Automoderated users، confirmed، movedable، protected، مدیران، templateeditor
۶٬۸۴۱
ویرایش
آیه ۴ سوره اسراء: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
'''آیه ۴ سوره اسراء''' بیان می‌دارد که به [[بنی‌اسرائیل]] خبر داده شده که قطعا دوبار فساد و طغیان خواهند کرد.<ref>مغنیه، تفسير الكاشف، ۱۴۲۴ق، ج۵، ص۱۵.</ref> آیات بعدی ([[آیه ۵ سوره اسراء|۵]]، [[آیه ۶ سوره اسراء|۶]] و [[آیه ۷ سوره اسراء|۷]] اسراء) دو فساد و سرکشی بنی‌اسرائیل و حوادثى كه بعد از آن به عنوان [[مجازات الهى]] واقع شده را توضیح می‌دهد.<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۲، ص۲۵.</ref> | '''آیه ۴ سوره اسراء''' بیان می‌دارد که به [[بنی‌اسرائیل]] خبر داده شده که قطعا دوبار فساد و طغیان خواهند کرد.<ref>مغنیه، تفسير الكاشف، ۱۴۲۴ق، ج۵، ص۱۵.</ref> آیات بعدی ([[آیه ۵ سوره اسراء|۵]]، [[آیه ۶ سوره اسراء|۶]] و [[آیه ۷ سوره اسراء|۷]] اسراء) دو فساد و سرکشی بنی‌اسرائیل و حوادثى كه بعد از آن به عنوان [[مجازات الهى]] واقع شده را توضیح می‌دهد.<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۲، ص۲۵.</ref> | ||
[[قرآن]] به اینکه این دو فساد چه واقعه‌ای بوده اشاره‌ای نمی‌کند.<ref>طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ۱۳۷۲ش، ج۶، ص۶۱۵.</ref> مفسران و مورخان وقایع متعددی را مصداق این دو فساد ذکر کرده‌اند.<ref>حسینی شاه عبدالعظیمی، تفسير اثنا عشري، ۱۳۶۳ش، ج۷، ص۳۲۹.</ref> از این موارد [[زکریا (پیامبر)|قتل زکریا(ع)]] و [[یحیی (پیامبر)|یحیی(ع)]]،<ref>حسینی شیرازی، تبيين القرآن، ۱۴۲۳ق، ص۲۹۴.</ref> قصد کشتن عیسی(ع)<ref>طبرسی، تفسير جوامع الجامع، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۳۱۷.</ref> ظلم به مردم و گرفتن اموال آن‌ها است.<ref>شیخ طوسی، التبيان في تفسير القرآن، بیروت، ج۶، ص۴۴۸.</ref> قرآن همچنین اشاره‌ای به مصداق مجازات آن‌ها ندارد.<ref>مغنیه، تفسير الكاشف، ۱۴۲۴ق، ج۵، ص ۱۵</ref> مواردی مانند حمله [[بختنصر]] و نابودی [[بیت‌المقدس|اورشلیم]] به عنوان مجازات ذکر شده است.<ref>طبرسی، تفسير جوامع الجامع، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۳۱۷.</ref> | |||
[[محمدجواد مغنیه|محمدجواد مَغنیه]] عالم و مفسر شیعه از برخی نقل می‌کند که فساد و مجازاتِ دوم برای بنی‌اسرائیل وقایع کشور فلسطین است که [[یهود|یهودیان]] بر مسلمانان ظلم و تعدی کرده‌اند و [[خدا|خداوند]] آن‌ها را مجازات خواهد کرد. البته مغنیه خود این نظر را نمی‌پذیرد.<ref>مغنیه، تفسير الكاشف، ۱۴۲۴ق، ج۵، ص۱۶.</ref> | |||
{{گفت و گو | {{گفت و گو | ||
| خط ۳۰: | خط ۳۲: | ||
}} | }} | ||
کلمه «قضاء» در آیه ۴ اسراء به معنى اعلام<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۲، ص۲۵.</ref> و خبردادن<ref>شیخ طوسی، التبيان في تفسير القرآن، بیروت، ج۶، ص۴۴۸</ref> و مراد از تعبیر کتاب در این آیه [[تورات]] است.<ref>فیض کاشانی، تفسير الصافي، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۱۷۸.</ref> مقصود از «الارض» را به قرينه آيات بعدی [[فلسطین|سرزمين فلسطين]] دانسته‌اند.<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۲، ص۲۵.</ref> تعبیر فساد و علوِ بنی‌اسرائیل را به معنای طغیان، سرکشی<ref>مغنیه، تفسير الكاشف، ۱۴۲۴ق، ج۵، ص۱۶</ref> و [[ظلم]] معنا کرده‌اند.<ref>طباطبائی، الميزان في تفسير القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۱۳، ص۳۹.</ref> تعبیر علو در قرآن برای [[فرعون]] نیز استفاده شده است.<ref>سوره قصص، آیه ۴.</ref> | |||
برخی مفسران این آیه را پیرو سنت الهی دانسته‌اند که در مورد همگان حتی مومنان برقرار است. این سنت الهی چنین است که اقوام مختلف به‌جهت فسادی که برقرار می‌کنند نتایج سلبی<ref>فضل‌الله، تفسير من وحي القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۱۴، ص۳۲.</ref> و مجازات الهی<ref>سید قطب، في ظلال القرآن، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۲۲۱۳.</ref> را خواهند دید. | برخی مفسران این آیه را پیرو سنت الهی دانسته‌اند که در مورد همگان حتی مومنان برقرار است. این سنت الهی چنین است که اقوام مختلف به‌جهت فسادی که برقرار می‌کنند نتایج سلبی<ref>فضل‌الله، تفسير من وحي القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۱۴، ص۳۲.</ref> و مجازات الهی<ref>سید قطب، في ظلال القرآن، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۲۲۱۳.</ref> را خواهند دید. | ||