نیابت در عبادت: تفاوت میان نسخه‌ها

نیابت در عبادت به‌معنای پذیرفتن انجام عمل عبادی از طرف شخصی است که عبادتی از او فوت شده باشد.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲،ص۳۱۱.</ref> بواسطه عمل نائب عبادات فوت شده، جبران خواهد شد.<ref>سیستانی، منهاج الصالحین، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۲۵۲.</ref> اصل نخستین در [[عبادت]] آن است که هر شخصی اعمال عبادی که بر او [[واجب]] یا [[مستحب]] شده است را خودش انجام دهد؛<ref>محقق حلی، شرائع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۱۵۳.</ref> ولی به گفته [[محمدحسن نجفی|صاحب جواهر]]، نسبت به انجام برخی از عبادات، [[شارع]] اجازه داده است که شخصی به نیابت شخص دیگری عبادت فوت شده را انجام دهد.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲،ص۳۱۱.</ref>