Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۴۷۰
ویرایش
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) جز (←مفهومشناسی) |
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) جز (←جایگاه و پیشینه) |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
فقیهان [[شیعه]] مساحقه را مالیدن آلت تناسلی زنی به آلت تناسلی زنی دیگر دانستهاند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به علامه حلی، تحریر الاحکام، ۱۴۲۰ق، ج۵، ص۳۳۳؛ شهید ثانی، الروضة البهیة، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۳۶۱؛ طباطبایی حائری، ریاض المسائل، ۱۴۱۸ق، ج۱۶، ص۵.</ref> مساحقه یکی از شیوههایی است که برخی زنان [[همجنسگرایی|همجنسگرا]] و لِزبیَن (Lesbian) برای لذتجویی به کار میبرند.<ref>Kimmel'', Gay, Bisexual, and Transgender Aging: Research and Clinical Perspectives'', 2006, [https://books.google.com/books?id=Ae39o9m66hIC&lpg=PA73&pg=PA73#v=onepage&q&f=false pp. 73–79].</ref> به عمل مساحقه در زبان فارسی، طَبَقزنی هم گفته شده است.<ref>دهخدا، لغتنامه دهخدا، ذیل واژه طبقزنی.</ref> | فقیهان [[شیعه]] مساحقه را مالیدن آلت تناسلی زنی به آلت تناسلی زنی دیگر دانستهاند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به علامه حلی، تحریر الاحکام، ۱۴۲۰ق، ج۵، ص۳۳۳؛ شهید ثانی، الروضة البهیة، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۳۶۱؛ طباطبایی حائری، ریاض المسائل، ۱۴۱۸ق، ج۱۶، ص۵.</ref> مساحقه یکی از شیوههایی است که برخی زنان [[همجنسگرایی|همجنسگرا]] و لِزبیَن (Lesbian) برای لذتجویی به کار میبرند.<ref>Kimmel'', Gay, Bisexual, and Transgender Aging: Research and Clinical Perspectives'', 2006, [https://books.google.com/books?id=Ae39o9m66hIC&lpg=PA73&pg=PA73#v=onepage&q&f=false pp. 73–79].</ref> به عمل مساحقه در زبان فارسی، طَبَقزنی هم گفته شده است.<ref>دهخدا، لغتنامه دهخدا، ذیل واژه طبقزنی.</ref> | ||
== جایگاه و پیشینه == | === جایگاه و پیشینه === | ||
در برخی روایات شیعه مساحقه «[[زنا|زنای]] بزرگتر» شمرده شده،<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۲۹ق، ج۱۱، ص۲۷۴.</ref> مساحقهکنندگان [[لعن]] شدهاند<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۲۹ق، ج۱۱، ص۲۶۷ و ص۲۷۴.</ref> و برای آنها عذابهای شدید اخروی بیان شده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۲۹ق، ج۵، ص۲۵۷ و ج۱۱، ص۲۷۳.</ref> | در برخی روایات شیعه مساحقه «[[زنا|زنای]] بزرگتر» شمرده شده،<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۲۹ق، ج۱۱، ص۲۷۴.</ref> مساحقهکنندگان [[لعن]] شدهاند<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۲۹ق، ج۱۱، ص۲۶۷ و ص۲۷۴.</ref> و برای آنها عذابهای شدید اخروی بیان شده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۲۹ق، ج۵، ص۲۵۷ و ج۱۱، ص۲۷۳.</ref> بر اساس روایتی از [[امام صادق علیهالسلام|امام صادق(ع)]]، اولین زنانی که به مساحقه پراختند زنان [[قوم لوط]] بودند؛ چون در این قوم مردها با مردها آمیزش میکردند و زنها بدون مرد باقی ماندند، بنابراین زنان همان کاری را انجام دادند که مردانشان انجام میدادند.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۲۹ق، ج۱۱، ص۲۷۳.</ref> در روایتی دیگر مراد از [[اصحاب رس]] در [[آیه ۱۲ سوره ق]] مساحقهکنندگان شمرده شدهاند.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۲۹ق، ج۱۴، ص۸۳.</ref> | ||
