حافظ شیرازی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[تفأل]] به شعر حافظ ریشه‌ای دیرینه در فرهنگ ایران دارد. هر چند حافظ خود بارها به فال زدن اشاره دارد<ref>[https://www.ibna.ir/fa/report/288556/%D8%B1%D8%A7%D8%B2-%D9%81%D8%A7%D9%84-%D8%B2%D8%AF%D9%86-%D8%AF%DB%8C%D9%88%D8%A7%D9%86-%D8%AD%D8%A7%D9%81%D8%B8-%D8%B4%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D8%B2%DB%8C-%DA%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA راز فال زدن به دیوان حافظ شیرازی چیست؟]، خبرگزاری کتاب ایران.</ref> ولی آنچه از قراین پیداست، فال گرفتن با دیوان حافظ احتمالا سال‌ها پس از درگذشت او مرسوم شده است. به سبب همین ویژگی است که برخی، حافظ و برخی، دیوان او را به صفاتی چون '''لسان الغیب''' و '''ترجمان الاسرار''' توصیف کرده‌اند.<ref>[https://www.isna.ir/news/fars-26700/%D8%B2%D8%AF%D9%87-%D8%A7%D9%85-%D9%81%D8%A7%D9%84%DB%8C-%D9%88-%D9%81%D8%B1%DB%8C%D8%A7%D8%AF-%D8%B1%D8%B3%DB%8C-%D9%85%DB%8C-%D8%A2%DB%8C%D8%AF، «زده‌ام فالی و فریاد رسی می‌آید»]، خبرگزاری ایسنا.</ref> تفأل به دیوان حافظ از آنجا ناشی شده است که مطالب غزلیات حافظ به قدری منبسط و وسیع است که هر غزل را می‌توان بر مقاصد و منظورهای متعدد تعبیر کرد.<ref>سبحانی، تاریخ ادبیات ایران، ۱۳۹۵ش، ص۳۲۱ش.</ref> و شعر حافظ را به آرزوهای خود ربط داد.<ref>استعلامی، فرهنگ‌نامه تصوف و عرفان، ۱۳۹۹ش، ج۱، ص۷۱۵.</ref>