پرش به محتوا

آیه ۵۵ سوره ذاریات: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۰: خط ۲۰:
[[علی بن ابراهیم قمی]] بر این باور است که روی برگردانی پیامبر(ص) از کافران، مقدمه‌ای بر نازل شدن عذاب الهی بوده که با نزول آیه ۵۵ سوره ذاریات [[بداء]] حاصل شده است.<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۳۶۷ش، ج۲، ص۳۳۰-۳۳۱.</ref> ایشان نزول آیه را در ردّ منکران بداء دانسته<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۳۶۷ش، ج۲، ص۳۳۱.</ref> و [[سید هاشم بحرانی]] در کتاب [[البرهان فی تفسیر القرآن (کتاب)|البرهان فی تفسیر القرآن]] در اثبات این مطلب به روایاتی<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۸، ص۱۰۳.</ref> استناد کرده است.<ref>بحرانی، البرهان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۶ق، ج۵، ص۱۷۰.</ref> <br>
[[علی بن ابراهیم قمی]] بر این باور است که روی برگردانی پیامبر(ص) از کافران، مقدمه‌ای بر نازل شدن عذاب الهی بوده که با نزول آیه ۵۵ سوره ذاریات [[بداء]] حاصل شده است.<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۳۶۷ش، ج۲، ص۳۳۰-۳۳۱.</ref> ایشان نزول آیه را در ردّ منکران بداء دانسته<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۳۶۷ش، ج۲، ص۳۳۱.</ref> و [[سید هاشم بحرانی]] در کتاب [[البرهان فی تفسیر القرآن (کتاب)|البرهان فی تفسیر القرآن]] در اثبات این مطلب به روایاتی<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۸، ص۱۰۳.</ref> استناد کرده است.<ref>بحرانی، البرهان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۶ق، ج۵، ص۱۷۰.</ref> <br>


[[حسینی شاه‌عبدالعظیمی]] نویسنده [[تفسیر اثنی‌عشری (کتاب)|تفسیر اثنی‌عشری]] در ذیل آیه می‌گوید: اگر موعظه‌ای بخواهد اثرگذار باشد و نفع مؤمنان را در بر داشته باشد، ده شرط لازم دارد که برخی از آن‌ها عبارت است از:<ref>حسینی شاه‌عبدالعظیمی، تفسیر اثنی‌عشری، ۱۳۶۳ش، ج۱۲، ص۲۸۴.</ref>
[[حسینی شاه‌عبدالعظیمی]] نویسنده [[تفسیر اثنی‌عشری (کتاب)|تفسیر اثنی‌عشری]] در ذیل آیه می‌گوید: موعظه‌ اثرگذار و نافع، دارای ده شرط است.<ref>حسینی شاه‌عبدالعظیمی، تفسیر اثنی‌عشری، ۱۳۶۳ش، ج۱۲، ص۲۸۴.</ref> برخی از این شرط‌ها عبارتند از:<ref>حسینی شاه‌عبدالعظیمی، تفسیر اثنی‌عشری، ۱۳۶۳ش، ج۱۲، ص۲۸۴.</ref>
*بر مبنای [[خوف و رجاء]] باشد؛ به گونه‌ای که شنونده گاهى از عظمت خدا بترسد و گاهی به رحمت و مهربانى خدا اميدوار شود.
*بر مبنای [[خوف و رجاء]] باشد؛ به گونه‌ای که شنونده گاهى از عظمت خدا بترسد و گاهی به رحمت و مهربانى خدا اميدوار شود؛
*نعمت‌های الهى را به یاد آورد تا منجر به [[شکر|شكرگزارى]] شود. 
*نعمت‌های الهى را به یاد آورد تا منجر به [[شکر|شكرگزارى]] شود؛
*یادآور [[وسوسه|وسوسه‌های]] شيطان باشد تا از آن دوری کنند.
*یادآور [[وسوسه|وسوسه‌های]] شيطان باشد تا از آن دوری کند؛
*دربردارنده ذكرِ دنيا و بی‌‏اعتبار دانستن آن باشد تا به آن دل نبندند.
*دربردارنده ذكرِ دنيا و بی‌‏اعتبار دانستن آن باشد تا به آن دل نبندد؛
*یادآوری [[مرگ]]، [[قیامت]]، بیان اوصاف [[بهشت]] و عذاب‌های [[جهنم]] تا خود را برای آن آماده کنند.
*یادآوری [[مرگ]]، [[قیامت]]، بیان اوصاف [[بهشت]] و عذاب‌های [[جهنم]] تا خود را برای آن آماده کند.<ref>حسینی شاه‌عبدالعظیمی، تفسیر اثنی‌عشری، ۱۳۶۳ش، ج۱۲، ص۲۸۴.</ref>


==پانویس==
==پانویس==
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۹۳۹

ویرایش