پرش به محتوا

مؤذن: تفاوت میان نسخه‌ها

۴۰ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۸ نوامبر ۲۰۲۳
تمیزکاری
بدون خلاصۀ ویرایش
(تمیزکاری)
خط ۴۵: خط ۴۵:


=== موذنان شیعه ===
=== موذنان شیعه ===
[[پرونده:رحیم موذن زاده.jpg|200px|thumb|left|رحیم موذن زاده، معروف‌ترین موذن ایرانی معاصر]]
[[پرونده:رحیم موذن زاده.jpg|200px|thumb|left|[[رحیم مؤذن‌زاده اردبیلی]]، معروف‌ترین موذن [[ایران]]]]
بنا به گزارشات موجود می‌توان گفت اذان بر اساس موسیقی ایرانی برای اولین‌بار توسط [[محمد فلاحی دماوندی|محمد فلاحی]] معروف به دماوندی گفته شد. به جز دماوندی، [[سید حسین عندلیب اصفهانی]] (مؤذن [[مسجد سپهسالار]])، [[مؤذن تفرشی|حاج مؤذن تفرشی]] (مؤذن مشهوری در عهد [[محمدعلی شاه]]) و [[سید عبدالرحیم اصفهانی]] (استاد دماوندی) برخی از اساتید گذشته آواز ایران هستند که به گفتن اذان در دستگاه‌های ایرانی پرداخته‌اند. برای نخستین بار در سال ۱۲۹۱ش. و در دوره قاجار و [[مظفرالدین‌شاه]]، صدای اذان ابوالحسن دماوندی (مؤذن مظفرالدین شاه) در آواز بیات ترک بر روی گرامافون ضبط شد.<ref>{{پک/بن|1=ایلنا|ک=خبرگزاری ایلنا|ف=نخستین اذان ثبت شده}}</ref>
بنا به گزارشات موجود می‌توان گفت اذان بر اساس موسیقی ایرانی برای اولین‌بار توسط محمد فلاحی دماوندی معروف به دماوندی گفته شد. به جز دماوندی، سید حسین عندلیب اصفهانی (مؤذن [[مسجد سپهسالار]])، حاج مؤذن تفرشی (مؤذن مشهوری در عهد [[محمدعلی شاه]]) و [[سید عبدالرحیم اصفهانی]] (استاد دماوندی) برخی از اساتید گذشته آواز ایران هستند که به گفتن اذان در دستگاه‌های ایرانی پرداخته‌اند. برای نخستین بار در سال ۱۲۹۱ش. و در دوره قاجار و [[مظفرالدین‌شاه]]، صدای اذان ابوالحسن دماوندی (مؤذن مظفرالدین شاه) در آواز بیات ترک بر روی گرامافون ضبط شد.<ref>{{پک/بن|1=ایلنا|ک=خبرگزاری ایلنا|ف=نخستین اذان ثبت شده}}</ref>


علی خان نایب‌السلطنه، از مؤذنان مشهور عصر [[ناصرالدین شاه]] قاجار بود که بر فراز شمس‌العماره اذان سر می‌داد. قربان خان قزوینی معروف به «شاهی» نیز، از دیگر مؤذنان دربار قاجاریه بود. گاه برخی اشخاص و رجال مملکتی، دارای مؤذنی خاص بودند. برای مثال مؤذن مخصوص [[انیس‌الدوله]]، همسر ناصرالدین شاه، [[سید حبیب‌الله چاله حصاری]] ملقب به ضیاء خلوت بود. حاجی ملا رجبعلی نیز از مؤذنانی بود که به سبب اذان‌گویی در دربار سلاطین این دوره به «حاجی مؤذن» معروف بود.<ref>{{پک|1=عظیمی پور|2=۱۳۹۱|ک=دانشنامه فرهنگ مردم ایران|ف=اذان}}</ref>
علی خان نایب‌السلطنه، از مؤذنان مشهور عصر [[ناصرالدین شاه]] قاجار بود که بر فراز شمس‌العماره اذان سر می‌داد. قربان خان قزوینی معروف به «شاهی» نیز، از دیگر مؤذنان دربار قاجاریه بود. گاه برخی اشخاص و رجال مملکتی، دارای مؤذنی خاص بودند. برای مثال مؤذن مخصوص [[انیس‌الدوله]]، همسر ناصرالدین شاه، [[سید حبیب‌الله چاله حصاری]] ملقب به ضیاء خلوت بود. حاجی ملا رجبعلی نیز از مؤذنانی بود که به سبب اذان‌گویی در دربار سلاطین این دوره به «حاجی مؤذن» معروف بود.<ref>{{پک|1=عظیمی پور|2=۱۳۹۱|ک=دانشنامه فرهنگ مردم ایران|ف=اذان}}</ref>
confirmed، templateeditor
۱۲٬۳۱۵

ویرایش