ادیان ابراهیمی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ادیان ابراهیمی''' به سه دین [[توحید|توحیدی]] [[یهودیت]]، [[مسیحیت]] و [[اسلام]] اشاره دارد که پیروان هر سه، [[ ابراهیم (پیامبر)|حضرت ابراهیم]] را نیای مشترک خود می‌دانند. اصطلاح ادیان ابراهیمی، برساختهٔ محققان است. یهودیان او را جد [[بنی‌اسرائیل]]، و [[اسلام|مسلمانان]] او را از طریق فرزندش [[اسماعیل (پیامبر)|اسماعیل]]، جد عرب‌ها می‌دانند. این سه دین عقاید مشترکی درباره [[خدا]]، خلقت، [[وحی]] و [[معاد]] دارند و نیز صاحب کتاب آسمانی‌اند. در مسئله خدواند و مفهوم وحی اسلام و یهودیت به وجود خدایی واحد تصریح دارند که معنای را به پیامبران وحی می‌کند؛ اما مسیحیان هم به وجود خدا در سه شخص (پدر، پسر، روح‌القُدُس) قائلند و هم کاملترین وحی را تجلی خداوند در خود [[عیسی(ع)]] می‌دانند (نه ارتباط کلامی خداوند با او). پیروان این سه دین، تعالیم خود را به کلام خداوند که در کتاب‌های مقدس‌شان ([[قرآن]]، [[تورات]] و عهدین) موجود است مستند می‌سازند. هر یک از این ادیان، نسبت به اعتبار الهی کتاب‌های یکدیگر انتقاد دارند. پیروان این سه دین را حدود ۳٫۸ میلیارد نفر تخمین می‌زنند که در سراسر جهان پراکنده‌اند.