== مساحقه در فقه == | |||
در فقه شیعه حکم تکلیفی مساحقه حرمت بیان شده و راههای اثبات شدن و نیز مجازات آن نیز بیان شده است. | |||
=== حرام بودن === | |||
== حرام بودن == | |||
به گفته [[علامه حلی]]، [[مجتهد|فقیه]] شیعه قرن هشتم قمری، همه فقیهان شیعه مساحقه را [[حرام]] دانستهاند.<ref>علامه حلی، تحریر الاحکام، ۱۴۲۰ق، ج۵، ص۳۳۳.</ref> در روایتی از [[امام رضا علیهالسلام|امام رضا(ع)]]، علت حرام شدن همجنسگرایی که شامل مساحقه در زنان نیز میشود، ساختار وجودی زنان و میل فطری مردان دانسته شده است.<ref>شیخ صدوق، علل الشرائع، مکتبة الداوری، ج۲، ص۵۴۷.</ref> همچنین در این روایت، همجنسگرایی سبب از بين رفتن نسل بشر، برهم خوردن نظم و تدبير جامعه و نابودی دنيا شمرده شده است.<ref>شیخ صدوق، علل الشرائع، مکتبة الداوری، ج۲، ص۵۴۷.</ref> | به گفته [[علامه حلی]]، [[مجتهد|فقیه]] شیعه قرن هشتم قمری، همه فقیهان شیعه مساحقه را [[حرام]] دانستهاند.<ref>علامه حلی، تحریر الاحکام، ۱۴۲۰ق، ج۵، ص۳۳۳.</ref> در روایتی از [[امام رضا علیهالسلام|امام رضا(ع)]]، علت حرام شدن همجنسگرایی که شامل مساحقه در زنان نیز میشود، ساختار وجودی زنان و میل فطری مردان دانسته شده است.<ref>شیخ صدوق، علل الشرائع، مکتبة الداوری، ج۲، ص۵۴۷.</ref> همچنین در این روایت، همجنسگرایی سبب از بين رفتن نسل بشر، برهم خوردن نظم و تدبير جامعه و نابودی دنيا شمرده شده است.<ref>شیخ صدوق، علل الشرائع، مکتبة الداوری، ج۲، ص۵۴۷.</ref> | ||
== شیوه ثابت شدن == | === شیوه ثابت شدن === | ||
بر اساس [[فتوا|فتوای]] بیشتر فقیهان شیعه، مساحقه با شهادت دادن چهار مرد [[عدالت فردی|عادل]] یا چهار بار اقرار زنی که مساحقه کرده، ثابت می شود.<ref>برای نمونه نگاه کنید به شیخ طوسی، النهایة، ۱۴۰۰ق، ص۷۰۶؛ شهید اول، اللمعة الدمشقیة، ۱۴۱۰ق، ص۲۵۷.</ref> در مقابل، [[مقدس اردبیلی]] فقیه قرن دهم قمری، شهادت دو مرد عادل یا دو بار اقرار زن را کافی دانسته است.<ref>مقدس اردبیلی، مجمع الفائدة، جامعة المدرسین، ج۱۳، ص۱۲۷.</ref> بر اساس ماده ۱۷۲ و ۱۹۹ قانون مجازات اسلامی [[نظام جمهوری اسلامی ایران|جمهوری اسلامی ایران]]، مساحقه با شهادت چهار مرد یا چهار بار اقرار ثابت میشود.<ref>«[https://rc.majlis.ir/fa/law/show/845048 قانون مجازات اسلامی]»، مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی ایران. </ref> | بر اساس [[فتوا|فتوای]] بیشتر فقیهان شیعه، مساحقه با شهادت دادن چهار مرد [[عدالت فردی|عادل]] یا چهار بار اقرار زنی که مساحقه کرده، ثابت می شود.<ref>برای نمونه نگاه کنید به شیخ طوسی، النهایة، ۱۴۰۰ق، ص۷۰۶؛ شهید اول، اللمعة الدمشقیة، ۱۴۱۰ق، ص۲۵۷.</ref> در مقابل، [[مقدس اردبیلی]] فقیه قرن دهم قمری، شهادت دو مرد عادل یا دو بار اقرار زن را کافی دانسته است.<ref>مقدس اردبیلی، مجمع الفائدة، جامعة المدرسین، ج۱۳، ص۱۲۷.</ref> بر اساس ماده ۱۷۲ و ۱۹۹ قانون مجازات اسلامی [[نظام جمهوری اسلامی ایران|جمهوری اسلامی ایران]]، مساحقه با شهادت چهار مرد یا چهار بار اقرار ثابت میشود.<ref>«[https://rc.majlis.ir/fa/law/show/845048 قانون مجازات اسلامی]»، مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی ایران. </ref> | ||
