Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۲۸۱
ویرایش
خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
[[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] در کتاب [[المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر المیزان]] از این حکم، به عنوان یکی از ادبهای دینی یاد میکند، که اگر رعایت شود تمام مقدسات در کشورها از تعرض مصون میمانند.<ref>علامه طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۷، ص۱۷۵.</ref> | [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] در کتاب [[المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر المیزان]] از این حکم، به عنوان یکی از ادبهای دینی یاد میکند، که اگر رعایت شود تمام مقدسات در کشورها از تعرض مصون میمانند.<ref>علامه طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۷، ص۱۷۵.</ref> | ||
=== چرایی بت شکستن حضرت ابراهیم=== | |||
باتوجه به اینکه بسیاری از فقها، مسخره کردن و توهین به مقدسات دیگر ادیان چه الهی و غیرالهی را جایز ندانستهاند؛ سوالی که اینجا مطرح شده این است که چرا [[ابراهیم (پیامبر)|حضرت ابراهیم(ع)]] بتهای مشرکان را شکست؟<ref>سوره صافات، آیه ۹۱.</ref> در پاسخ به این پرسش گفته شده: عدم سبّ مقدسات کفار، به این معنی نیست که ما افکار و روشهای آنها را مورد نقد و پرسش قرار ندهیم، بلکه مقصود آن است که برائت از مقدسات ایشان نباید با اهانت آمیخته شود. حضرت ابراهیم(ع) با این کار، افکار کافران را به چالش کشاند؛ و با هدف آگاهیبخشی و اصلاح جامعه؛ افکار و روش آنها را مورد نقد و پرسش قرار داد.<ref>نور مفیدی، قاعده حرمت اهانت به مقدسات، ۱۴۰۰ش، ص۶۰-۷۰.</ref> | |||
==توهین به مقدسات اسلامی به بهانه آزادی بیان== | ==توهین به مقدسات اسلامی به بهانه آزادی بیان== |