهد، خداوند به همه چيز داناست‏(۲۸۲) }}
== توضیح آیه ==  
== توضیح آیه ==  
آیه ۲۸۲ سوره بقره طولانی‌ترین [[آیه|آیه قرآن]] که به آیه قرض، مُدایَنَه و دَین نیز معروف است. این آیه درباره قواعد [[معاملات|معامله کردن]]، [[قرض|قرض گرفتن]] و قرض دادن است.<ref>خرم‌شاهی، قرآن و قرآن پژوهی، ج۱، ص۱۳.</ref> به عقیده برخی معنای تداین شامل هرگونه معامله‌ی مدت‌دار از جمله پیش خرید، پیش فروش، [[بیع نسیه|نسیه]] و [[اجاره]] می‌شود.<ref>فرهنگ نامه علوم قرآن، دفتر تبلیغات، ج۱، ص۳۵۲.</ref>
آیه ۲۸۲ سوره بقره طولانی‌ترین [[آیه|آیه قرآن]] که به آیه قرض، مُدایَنَه و دَین نیز معروف است. این آیه درباره قواعد [[معاملات|معامله کردن]]، [[قرض|قرض گرفتن]] و قرض دادن است.<ref>خرم‌شاهی، قرآن و قرآن پژوهی، ج۱، ص۱۳.</ref> به عقیده برخی معنای تداین شامل هرگونه معامله‌ی مدت‌دار از جمله پیش خرید، پیش فروش، [[بیع نسیه|نسیه]] و [[اجاره]] می‌شود.<ref>فرهنگ نامه علوم قرآن، دفتر تبلیغات، ج۱، ص۳۵۲.</ref>