پرش به محتوا

سحر: تفاوت میان نسخه‌ها

۳۶۹ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۹ نوامبر ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{درباره ۲|سحر(جادو)|آشنایی با آیه‌ای با همین نام، مدخل |آیه سحر|}}{{احکام}} '''سِحر''' یا '''جادو''' به کار خارق العاده‌ای گفته می‌شود که آثاری را در دیگران ایجاد می‌کند. در قرآن کریم دو دسته آیه وجود دارد که نشان می‌دهد برخی سحرها تخیلی بوده...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{درباره ۲|سحر(جادو)|آشنایی با آیه‌ای با همین نام، مدخل |آیه سحر|}}{{احکام}}
{{درباره ۲|سحر(جادو)|آشنایی با آیه‌ای با همین نام، مدخل |آیه سحر|}}{{احکام}}
'''سِحر''' یا '''جادو''' به کار خارق العاده‌ای گفته می‌شود که آثاری را در دیگران ایجاد می‌کند. در [[قرآن|قرآن کریم]] دو دسته آیه وجود دارد که نشان می‌دهد برخی سحرها تخیلی بوده و تاثیر واقعی ندارند، امّا سحرهایی وجود دارند که آثار واقعی مثل ایجاد جدایی بین زن و مرد دارند.
'''سِحر''' یا '''جادو'''، کار خارق‌العاده‌ای که آثاری را در دیگران ایجاد می‌کند. در [[قرآن]] دو دسته آیه وجود دارد که نشان می‌دهد برخی سحرها تخیلی بوده و تاثیر واقعی ندارند، امّا سحرهایی وجود دارند که آثار واقعی مثل ایجاد جدایی بین زن و مرد دارند.


در مورد آغاز سحر نمی‌توان سخن قطعی گفت و فقط می‌توان بیان کرد که سحر از زمان‌های بسیار دور میان انسان‌ها وجود داشته است. بر اساس یک [[حدیث|روایت]]، از زمان [[نوح (پیامبر)|حضرت نوح(ع)]] سحر کثرت پیدا کرده است. ماجرای [[هاروت و ماروت]] نیز که قرآن کریم در [[آیه سحر|آیه ۱۰۲ سوره بقره]] به آن اشاره می‌کند، اشاره به دو فرشته دارد که در زمان [[سلیمان (پیامبر)|حضرت سلیمان(ع)]] راه‌هایی برای دفع سحر را به مردم آموختند.
سحر از زمان‌های بسیار دور میان انسان‌ها وجود داشته است. بر اساس یک [[حدیث|روایت]]، از زمان [[نوح (پیامبر)|حضرت نوح(ع)]] سحر کثرت پیدا کرده است. ماجرای [[هاروت و ماروت]] نیز که [[آیه سحر|آیه ۱۰۲ سوره بقره]] به آن اشاره می‌کند، اشاره به دو فرشته دارد که در زمان [[سلیمان (پیامبر)|حضرت سلیمان(ع)]] راه‌هایی برای دفع سحر را به مردم آموختند.


در روایات نقل شده از [[امامان شیعه|امامان(ع)]] سحر معادل [[کفر]] دانسته شده و از انجام آن نهی شده است. همچنین دعاها و اذکاری در روایات برای دفع سحر نقل شده است که از جمله آن‌ها می‌توان به خواندن [[آیه ۵۴ سوره اعراف]] اشاره کرد.
در روایات نقل شده از [[امامان شیعه|امامان(ع)]] سحر معادل [[کفر]] دانسته شده و از انجام آن نهی شده است. همچنین دعاها و اذکاری در روایات برای دفع سحر نقل شده است که از جمله آن‌ها می‌توان به خواندن [[آیه ۵۴ سوره اعراف]] اشاره کرد.


تعریف یکسانی برای سحر در میان [[مجتهد|فقها]] وجود ندارد. آن‌ها ویژگی‌هایی مانند خارق العاده بودن، استفاده از عوامل غیر مانوس، زیان رساندن به دیگران و ... را برای سحر بیان کرده‌اند. همچنین برخی سحر را خیالی دانسته‌اند و برخی دیگر تاثیرات آن‌را حقیقی می‌دانند.
تعریف یکسانی برای سحر در میان [[مجتهد|فقها]] وجود ندارد. آن‌ها ویژگی‌هایی مانند خارق‌العاده بودن، استفاده از عوامل غیرمأنوس، زیان رساندن به دیگران را برای سحر بیان کرده‌اند. همچنین برخی سحر را خیالی دانسته‌اند و برخی دیگر تأثیرات آن‌را حقیقی می‌دانند.


