پرش به محتوا

محارم: تفاوت میان نسخه‌ها

۳۶ بایت اضافه‌شده ،  ‏۴ دسامبر ۲۰۲۳
ویکی سازی
(ویکی سازی)
خط ۱۶: خط ۱۶:
== اسباب محرمیت==
== اسباب محرمیت==
اسباب محرمیت، اموری است که باعث ایجاد رابطه محرمیت میان دو فرد می‌شود به دنبال آن احکام محرمیت درباره آنها جاری می‌گردد.<ref>موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامی، فرهنگ فقه فارسی، ۱۳۸۷ش، ج۱، ص۳۹۱.</ref> در کتاب‌های فقهی ۱۱ مورد به عنوان اسباب محرمیت و تحریم [[ازدواج]] ذکر شده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۲۲۴؛ نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲۹، ص۲۳۷.</ref> این اسباب را در سه دسته کلی [[محرمیت نسبی]]، سببی و رضاعی دسته‌بندی کرده‌اند<ref>مجتهدی تهرانی، سه رساله: گناهان کبیره، محرم و نامحرم، احکام‌الغیبة، ۱۳۸۱ش، ص۱۰.</ref>
اسباب محرمیت، اموری است که باعث ایجاد رابطه محرمیت میان دو فرد می‌شود به دنبال آن احکام محرمیت درباره آنها جاری می‌گردد.<ref>موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامی، فرهنگ فقه فارسی، ۱۳۸۷ش، ج۱، ص۳۹۱.</ref> در کتاب‌های فقهی ۱۱ مورد به عنوان اسباب محرمیت و تحریم [[ازدواج]] ذکر شده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۲۲۴؛ نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲۹، ص۲۳۷.</ref> این اسباب را در سه دسته کلی [[محرمیت نسبی]]، سببی و رضاعی دسته‌بندی کرده‌اند<ref>مجتهدی تهرانی، سه رساله: گناهان کبیره، محرم و نامحرم، احکام‌الغیبة، ۱۳۸۱ش، ص۱۰.</ref>
{{اصلی|محرمیت نسبی}}
* نَسَب: رابطه نسبی نوعی رابطه خویشاوندی است که با نکاح صحیح یا [[آمیزش به شبهه]] ایجاد می‌شود؛{{یاد| آمیزش به شبهه، آمیزش با زن بیگانه به گمان حلال بودن آن زن است مانند:آمیزش انسان با زن بیگانه به گمان آن که همسر او است یا انسان زنی را که ازدواج با او حرام است به همسرى خویش در آورد و به گمان‌ صحّت عقد، با وى آمیزش نماید. مشهور فقهاء آثار این آمیزش را مانند نکاحِ صحیح دانسته اند. (موسسه دائرة المعارف فقه اسلامی، [http://lib.eshia.ir/23017/1/162/%DA%AF%D9%85%D8%A7%D9%86 «آمیزش»]، ج۱، ص۱۶۲.)}} بنابراین محارم نسبی کسانی هستند که از زمان تولد رابطه محرمیت با آنها برقرار است.<ref>محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۲۲۵.</ref>  
* نَسَب: رابطه نسبی نوعی رابطه خویشاوندی است که با نکاح صحیح یا [[آمیزش به شبهه]] ایجاد می‌شود؛{{یاد| آمیزش به شبهه، آمیزش با زن بیگانه به گمان حلال بودن آن زن است مانند:آمیزش انسان با زن بیگانه به گمان آن که همسر او است یا انسان زنی را که ازدواج با او حرام است به همسرى خویش در آورد و به گمان‌ صحّت عقد، با وى آمیزش نماید. مشهور فقهاء آثار این آمیزش را مانند نکاحِ صحیح دانسته اند. (موسسه دائرة المعارف فقه اسلامی، [http://lib.eshia.ir/23017/1/162/%DA%AF%D9%85%D8%A7%D9%86 «آمیزش»]، ج۱، ص۱۶۲.)}} بنابراین محارم نسبی کسانی هستند که از زمان تولد رابطه محرمیت با آنها برقرار است.<ref>محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۲۲۵.</ref>  
* رضاع: مَحرَمیت رِضاعی، نوعی خویشاوندی است که بر اثر شیرخوردن کودک از زنی غیر از مادرش ایجاد می‌شود.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲۹، ص۲۶۴.</ref> البته محرمیت رضاعی شرایطی دارد از جمله اینکه زن شیردهنده از راه شرعی باردار شده باشد، شیر خوردن از زن شیردهنده، متعدد و متوالی باشد و در میان آن از شیر زن دیگری یا غذای دیگری تغذیه نکند و سن شیرخوار کمتر از دو سال قمری باشد.<ref>محقق حلی، شرایع‌الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۲۲۸؛ نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲۹، ص۲۶۴.</ref>
* رضاع: مَحرَمیت رِضاعی، نوعی خویشاوندی است که بر اثر شیرخوردن کودک از زنی غیر از مادرش ایجاد می‌شود.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲۹، ص۲۶۴.</ref> البته محرمیت رضاعی شرایطی دارد از جمله اینکه زن شیردهنده از راه شرعی باردار شده باشد، شیر خوردن از زن شیردهنده، متعدد و متوالی باشد و در میان آن از شیر زن دیگری یا غذای دیگری تغذیه نکند و سن شیرخوار کمتر از دو سال قمری باشد.<ref>محقق حلی، شرایع‌الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۲۲۸؛ نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲۹، ص۲۶۴.</ref>
* سَبَب: با خواندن [[صیغه عقد]]، علاوه بر ایجاد محرمیت میان زن و شوهر، برخی از خویشاوندان مرد و زن بر یکدیگر محرم می‌شوند که به آن‌ها محارم سبَبَی می‌گویند.<ref> شهیدثانی، مسالک‌الافهام، ۱۴۱۳ق، ج۷، ص۲۸۱.</ref>
* سَبَب: با خواندن [[صیغه عقد]]، علاوه بر ایجاد محرمیت میان زن و شوهر، برخی از خویشاوندان مرد و زن بر یکدیگر محرم می‌شوند که به آن‌ها محارم سبَبَی می‌گویند.<ref> شهیدثانی، مسالک‌الافهام، ۱۴۱۳ق، ج۷، ص۲۸۱.</ref>


confirmed، templateeditor
۱۲٬۴۱۳

ویرایش