مباحثه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''مباحثه''' از آداب درسی و یکی از مهم‌ترین روش‌های تحصیلی نظام آموزشی [[حوزه علمیه]] است که از دیرباز تا‌کنون در میان طلاب علوم دینی [[شیعه]] مرسوم بوده است.

مباحثه کلمه‌ای عربی از ماده «ب ـ ح ـ ث» و باب مفاعله به معنای بحث دو سویه است. این کلمه در عربی، مباحَثـَه به فتح حاء و ثاء تلفظ می‌شود؛ اما در فارسی مباحِثِه به کسر آن دو حرف تلفظ می‌گردد.

:::«و طالب علم لازم است که به گفت‌گو و مناظره بپردازد. این گفت‌وگو باید هم‌راه [[انصاف]] و آرامش و تفکر باشد. از فریاد و خشم باید دوری کرد؛ زیرا مناظره و گفت‌وگو هم‌اندیشی است و هم‌اندیشی برای دریافتن درستی است و رأی درست تنها با تفکر و انصاف حاصل می‌شود و با خشم و خروش به چنگ نمی‌آید. فایده‌ی گفت‌وگو و مباحثه قوی‌تر از تکرار صرف است. زیرا مباحثه، تکرار است به اضافه‌ی شی دیگر. مشهور است که ” ساعتی مباحثه بهتر از یک ماه تکرار است.” اما باید توجه داشت که مباحثه با فرد منصف و راست طبع باشد و از گفت‌وگو با فرد عیب‌جو و ناراست پرهیز باید کرد. زیرا طبیعت راه‌زن است و اخلاق سرایت‌گر و هم‌نشینی اثرگذار.»

* [[سید محمد عاملی]] صاحب [[مدارک الاحکام]] و شیخ [[حسن ابن شهید ثانی]] صاحب معالم<ref>مقدمه مدارک الأحکام في شرح شرائع الإسلام ، ج۱  ، ص ۲۶</ref>،

* [[سید حسین طباطبائی بروجردی]] و [[سید جمال‌الدین گلپایگانی]]<ref>قرقانی مهدی، ۱۳۷۱، ص۱۶۳-۱۶۴.</ref>

* [[سید محمد تقی خوانساری]] و [[محمدعلی اراکی]]<ref>رضا استادی، یادنامه آیت الله اراکی، بخش یازدهم، ص ۱۵۳</ref>

==کمرنگ شدن سنت مباحثه==

در سال‌های اخیر، با توجه به تحولات روشی و فراهم شدن تسهیلاتی همچون ضبط دروس و امکان دستیابی سریع به مطالب درس، این سنّت، کمرنگ شده است.