محرمیت رضاعی: تفاوت میان نسخه‌ها

محرمیت رضاعی، نوعی خویشاوندی است که بر اثر شیرخوردن میان دو نفر یا بیشتر ایجاد می‌شود و بر اساس آن [[ازدواج]] با آنها [[حرام]] است.<ref> نگاه کنید نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۲۹، ص۲۶۴-۳۰۹.</ref> [[محرمیت رضاعی|محارم رضاعی]]، کسانی‌اند که از طریق شیرخوردن با هم نسبت خویشاوندی پیدا کرده و به همدیگر مَحْرَم می‌شوند و بر اساس آن، احکام خاصی مانند حرمت ازدواج میان آنان جاری می‌گردد.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲۹، ص۲۶۴.</ref> در متون [[فقه|فقهی]]، به کودکی که از شیر زنی غیر از مادرش با شرایط خاصی، تغذیه کرده «مُرتضع»؛ به زن شیردهنده، «مُرضِعة» و به صاحب شیر (مردی که زن شیرده از او باردار شده است) «فَحل» یا «صاحب لبن» می‌گویند.<ref>برای نمونه: نگاه کنید به شیخ طوسی، الخلاف، ۱۴۰۷ق، ج۵، ص۹۳.</ref>

از این اصطلاح در [[ابواب فقهی|ابواب فقهیِ]] [[نکاح]] و [[ارث]] بحث می‌شود.<ref>دایرة المعارف الفقه الاسلامی، فرهنگ فقه فارسی، ۱۳۸۷ش، ج۳، ص۵۳۷.</ref> بر اساس ماده ۱۰۴۶ قانون مدنی ایران، به تبعیت از فقه [[امامیه]]، ازدواج با [[محرمیت رضاعی|محارم رضاعی]] ممنوع دانسته شده است.<ref>منصور، قانون مدنی، ۱۳۸۹ش، ص۱۸۶-۱۸۷، ماده ۱۰۴۶.</ref>