نیابت در عبادت: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
Rezai.mosavi (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مقاله توصیفی فقهی}} | {{مقاله توصیفی فقهی}} | ||
{{احکام}} | {{احکام}} | ||
'''نیابت در عبادت''' آن است که شخصی از طرف کسی که عبادتی از او فوت شده، عبادت را انجام دهد و بواسطه عملِ او عبادات فوت شده جبران گردد. | '''نیابت در عبادت''' آن است که شخصی از طرف کسی که [[عبادت|عبادتی]] از او فوت شده، عبادت را انجام دهد و بواسطه عملِ او عبادات فوت شده جبران گردد. | ||
نیابت در عبادات [[واجب]] همچون [[نماز]] و [[روزه]] اختصاص به مُردگان دارد، ولی در عبادات [[مستحب]]، از طرف فرد زنده نیز امکان نیابت وجود دارد. [[سید محمدکاظم طباطبایی یزدی]] قائل است که نائب می‌تواند در قِبال عمل نیابتی دستمزد دریافت کند. | |||
احکام و شرایطی همچون [[شیعه|شیعه بودن]] نائب، عاقل و [[بلوغ|بالغ]] بودن او برای تحقق نیابت لازم دانسته شده است. [[مجتهد|فقیهان شیعه]] نیابت در عباداتی همچون [[طهارت]]، [[نماز]]، [[روزه]]، [[اعتکاف]]، [[حج]]، [[نماز طواف]]، [[زیارت]]، [[نماز زیارت]]، [[تلاوت قرآن|قرائت قرآن]] و سایر [[مستحب|مستحبات]] را جایز دانسته‌اند. | احکام و شرایطی همچون [[شیعه|شیعه بودن]] نائب، عاقل و [[بلوغ|بالغ]] بودن او برای تحقق نیابت لازم دانسته شده است. [[مجتهد|فقیهان شیعه]] نیابت در عباداتی همچون [[طهارت]]، [[نماز]]، [[روزه]]، [[اعتکاف]]، [[حج]]، [[نماز طواف]]، [[زیارت]]، [[نماز زیارت]]، [[تلاوت قرآن|قرائت قرآن]] و سایر [[مستحب|مستحبات]] را جایز دانسته‌اند. | ||