۵٬۹۴۱
ویرایش
آیه اعتداء: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
==متن آیه== | ==متن آیه== | ||
{{گفت و گو | {{گفت و گو | ||
| | | تراز = وسط | ||
| | | عنوان = | ||
| | |{{قرآن جدید|بقره|۱۹۴}} | ||
| | |{{قرآن جدید|بقره|۱۹۴|نوع=ترجمه فولادوند|منبع=نه}} | ||
|آدرس= سوره بقره: آیه ۱۹۴ | |||
| | |||
| | |||
| | |||
}} | |||
| | |||
}} | }} | ||
==مفهوم‌شناسی== | |||
واژه اعتداء برگرفته از کلمه عدو به‌معنای تجاوزگری به انگیزه سیطره‌یافتن معنا شده است.<ref>مختار عمر، معجم اللغة العربیة المعاصرة، ۱۴۲۹ق، ج۲، ص۱۴۷۲.</ref> | |||
آیه اعتداء آیه ۱۹۴ [[سوره بقره]] درباره مشروع بودن تقابل با دشمن تجاوزگر در [[ماه‌های حرام|ماه‌های حرام]] است.<ref>طباطبایی، تفسیر المیزان، الاعلمی، ج۲، ص۶۳.</ref> | |||
ماه‌های حرام به چهار [[محرم (ماه)|ماه محرم]]، [[رجب]]، [[ذی‌القعده|ذی القعده]] و [[ذی‌الحجة|ذی‌الحجه]] گفته‌اند که جنگیدن در آن [[حرام]] دانسته شده،<ref>مشکینی، تفسیر روان، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۲۳۰</ref> اما جنگ دفاعی در این چند ماه بنابر این آیه جایز و مشروع دانسته شده است.<ref>برجی، ترور و دفاع مشروع، ۱۳۸۶ش، ص۵۲.</ref> | |||
آیه به این نکته اشاره دارد که شکستن حرمت هر چیزی که در دین حرمت دارد از جمله ماه حرام، خانه خدا، جان، آبرو باعث میشود قصاص و تلافی کردن مشروع باشد.<ref>مشکینی، تفسیر روان، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۲۰۶.</ref> | آیه به این نکته اشاره دارد که شکستن حرمت هر چیزی که در دین حرمت دارد از جمله ماه حرام، خانه خدا، جان، آبرو باعث میشود قصاص و تلافی کردن مشروع باشد.<ref>مشکینی، تفسیر روان، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۲۰۶.</ref> | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۰: | ||
==قاعده فقهی== | ==قاعده فقهی== | ||
آیه اعتدا در ابواب متعدد فقهی از جمله [[حج]]، [[جهاد]]، [[قصاص]]، [[غصب]] و [[بیع]] مورد استناد قرار گرفته است.<ref>حلی، تذکرة الفقهاء، ۱۳۷۴ش، ج۸، ص۴۴۱؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۹۸۱م، ج۲۱، ص۳۲؛ طوسی، الخلاف، نشر اسلامی، ج۵، ص۱۹۳؛ طوسی، المبسوط، ۱۳۸۷ق، ج۳، ص۶۰.</ref> از این آیه قاعده فقهی [[اعتداء]] برداشت شده است.<ref>کاشف الغطاء، أنوار الفقاهة (کتاب المکاسب)، ۱۴۲۲ق، ج۱، ص۱۲۴.</ref> | آیه اعتدا در ابواب متعدد فقهی از جمله [[حج]]، [[جهاد]]، [[قصاص]]، [[غصب]] و [[بیع]] مورد استناد قرار گرفته است.<ref>حلی، تذکرة الفقهاء، ۱۳۷۴ش، ج۸، ص۴۴۱؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۹۸۱م، ج۲۱، ص۳۲؛ طوسی، الخلاف، نشر اسلامی، ج۵، ص۱۹۳؛ طوسی، المبسوط، ۱۳۸۷ق، ج۳، ص۶۰.</ref> از این آیه قاعده فقهی [[اعتداء]] برداشت شده است.<ref>کاشف الغطاء، أنوار الفقاهة (کتاب المکاسب)، ۱۴۲۲ق، ج۱، ص۱۲۴.</ref> | ||
این قاعده در مسأله حج بدین‌گونه است که اگر کسی در مسجدالحرام، مرتکب جنایتی شود در همان‌جا قصاص میشود، ولی اگر در بیرون از [[مسجدالحرام]] مرتکب جنایت شود و به خانه خدا پناه ببرد، تا وقتی از مسجد بیرون نیاید، قصاص نمیشود.<ref>حلی، تذکرة الفقهاء، ۱۳۷۴ش، ج۸، ص۴۴۱.</ref> | این قاعده در مسأله حج بدین‌گونه است که اگر کسی در مسجدالحرام، مرتکب جنایتی شود در همان‌جا قصاص میشود، ولی اگر در بیرون از [[مسجدالحرام]] مرتکب جنایت شود و به خانه خدا پناه ببرد، تا وقتی از مسجد بیرون نیاید، قصاص نمیشود.<ref>حلی، تذکرة الفقهاء، ۱۳۷۴ش، ج۸، ص۴۴۱.</ref> | ||
| خط ۵۱: | خط ۴۷: | ||
{{پانوشت}} | {{پانوشت}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
| خط ۶۶: | خط ۶۰: | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
{{آیات مشهور قرآن}} | {{آیات مشهور قرآن}} | ||
<onlyinclude>{{درجه‌بندی | <onlyinclude>{{درجه‌بندی | ||