Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۳۵۲
ویرایش
P.motahari (بحث | مشارکتها) |
P.motahari (بحث | مشارکتها) برچسب: برگرداندهشده |
||
خط ۱۴۱: | خط ۱۴۱: | ||
==خطبه متقین== | ==خطبه متقین== | ||
{{جعبه نقل قول| عنوان =| بخشی از برنامه با تقوایان در شبها{{سخ}} | |||
{{اصلی|خطبه متقین}} | {{اصلی|خطبه متقین}} | ||
خطبه متقین از خطبههای مشهور [[نهج البلاغه]] درباره صفات پرهیزکاران است.<ref>نهج البلاغه، تصحیح صبحی صالح، خطبه ۱۹۳، ص۳۰۳؛ مطهری، ده گفتار، ۱۳۹۷ش، ص۱۶.</ref> امام علی(ع) به درخواست یکی از شیعیان به نام هَمّام این خطبه را ایراد کرد و در آن بیش از صد ویژگی معنوی، فکری، اخلاقی و عملی برای افراد باتقوا برشمرد.<ref>مطهری، ده گفتار، ۱۳۹۷ش، ص۱۶.</ref> اوصافی همچون نیکگفتاری، میانهروی، گوش سپردن به علوم نافع، شکیبایی در برابر سختیها، کنترل زبان، ذکر خدا در همه حال، و [[تهجد|تهجُّد]] و شبزندهداری از جمله اوصافیاند که در این خطبه به افراد باتقوا نسبت داده شده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به نهج البلاغه، تصحیح صبحی صالح، خطبه ۱۹۳، ص۳۰۳-۳۰۷.</ref> | خطبه متقین از خطبههای مشهور [[نهج البلاغه]] درباره صفات پرهیزکاران است.<ref>نهج البلاغه، تصحیح صبحی صالح، خطبه ۱۹۳، ص۳۰۳؛ مطهری، ده گفتار، ۱۳۹۷ش، ص۱۶.</ref> امام علی(ع) به درخواست یکی از شیعیان به نام هَمّام این خطبه را ایراد کرد و در آن بیش از صد ویژگی معنوی، فکری، اخلاقی و عملی برای افراد باتقوا برشمرد.<ref>مطهری، ده گفتار، ۱۳۹۷ش، ص۱۶.</ref> اوصافی همچون نیکگفتاری، میانهروی، گوش سپردن به علوم نافع، شکیبایی در برابر سختیها، کنترل زبان، ذکر خدا در همه حال، و [[تهجد|تهجُّد]] و شبزندهداری از جمله اوصافیاند که در این خطبه به افراد باتقوا نسبت داده شده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به نهج البلاغه، تصحیح صبحی صالح، خطبه ۱۹۳، ص۳۰۳-۳۰۷.</ref> | ||
به هنگام شب براى عبادت برپايند، در حالى كه اجزاى [[قرآن]] را شمرده و سنجيده [[تلاوت قرآن|تلاوت]] كنند، خود را به آيات قرآن اندوهگين ساخته، و داروى دردشان را از آن برگيرند. و چون به آيه اى بشارت دهنده بگذرند به مورد بشارت طمع كنند، و روحشان از روى شوق به آن خيره گردد، و گمان برند كه مورد بشارت در برابر آنهاست. و چون به آيهاى بگذرند كه در آن بيم داده شده گوش دل به آن دهند، و گمان برند شيون و فرياد عذاب بيخ گوش آنان است.قامت به ركوع خم كرده اند، به وقت سجده پيشانى و دست و زانو و انگشتان پا بر زمين مى گذارند، و از خداوند آزادى خود را از عذاب مى طلبند. | منبع = *منبع: نهج البلاغه، خطبه همام، ترجمه انصاریان| | به هنگام شب براى عبادت برپايند، در حالى كه اجزاى [[قرآن]] را شمرده و سنجيده [[تلاوت قرآن|تلاوت]] كنند، خود را به آيات قرآن اندوهگين ساخته، و داروى دردشان را از آن برگيرند. و چون به آيه اى بشارت دهنده بگذرند به مورد بشارت طمع كنند، و روحشان از روى شوق به آن خيره گردد، و گمان برند كه مورد بشارت در برابر آنهاست. و چون به آيهاى بگذرند كه در آن بيم داده شده گوش دل به آن دهند، و گمان برند شيون و فرياد عذاب بيخ گوش آنان است.قامت به ركوع خم كرده اند، به وقت سجده پيشانى و دست و زانو و انگشتان پا بر زمين مى گذارند، و از خداوند آزادى خود را از عذاب مى طلبند. | منبع = *منبع: نهج البلاغه، خطبه همام، ترجمه انصاریان| | ||
| *منبع = نهج البلاغه، [[خطبه متقین|خطبه همام]] ترجمه [[حسین انصاریان|انصاریان]]| تراز = چپ| عرض = ۲۵۰px|رنگ حاشیه= #۶۶۷۷۸۸|حاشیه= ۵px|اندازه خط = ۱۵px|رنگ پسزمینه =#F4FFF4| گیومه نقلقول =| تراز منبع = چپ}} | | *منبع = نهج البلاغه، [[خطبه متقین|خطبه همام]] ترجمه [[حسین انصاریان|انصاریان]]| تراز = چپ| عرض = ۲۵۰px|رنگ حاشیه= #۶۶۷۷۸۸|حاشیه= ۵px|اندازه خط = ۱۵px|رنگ پسزمینه =#F4FFF4| گیومه نقلقول =| تراز منبع = چپ}} |