۵٬۳۴۱
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
| تصویر = آیه 21 سوره طور.jpg | | تصویر = آیه 21 سوره طور.jpg | ||
| توضیح تصویر = | | توضیح تصویر = | ||
| اندازه تصویر = | | اندازه تصویر =300px | ||
| نام آیه = آیه الحاق ذریه | | نام آیه = آیه الحاق ذریه | ||
| واقع در سوره = [[سوره طور|طور]] | | واقع در سوره = [[سوره طور|طور]] | ||
خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
==متن و ترجمه آیه== | ==متن و ترجمه آیه== | ||
{{گفت و گو | {{گفت و گو | ||
| | | تراز = وسط | ||
| | | عنوان = | ||
| | |{{قرآن جدید|طور|۲۱}} | ||
| | |{{قرآن جدید|طور|۲۱|نوع=ترجمه فولادوند|منبع=نه}} | ||
| | |آدرس= سوره طور: آیه ۲۱ | ||
}} | |||
| | |||
| | |||
==معرفی== | ==معرفی== | ||
آیه بیست و یکم [[سوره طور]] که از سوی برخی به عنوان آیه الحاق ذریه معرفی شده است،<ref>عسکری، «امام علی(ع) در قرآن»، ص۱۰۹.</ref> به همراهی فرزندان اهل [[بهشت]] با آنها و کاسته نشدن از اعمال ایشان از باب [[قاعده لطف|لطف]]<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۹، ص۱۲.</ref> و تفضل الهی اشاره میکند.<ref>زمخشری، الکشاف، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۴۱۱.</ref> ذریه در لغت به معنای نسل [[انسان]] اعم از فرزندان پسر و دختر است.<ref> حمیری، شمس العلوم، ۱۴۲۰ق، ج۴، ص۲۲۲۶؛ ابن اثیر جزری، النهایة، ۱۳۶۷ش، ج۲، ص۱۵۷؛ ابن منظور، لسان العرب، ۱۴۱۴ق، ج۴، ص۳۰۴.</ref> [[راغب اصفهانی]] آن را به معنای فرزندان کوچک میداند که البته در عرف به فرزندان بزرگ نیز گفته میشود.<ref> راغب اصفهانی، مفردات ألفاظ القرآن، بیروت، ج۲، ص۹.</ref> این واژه با مشتقات خود ۳۲ بار در [[قرآن]] به کار رفته<ref> حقشناس، «بررسی تطبیقی ذریه طیبه در قرآن کریم و صحیفه سجادیه»، ص۶۹.</ref> و براساس نظر بعضی پژوهشگران، در قرآن نیز به معنای نسل و اولاد انسان است.<ref> حقشناس، «بررسی تطبیقی ذریه طیبه در قرآن کریم و صحیفه سجادیه»، ۱۳۹۶ش، ص۷۰.</ref> | آیه بیست و یکم [[سوره طور]] که از سوی برخی به عنوان آیه الحاق ذریه معرفی شده است،<ref>عسکری، «امام علی(ع) در قرآن»، ص۱۰۹.</ref> به همراهی فرزندان اهل [[بهشت]] با آنها و کاسته نشدن از اعمال ایشان از باب [[قاعده لطف|لطف]]<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۹، ص۱۲.</ref> و تفضل الهی اشاره میکند.<ref>زمخشری، الکشاف، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۴۱۱.</ref> ذریه در لغت به معنای نسل [[انسان]] اعم از فرزندان پسر و دختر است.<ref> حمیری، شمس العلوم، ۱۴۲۰ق، ج۴، ص۲۲۲۶؛ ابن اثیر جزری، النهایة، ۱۳۶۷ش، ج۲، ص۱۵۷؛ ابن منظور، لسان العرب، ۱۴۱۴ق، ج۴، ص۳۰۴.</ref> [[راغب اصفهانی]] آن را به معنای فرزندان کوچک میداند که البته در عرف به فرزندان بزرگ نیز گفته میشود.<ref> راغب اصفهانی، مفردات ألفاظ القرآن، بیروت، ج۲، ص۹.</ref> این واژه با مشتقات خود ۳۲ بار در [[قرآن]] به کار رفته<ref> حقشناس، «بررسی تطبیقی ذریه طیبه در قرآن کریم و صحیفه سجادیه»، ص۶۹.</ref> و براساس نظر بعضی پژوهشگران، در قرآن نیز به معنای نسل و اولاد انسان است.<ref> حقشناس، «بررسی تطبیقی ذریه طیبه در قرآن کریم و صحیفه سجادیه»، ۱۳۹۶ش، ص۷۰.</ref> |