خلفای راشدین: تفاوت میان نسخه‌ها

مستند عنوان «‌خلفای راشدین»، حدیثی منسوب به پیامبر(ص) است که با اندکی تفاوت در [[جامع حدیث|مجامع حدیثی]] اهل سنت نقل شده است. در این روایت پیامبر اصحاب را به پیروی از سنت خود و سنت خلفای «راشدین» (هدایت‌شده) پس از خود فرامی‌خواند.<ref>رجوع کنید:ابن حنبل، ج۴، ص۱۲۶؛ دارمی، ج۱، ص۴۵؛ ابن ماجه، ج۱، ص۱۶؛ مقایسه کنید با: شریف رضی، ص۱۷۴.</ref> محدثان و نویسندگان [[اهل سنت]] این عنوان عام را بر خلفای نخست پس از پیامبر اطلاق کرده‌اند که در دید آنان، به سنت پیامبر(ص) اقتدا و آن را حفظ نموده‌اند.<ref>برای نمونه مراجعه کنید: ابن خُزیمه، ج۴، ص۳۲۵؛ ابن ابی زید، ص۲۳؛ ابن عبدالبر، ص۱۳۶.</ref>

بعضی از بزرگان و محققان شیعه همچون [[عبدالحسین امینی| علامه امینی]]، درباره این حدیث بحث کرده و آن را ساختگی دانسته‌اند.<ref>رجوع کنید: امینی، ج۸، ص۲۰۶؛ عسکری، ج۲، صص۲۳۳- ۲۳۵؛ حسینی میلانی، ص۵- ۶۰</ref> در متون حدیثی [[شیعه]]، گاهی همین لفظ به صورت صفت برای [[امامان شیعه |ائمه دوازده‌گانه شیعه]] به کار رفته است.<ref>رجوع کنید: شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۵۷۶.مجلسی، بحارالانوار، ج۲۵، ص۱۷۴؛ ج۹۷، ص۲۰۸.</ref>{{یاد|فرازی از زیارت ائمه بقیع ...وَ أَشْهَدُ أَنَّكُمُ الْأَئِمَّةُ الرَّاشِدُونَ‌... صدوق، من لایحضره الفقیه، ص۵۷۶؛ فهم الائمة الطاهرون والعترة المعصومون والذرية الاكرمون والخلفاء الراشدون...بحارالانوار،۱۴۰۳ق، ج۲۵، ص۱۷۴ }}