پرش به محتوا

استمناء: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۸ دسامبر ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:
{{احکام}}
{{احکام}}
{{مقاله توصیفی فقهی}}
{{مقاله توصیفی فقهی}}
'''استمناء''' یا '''خودارضایی''' انجام کاری با دست و غیر آن که معمولا باعث خارج شدن [[منی]] از انسان می‌شود. فقیهان استمناء را [[حرام]] و از [[گناهان کبیره]] می‌دانند. مجازات استمناء [[تعزیر]] است و [[حاکم شرع]] مقدار آن را تعیین می‌کند. اگر استمناء منجر به خروج منی شود منجر به احکامی می‌گردد واجب شدن [[غسل جنابت]] و باطل‌شدن [[روزه]] از جمله آنهاست.
'''استمناء''' یا '''خودارضایی''' انجام کاری غیر از [[آمیزش]]، با دست و غیر آن که باعث خارج شدن [[منی]] از انسان شود. فقیهان استمناء را [[حرام]] و از [[گناهان کبیره]] می‌دانند. مجازات استمناء [[تعزیر]] است و [[حاکم شرع]] مقدار آن را تعیین می‌کند. اگر استمناء به خروج منی بینجامد منجر به احکامی می‌گردد واجب شدن [[غسل جنابت]] و باطل‌شدن [[روزه]] از جمله آنهاست.


== مفهوم‌شناسی ==
== مفهوم‌شناسی ==
استمناء یا خودارضایی آن است که انسان با خود یا دیگری کاری کند که از او منی بیرون آید.<ref>حسینی، رساله دانشجویی، ۱۳۹۳ش، ص۸۹.</ref> در فقه استمناء برای مردان به کار رفته است و به خودارضایی زنان، استشهاء می‌گویند.<ref>سهراب‌پور، خلوت شیطانی، ۱۳۹۰ش، ص۱۵.</ref> از استمناء در باب‌های [[روزه|صوم]]<ref>سید مرتضی، الانتصار، ۱۴۱۵ق، ص۱۷۸؛ محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۱۷۲.</ref> [[اعتکاف]]،<ref>علامه حلی، تذکرة الفقهاء، ۱۴۱۴ق، ج۶، ص۲۵۷.</ref> [[حج]]<ref>ابن‌حمزه، الوسیلة، ۱۴۰۸ق، ص۱۵۹؛ علامه حلی، تذکرة الفقهاء، ۱۴۱۴ق، ج۷، ص۳۸۱.</ref> و [[حد شرعی|حدود]] سخن گفته شده است.<ref>ابن‌حمزه، الوسیلة، ۱۴۰۸ق، ص۱۵۹؛ شیخ مفید، المقنعه، ۱۴۱۰ق، ص۷۹۱.</ref> در روایات نیز از این کار نهی شده است. باب تحریم استمناء کتاب [[وسائل الشیعة (کتاب)|وسائل الشیعه]] به این روایات اختصاص دارد.<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۱۶ق، ج۲۰، ص۳۵۲-۳۵۵.</ref> بنابر روایتی کسی که استمناء کند خدا به او نظر نمی‌کند.<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۱۶ق، ج۲۰، ص۳۵۴-۳۵۵.</ref>
استمناء یا خودارضایی آن است که انسان با خود یا دیگری کاری کند که از او منی بیرون آید.<ref>حسینی، رساله دانشجویی، ۱۳۹۳ش، ص۸۹.</ref> در [[فقه]] استمناء برای مردان به کار رفته است و به خودارضایی زنان، استشهاء می‌گویند.<ref>سهراب‌پور، خلوت شیطانی، ۱۳۹۰ش، ص۱۵.</ref> از استمناء در باب‌های [[روزه|صوم]]<ref>سید مرتضی، الانتصار، ۱۴۱۵ق، ص۱۷۸؛ محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۱۷۲.</ref> [[اعتکاف]]،<ref>علامه حلی، تذکرة الفقهاء، ۱۴۱۴ق، ج۶، ص۲۵۷.</ref> [[حج]]<ref>ابن‌حمزه، الوسیلة، ۱۴۰۸ق، ص۱۵۹؛ علامه حلی، تذکرة الفقهاء، ۱۴۱۴ق، ج۷، ص۳۸۱.</ref> و [[حد شرعی|حدود]] سخن گفته شده است.<ref>ابن‌حمزه، الوسیلة، ۱۴۰۸ق، ص۱۵۹؛ شیخ مفید، المقنعه، ۱۴۱۰ق، ص۷۹۱.</ref> در روایات نیز از این کار نهی شده است. باب تحریم استمناء کتاب [[وسائل الشیعة (کتاب)|وسائل الشیعه]] به این روایات اختصاص دارد.<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۱۶ق، ج۲۰، ص۳۵۲-۳۵۵.</ref> بنابر روایتی کسی که استمناء کند خدا به او نظر نمی‌کند.<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۱۶ق، ج۲۰، ص۳۵۴-۳۵۵.</ref>


== حرمت استمناء ==
== حرمت استمناء ==