پرش به محتوا

آیه امانت: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۲۷ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۵ دسامبر ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
(بازنویسی شناسه)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۶: خط ۱۶:
| آیات مرتبط=  
| آیات مرتبط=  
}}
}}
'''آیه امانت''' ([[سوره احزاب|احزاب]]: ۷۲) دربارهٔ امانتی سخن می‌گوید که خدا به انسان داده است. طبق این آیه، خدا ابتدا این امانت را به آسمان‌ها و زمین و کوه‌ها عرضه کرده و آن‌ها نپذیرفته‌اند؛ ولی انسان آن را برعهده گرفته است. مفسران مسلمان، در خصوص این‌که این امانت چیست و چرا آسمان‌ها و زمین و کوه‌ها آن را قبول نکرده‌اند و انسان پذیرفته، بسیار بحث کرده و دیدگاه‌های متفاوتی ارائه داده‌اند.
'''آیه امانت''' ([[سوره احزاب|احزاب]]: ۷۲) دربارهٔ امانتی سخن می‌گوید که خدا در اختیار انسان گذاشته است. طبق این آیه، خدا ابتدا این امانت را به آسمان‌ها و زمین و کوه‌ها عرضه کرد و آن‌ها نپذیرفتند؛ ولی انسان آن را برعهده گرفت. مفسران مسلمان، در خصوص این‌که این امانت چیست و چرا آسمان‌ها و زمین و کوه‌ها آن را قبول نکرده‌اند و انسان پذیرفته، بسیار بحث کرده و دیدگاه‌های متفاوتی ارائه داده‌اند.


بنابر [[تفسیر قرآن|تفاسیر]] [[شیعه|شیعی]] منظور از این امانت، [[دین]]، ولایت الهی و [[ولایت امام علی(ع)]] است. بیشتر [[مفسران]] این آیه را در نکوهش انسان‌هایی می‌دانند که به این امانت خیانت می‌کنند.
بنابر تفاسیر روایی شیعی، منظور از امانت ولایت و امامت [[پیامبر(ص)]] و [[امامان شیعه(ع)]] است؛ اما مفسران [[اهل‌سنت]] می‌گویند مراد از آن تکالیف دینی است. [[علامه طباطبایی]] معتقد است امانت همان ولایت الهی است که از بین موجودات، تنها انسان استحقاق آن را دارد؛ زیرا تنها، انسان استعداد آن را دارد که بالاترین مرتبه کمال برسد.


==متن و ترجمه آیه==
==متن و ترجمه آیه==
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۰۹۹

ویرایش