== نحوه مجازات == | === نحوه مجازات === | ||
همه فقیهان شیعه مساحقه را دارای [[حد شرعی]] دانستهاند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به شیخ طوسی، النهایة، ۱۴۰۰ق، ص۷۰۶؛ مقدس اردبیلی، مجمع الفائدة، جماعة المدرسین، ج۱۳، ص۱۲۰؛ شیخ مفید، المقنعة، ۱۴۱۰ق، ص۷۸۷.</ref> به فتوای آنان، مجازات هر کدام از دو زن مساحقه کننده صد ضربه تازیانه است و فرقی میان مسلمان و کافر نیست.<ref>برای نمونه نگاه کنید به شیخ طوسی، النهایة، ۱۴۰۰ق، ص۷۰۶؛ مقدس اردبیلی، مجمع الفائدة، جماعة المدرسین، ج۱۳، ص۱۲۰؛ شیخ مفید، المقنعة، ۱۴۱۰ق، ص۷۸۷. </ref> همچنین به گفته [[محمدحسن نجفی|صاحب جواهر]] فقیه شیعه قرن سیزدهم قمری، بیشتر فقیهان در این حکم، فرقی بین [[احصان|محصنه]] (زن شوهردار) و غیرمحصنه (زن مجرد) نگذاشتهاند.<ref>صاحب جواهر، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴۱، ص۳۸۸.</ref> در برابر [[شیخ طوسی]]،<ref>شیخ طوسی، النهایة، ۱۴۰۰ق، ص۷۰۶.</ref> [[عبدالعزیز حلبی|ابن براج]]<ref name=":0">برای نمونه نگاه کنید به ابن براج، المهذب، ۱۴۰۶ق، ج۲، ص۵۳۱؛ شیخ طوسی، النهایة، ۱۴۰۰ق، ص۷۰۶.</ref> و [[محمد بن علی بن حمزه طوسی|ابن حمزه طوسی]]،<ref>ابن حمزه طوسی، الوسیلة، ۱۴۰۸ق، ص۴۱۴.</ref> از فقهای قرن پنجم قمری، مجازات مساحقه کنندهٔ محصنه را [[سنگسار]] دانستهاند. بر اساس ماده ۲۳۹ و ۲۴۰ قانون مجازات اسلامی جمهوری اسلامی ایران، مجازات مساحقه صد ضربه شلاق است و فرقی بین مسلمان، کافر، محصنه و غیرمحصنه نیست.<ref>«[https://rc.majlis.ir/fa/law/show/845048 قانون مجازات اسلامی]»، مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی ایران.</ref> | همه فقیهان شیعه مساحقه را دارای [[حد شرعی]] دانستهاند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به شیخ طوسی، النهایة، ۱۴۰۰ق، ص۷۰۶؛ مقدس اردبیلی، مجمع الفائدة، جماعة المدرسین، ج۱۳، ص۱۲۰؛ شیخ مفید، المقنعة، ۱۴۱۰ق، ص۷۸۷.</ref> به فتوای آنان، مجازات هر کدام از دو زن مساحقه کننده صد ضربه تازیانه است و فرقی میان مسلمان و کافر نیست.<ref>برای نمونه نگاه کنید به شیخ طوسی، النهایة، ۱۴۰۰ق، ص۷۰۶؛ مقدس اردبیلی، مجمع الفائدة، جماعة المدرسین، ج۱۳، ص۱۲۰؛ شیخ مفید، المقنعة، ۱۴۱۰ق، ص۷۸۷. </ref> همچنین به گفته [[محمدحسن نجفی|صاحب جواهر]] فقیه شیعه قرن سیزدهم قمری، بیشتر فقیهان در این حکم، فرقی بین [[احصان|محصنه]] (زن شوهردار) و غیرمحصنه (زن مجرد) نگذاشتهاند.<ref>صاحب جواهر، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴۱، ص۳۸۸.</ref> در برابر [[شیخ طوسی]]،<ref>شیخ طوسی، النهایة، ۱۴۰۰ق، ص۷۰۶.</ref> [[عبدالعزیز حلبی|ابن براج]]<ref name=":0">برای نمونه نگاه کنید به ابن براج، المهذب، ۱۴۰۶ق، ج۲، ص۵۳۱؛ شیخ طوسی، النهایة، ۱۴۰۰ق، ص۷۰۶.</ref> و [[محمد بن علی بن حمزه طوسی|ابن حمزه طوسی]]،<ref>ابن حمزه طوسی، الوسیلة، ۱۴۰۸ق، ص۴۱۴.</ref> از فقهای قرن پنجم قمری، مجازات مساحقه کنندهٔ محصنه را [[سنگسار]] دانستهاند. بر اساس ماده ۲۳۹ و ۲۴۰ قانون مجازات اسلامی جمهوری اسلامی ایران، مجازات مساحقه صد ضربه شلاق است و فرقی بین مسلمان، کافر، محصنه و غیرمحصنه نیست.<ref>«[https://rc.majlis.ir/fa/law/show/845048 قانون مجازات اسلامی]»، مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی ایران.</ref> | ||