Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۵۸۷
ویرایش
غالیان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{درباره ۲|مفهوم غالیان|آشنایی با غلو، مدخل |غلو|}} | ||
'''غالیان''' یا '''غُلات''' افرادی هستند که تظاهر به [[اسلام]] می‌کنند و به [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] و فرزندان وی، نسبت خدایی و [[نبوت]] می‌دهند و در توصیف آنان از جهت برتری در دین و دنیا، از حد و اندازه گذشته و راه افراط پیموده‌اند. کتاب‌های فرقه‌شناسی در ذکر تعداد فرقه‌های غالی، اختلاف نظر دارند، به‌طوری که کمترین تعداد فرقه‌های غالی را نُه مورد و بیشترین تعداد آن‌ها را صد مورد گزارش کرده‌اند. برخی از معروف‌ترین فرقه‌های غالی که در کتاب‌های فرقه‌شناسی به [[شیعه]] نسبت داده‌اند عبارتند از: سبائیه (پیروان [[عبدالله بن سبأ]])، [[کیسانیه]]، [[بیانیه]]، [[خطابیه]]، [[بشیریه]] و [[تفویض|مُفَوِّضه]]. باور به الوهیت [[امامان شیعه|امامان شیعه(ع)]] و [[نبوت]] آنان، زیاده‌روی در نسبت دادن برخی اوصاف به آنان و همچنین ادعای [[امامت]] یا نبوت برای مؤسسان این فرقه‌ها، از باورهای مشترک این فِرَق به شمار می‌رود. در زمان [[غیبت صغرا|غیبت صغری]] نیز برخی از اصحاب ائمه(ع) با ادعای [[نیابت خاصه|نیابت]] از [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام عصر(ع)]] برخی ادعاهای غلوآمیز مطرح کردند و پیروانی نیز پیدا کردند. به‌نقل از مورخان افرادی همچون [[حسن شریعی|ابومحمد حسن شریعی]]، [[محمد بن علی شلمغانی|ابوجعفر محمد بن علی شَلمَغانی]]، [[احمد بن هلال کرخی|احمد بن هلال عَبَرتایی]] و [[محمد بن نصیر نمیری|محمد بن نصیر نُمَیری]] (از اصحاب [[امام حسن عسکری علیه‌السلام|امام حسن عسکری]])، برخی از همین افراد بوده‌اند. | '''غالیان''' یا '''غُلات''' افرادی هستند که تظاهر به [[اسلام]] می‌کنند و به [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] و فرزندان وی، نسبت خدایی و [[نبوت]] می‌دهند و در توصیف آنان از جهت برتری در دین و دنیا، از حد و اندازه گذشته و راه افراط پیموده‌اند. کتاب‌های فرقه‌شناسی در ذکر تعداد فرقه‌های غالی، اختلاف نظر دارند، به‌طوری که کمترین تعداد فرقه‌های غالی را نُه مورد و بیشترین تعداد آن‌ها را صد مورد گزارش کرده‌اند. برخی از معروف‌ترین فرقه‌های غالی که در کتاب‌های فرقه‌شناسی به [[شیعه]] نسبت داده‌اند عبارتند از: سبائیه (پیروان [[عبدالله بن سبأ]])، [[کیسانیه]]، [[بیانیه]]، [[خطابیه]]، [[بشیریه]] و [[تفویض|مُفَوِّضه]]. باور به الوهیت [[امامان شیعه|امامان شیعه(ع)]] و [[نبوت]] آنان، زیاده‌روی در نسبت دادن برخی اوصاف به آنان و همچنین ادعای [[امامت]] یا نبوت برای مؤسسان این فرقه‌ها، از باورهای مشترک این فِرَق به شمار می‌رود. در زمان [[غیبت صغرا|غیبت صغری]] نیز برخی از اصحاب ائمه(ع) با ادعای [[نیابت خاصه|نیابت]] از [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام عصر(ع)]] برخی ادعاهای غلوآمیز مطرح کردند و پیروانی نیز پیدا کردند. به‌نقل از مورخان افرادی همچون [[حسن شریعی|ابومحمد حسن شریعی]]، [[محمد بن علی شلمغانی|ابوجعفر محمد بن علی شَلمَغانی]]، [[احمد بن هلال کرخی|احمد بن هلال عَبَرتایی]] و [[محمد بن نصیر نمیری|محمد بن نصیر نُمَیری]] (از اصحاب [[امام حسن عسکری علیه‌السلام|امام حسن عسکری]])، برخی از همین افراد بوده‌اند. | ||