حرمت سحر، یادگرفتن، یاد دادن و اجرت گرفتن در قبال آن در میان فقهای شیعه [[اجماع|اجماعی]] است. با این حال برخی یادگرفتن سحر را برای دفع سحر یا رسوا کردن [[متنبی|مدّعی دروغین نبوّت]] [[مباح|جایز]] یا حتی [[واجب کفایی]] دانسته‌اند. همچنین در این مورد که باطل کردن سحر را تنها از راه دعا و قرآن و ... جایز است یا با سحر نیز می‌توان سحر را باطل کرد اختلاف نظر وجود دارد.
حرمت سحر، یادگرفتن، یاد دادن و اجرت گرفتن در قبال آن در میان فقهای شیعه [[اجماع|اجماعی]] است. با این حال برخی یادگرفتن سحر را برای دفع سحر یا رسوا کردن [[متنبی|مدّعی دروغین نبوّت]] [[مباح|جایز]] یا حتی [[واجب کفایی]] دانسته‌اند. همچنین در این مورد که باطل کردن سحر را تنها از راه دعا و قرآن و ... جایز است یا با سحر نیز می‌توان سحر را باطل کرد اختلاف نظر وجود دارد.


در مورد مجازات ساحر گفته شده است که ساحر اگر کافر باشد [[تعزیر]] می‌شود و اگر مسلمان باشد [[حد شرعی|حدّ]] آن قتل است. برخی از فقها [[حد سحر]] را تنها در صورتی ثابت می‌دانند که ساحر مسلمان سحر را حلال بداند. همچنین اگر در اثر سحر کسی کشته شود، برخی از فقها [[قصاص]] را در صورت اقرار به قصد قتل برای ساحر ثابت می‌دانند. بر اساس نظر مقابل، دلیلی برای اثبات قصاص و [[دیه انسان|دیه]] برای ساحر وجود ندارد.
ساحر اگر کافر باشد [[تعزیر]] می‌شود و اگر مسلمان باشد [[حد شرعی|حدّ]] آن قتل است. برخی از فقها [[حد سحر]] را تنها در صورتی ثابت می‌دانند که ساحر مسلمان سحر را حلال بداند. همچنین اگر در اثر سحر کسی کشته شود، برخی از فقها [[قصاص]] را در صورت اقرار به قصد قتل برای ساحر ثابت می‌دانند. بر اساس نظر مقابل، دلیلی برای اثبات قصاص و [[دیه انسان|دیه]] برای ساحر وجود ندارد.


علمای علم اخلاق سحر را از [[گناهان کبیره]] می‌دانند و برای این مطلب به تصریح کبیره بودن سحر در روایات استناد می‌کنند. مقدمات تحصیل سحر که ابزار نزدیکی به شیطان است یکی از نشانه‌های‌ پلیدی این عمل دانسته شده است.  
علمای علم اخلاق سحر را از [[گناهان کبیره]] می‌دانند. مقدمات تحصیل سحر که ابزار نزدیکی به شیطان است یکی از نشانه‌های‌ پلیدی این عمل دانسته شده است.  


==مفهوم‌شناسی و جایگاه==
==مفهوم‌شناسی و جایگاه==
سحر را به معنای نوعی اعمال خارق العاده که آثاری از خود در وجود انسان‌ها به جا می‌گذارد معنا کرده‌اند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱، ص۳۷۷.</ref> این عمل گاهی به شکل چشم‌بندی و تردستی است و گاه جنبه روانی و خیالی دارد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱، ص۳۷۷.</ref>
سحر را به معنای نوعی اعمال خارق‌العاده که آثاری از خود در وجود انسان‌ها به جا می‌گذارد معنا کرده‌اند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱، ص۳۷۷.</ref> این عمل گاهی به شکل چشم‌بندی و تردستی است و گاه جنبه روانی و خیالی دارد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱، ص۳۷۷.</ref>


بر اساس تعریفی که [[راغب اصفهانی]] در‌‌ کتاب [[معجم مفردات الفاظ القرآن (کتاب)|مفردات]] ارائه می‌کند، سحر سه معنی دارد:
بر اساس تعریفی که [[راغب اصفهانی]] در‌‌ کتاب [[معجم مفردات الفاظ القرآن (کتاب)|مفردات]] ارائه می‌کند، سحر سه معنی دارد: