Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۳۱۲
ویرایش
P.motahari (بحث | مشارکتها) |
P.motahari (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
==جایگاه سِحر در فرهنگ اسلامی== | ==جایگاه سِحر در فرهنگ اسلامی== | ||
سحر یا جادو | در فرهنگ سخن، سحر یا جادو اینگونه تعریف شده است: «تسخیر قوای طبیعی و فوقطبیعی با خواندن افسون و آیینهای رمزآمیز و تصرف در اشخاص و اشیا و امور.»<ref>انوری و دیگران، فرهنگ روز سخن، ۱۳۸۳ش، ص۳۶۸.</ref> | ||
در قرآن<ref>برای نمونه نگاه کنید به سوره طه، آیه ۶۶؛ سوره اعراف، آیه ۱۱۶.</ref> و روایات،<ref><small>برای نمونه نگاه کنید به کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۵، ص۱۱۵؛ شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ۱۳۶۷ش، ج۵، ص۹۵؛ حمیری، قرب الاسناد، ۱۴۱۳ق، ص۱۵۲؛ ابنادریس حلّی، السرائر، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۵۹۳.</small></ref> از سحر سخن آمده است. مفسران<ref>برای نمونه نگاه کنید به طبرسی، مجمعالبیان، ۱۳۷۲ش، ج۱، ص۳۳۶-۳۴۲؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱، ص۲۳۳-۲۳۶؛ صادقی تهرانی، الفرقان، ۱۴۰۶ق، ج۲، ص۷۹-۸۴؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱، ص۳۷۴.</ref> و محدثان<ref>برای نمونه نگاه کنید به علامه مجلسی، مرآة العقول، ۱۴۰۴ق، ج۱۹، ص۷۳.</ref> نیز ذیل آیات و روایاتِ مربوط به سحر، در خصوص آن مباحثی مطرح کردهاند. همچنین سحر یکی از مسائل دانش فقه است و فقیهان در خصوص جایز بودن یا نبودن آن،<ref>برای نمونه نگاه کنید به حسینی عاملی، مفتاح الکرامة، ۱۴۱۹ق، ج۱۲، ص۲۲۶؛ نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲۲، ص۷۸؛ شهید اول، الدروس، موسسة النشر الاسلامی، ج۳، ص۱۶۴؛ شهید ثانی، الروضة البهیّة، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۲۱۵.</ref> مجازات ساحر<ref>برای نمونه نگاه کنید به نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲۲، ص۸۶؛ خوانساری، جامع المدارك في شرح المختصر النافع، ۱۴۰۵ق، ج۷، ص۱۱۳؛ خوئی، مصباح الفقاهة، ۱۳۷۷ش، ج۱، ص۴۵۹.</ref> و دیگر مسائل مربوط به آن<ref>برای نمونه نگاه کنید به شیخ طوسی، الخلاف، ۱۴۰۷ق، ج۵، ص۳۲۹؛ محقق حلّی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۹ق، ج۴، ص۹۷۳؛ علامه حلّی، تحریر الاحکام، ۱۴۲۰ق، ج۵، ص۴۲۵؛ امام خمینی، تحریر الوسلیه، ۱۳۹۲ش، ج۲، ص۵۴۶.</ref> بحث کردهاند. | در قرآن<ref>برای نمونه نگاه کنید به سوره طه، آیه ۶۶؛ سوره اعراف، آیه ۱۱۶.</ref> و روایات،<ref><small>برای نمونه نگاه کنید به کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۵، ص۱۱۵؛ شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ۱۳۶۷ش، ج۵، ص۹۵؛ حمیری، قرب الاسناد، ۱۴۱۳ق، ص۱۵۲؛ ابنادریس حلّی، السرائر، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۵۹۳.</small></ref> از سحر سخن آمده است. مفسران<ref>برای نمونه نگاه کنید به طبرسی، مجمعالبیان، ۱۳۷۲ش، ج۱، ص۳۳۶-۳۴۲؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱، ص۲۳۳-۲۳۶؛ صادقی تهرانی، الفرقان، ۱۴۰۶ق، ج۲، ص۷۹-۸۴؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱، ص۳۷۴.</ref> و محدثان<ref>برای نمونه نگاه کنید به علامه مجلسی، مرآة العقول، ۱۴۰۴ق، ج۱۹، ص۷۳.</ref> نیز ذیل آیات و روایاتِ مربوط به سحر، در خصوص آن مباحثی مطرح کردهاند. همچنین سحر یکی از مسائل دانش فقه است و فقیهان در خصوص جایز بودن یا نبودن آن،<ref>برای نمونه نگاه کنید به حسینی عاملی، مفتاح الکرامة، ۱۴۱۹ق، ج۱۲، ص۲۲۶؛ نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲۲، ص۷۸؛ شهید اول، الدروس، موسسة النشر الاسلامی، ج۳، ص۱۶۴؛ شهید ثانی، الروضة البهیّة، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۲۱۵.</ref> مجازات ساحر<ref>برای نمونه نگاه کنید به نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲۲، ص۸۶؛ خوانساری، جامع المدارك في شرح المختصر النافع، ۱۴۰۵ق، ج۷، ص۱۱۳؛ خوئی، مصباح الفقاهة، ۱۳۷۷ش، ج۱، ص۴۵۹.</ref> و دیگر مسائل مربوط به آن<ref>برای نمونه نگاه کنید به شیخ طوسی، الخلاف، ۱۴۰۷ق، ج۵، ص۳۲۹؛ محقق حلّی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۹ق، ج۴، ص۹۷۳؛ علامه حلّی، تحریر الاحکام، ۱۴۲۰ق، ج۵، ص۴۲۵؛ امام خمینی، تحریر الوسلیه، ۱۳۹۲ش، ج۲، ص۵۴۶.</ref> بحث کردهاند. |