۱۷٬۸۴۳
ویرایش
ابوالریحانتین: تفاوت میان نسخه‌ها
اصلاح ارقام، اصلاح نویسه‌های عربی
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) (اصلاح ارقام، اصلاح نویسه‌های عربی) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''اَبوالرّیْحانَتَیْن''' به‌معنای پدر دو ریحانه از [[فهرست کنیه‌ها و لقب‌های پیامبر(ص)|کنیه‌های پیامبر(ص)]]<ref>ابن‌شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۴.</ref> و [[فهرست کنیه‌ها و لقب‌های امام علی(ع)|کنیه‌های امام علی(ع)]]<ref>طبرسی، إعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۱۵۴؛ ابن‌شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۴</ref> است. | '''اَبوالرّیْحانَتَیْن''' به‌معنای پدر دو ریحانه از [[فهرست کنیه‌ها و لقب‌های پیامبر(ص)|کنیه‌های پیامبر(ص)]]<ref>ابن‌شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۴.</ref> و [[فهرست کنیه‌ها و لقب‌های امام علی(ع)|کنیه‌های امام علی(ع)]]<ref>طبرسی، إعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۱۵۴؛ ابن‌شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۴</ref> است. | ||
بر پایه روایاتی که [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] نقل شده است آن حضرت [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|امام حسن(ع)]] و [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] را ریحانه‌های خود معرفی کرده است.<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۲۸.</ref> در [[احقاق الحق و ازهاق الباطل (کتاب)|کتاب احقاق الحق]] این روایات از منابع اهل‌سنت گردآوردی شده است.<ref>شوشتری، احقاق‌الحق، ج۱۰، ص۵۹۹-۶۲۶.</ref> این تعبیر از سوی پیامبر(ص) درباره امام حسن(ع) به تنهایی نیز به‌کار رفته است. به عنوان نمونه در [[مناقب آل ابی‌طالب (کتاب)|مناقب آل ابی‌طالب]] روایتی نقل شده است که پیامبر(ص) در حال [[نماز]] نیز با مهربانی و عطوفت بسیار زیاد با امام حسن برخورد می‌کرد و در پاسخ به سؤال و تعجب اصحاب، می‌فرمود: «ان هذا ریحانتی» این ریحانه من است.<ref>ابن‌شهرآشوب مازندرانی، مناقب آل ابی‌طالب، ج۳، ص ۱۸۸.</ref> | بر پایه روایاتی که [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] نقل شده است آن حضرت [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|امام حسن(ع)]] و [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] را ریحانه‌های خود معرفی کرده است.<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۲۸.</ref> در [[احقاق الحق و ازهاق الباطل (کتاب)|کتاب احقاق الحق]] این روایات از منابع اهل‌سنت گردآوردی شده است.<ref>شوشتری، احقاق‌الحق، ۱۴۰۹ق، ج۱۰، ص۵۹۹-۶۲۶.</ref> این تعبیر از سوی پیامبر(ص) درباره امام حسن(ع) به تنهایی نیز به‌کار رفته است. به عنوان نمونه در [[مناقب آل ابی‌طالب (کتاب)|مناقب آل ابی‌طالب]] روایتی نقل شده است که پیامبر(ص) در حال [[نماز]] نیز با مهربانی و عطوفت بسیار زیاد با امام حسن برخورد می‌کرد و در پاسخ به سؤال و تعجب اصحاب، می‌فرمود: «ان هذا ریحانتی» این ریحانه من است.<ref>ابن‌شهرآشوب مازندرانی، مناقب آل ابی‌طالب، ج۳، ص ۱۸۸.</ref> | ||
به [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی(ع)]] نیز ابو الریحانتین گفته می‌شود.<ref>اربلی، کشف الغمه، ۱۳۸۱ق، ج۱، ص۶۸.</ref> بر اساس روایتی که در [[مقتل الحسین (خوارزمی)|مقتل الحسین خوارزمی]] نقل شده است پیامبر سه روز پیش از وفاتش خطاب به امام علی(ع) چنین گفته است: سلام الله علیک أبا الرّیحانتین أوصیک بریحانتیّ من الدّنیا. سلام خدا بر تو اباالریحانتین تو را به دو ریحانه‌ام در دنیا توصیه می‌کنم.<ref>خوارزمی، مقتل الحسین، ج۱، ص۱۰۳.</ref> ریحانه به‌معنای گیاه خوشبو است.<ref>انوری، فرهنگ بزرگ سخن، ذیل واژه «ریحان»، ۱۳۹۰ش، ج۴، ص۳۷۷۱.</ref> | به [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی(ع)]] نیز ابو الریحانتین گفته می‌شود.<ref>اربلی، کشف الغمه، ۱۳۸۱ق، ج۱، ص۶۸.</ref> بر اساس روایتی که در [[مقتل الحسین (خوارزمی)|مقتل الحسین خوارزمی]] نقل شده است پیامبر سه روز پیش از وفاتش خطاب به امام علی(ع) چنین گفته است: سلام الله علیک أبا الرّیحانتین أوصیک بریحانتیّ من الدّنیا. سلام خدا بر تو اباالریحانتین تو را به دو ریحانه‌ام در دنیا توصیه می‌کنم.<ref>خوارزمی، مقتل الحسین، ۱۳۸۱ش، ج۱، ص۱۰۳.</ref> ریحانه به‌معنای گیاه خوشبو است.<ref>انوری، فرهنگ بزرگ سخن، ذیل واژه «ریحان»، ۱۳۹۰ش، ج۴، ص۳۷۷۱.</ref> | ||
==جستارهای وابسته == | ==جستارهای وابسته == | ||
* [[ابوالسبطین]] | * [[ابوالسبطین]] | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
*اربلی، علی بن عیسی، کشف الغمة فی معرفة الائمة، تبریز، مکتبة بنی هاشمی، ۱۳۸۱ق. | *اربلی، علی بن عیسی، کشف الغمة فی معرفة الائمة، تبریز، مکتبة بنی هاشمی، ۱۳۸۱ق. | ||
*انوری، حسن، فرهنگ بزرگ سخن، تهران، انتشارات سخن، چاپ هفتم، ۱۳۹۰ش. | *انوری، حسن، فرهنگ بزرگ سخن، تهران، انتشارات سخن، چاپ هفتم، ۱۳۹۰ش. | ||
*خوارزمی، مقتل | *خوارزمی، موفق بن احمد، مقتل الحسین، انورالهدی، چاپ دوم، ۱۳۸۱ش/۱۴۲۳ق. | ||
*شوشتری، قاضی نورالله، احقاق الحق و ازهاق | *شوشتری، قاضی نورالله، احقاق الحق و ازهاق الباطل، مقدمه و تعلیقه: آیت الله العظمی مرعشی نجفی، مکتبة آیة الله المرعشی النجفی قم، ۱۴۰۹ق. | ||
*طبرسی، فضل بن حسن، إعلام الوری بأعلام الهدی (ط- القدیمة)، تهران، اسلامیه، چاپ سوم، ۱۳۹۰ق. | *طبرسی، فضل بن حسن، إعلام الوری بأعلام الهدی (ط- القدیمة)، تهران، اسلامیه، چاپ سوم، ۱۳۹۰ق. | ||
*مفید، محمد بن محمد، الارشاد فی معرفةحجج الله علی العباد، قم، موسسة آل البیت لاحیاء التراث، چاپ اول، ۱۴۱۳ق. | *مفید، محمد بن محمد، الارشاد فی معرفةحجج الله علی العباد، قم، موسسة آل البیت لاحیاء التراث، چاپ اول، ۱۴۱۳ق. | ||