آیه انذار: تفاوت میان نسخه‌ها

گفته شده چندین آیه از جمله [[آیه نفر]]، [[آیه ۷ سوره شوری|آیه ۷ شوری]] و آیات ۱و ۲ سوره مدثر، آیه انذار نامیده شده‌اند مشهورترین آنها آیه ۲۱۴ سوره شعراء است.<ref>بشوی، «آیه انذار»، ص۱۴۹.</ref> خداوند در این آیه به [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|حضرت محمد(ص)]] فرمان مى‌دهد كه خويشان نزديكش را انذار دهد و چنانکه در [[تفسیر نمونه (کتاب)|تفسیر نمونه]] آمده است  از [[شرک]] و مخالفت با خدا بترساند.<ref>مکارم، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۵، ص۳۶۶.</ref> این آیه را نخستین آیه‌ای می‌دانند که برای تبلیغ علنی دین اسلام بر پیامبر(ص) نازل شده است.<ref>مولائی نیا و مومنی، «تفسیر تطبیقی آیه انذار از دیدگاه فریقین»، ص۱۴۴.</ref>

برخی با استناد به روایاتی که در شأن نزول آیه اِنْذار درباره جانشینی امام علی نقل شده است این آیه را اولین سند قوی و شاهد قطعی بر [[ولایت امام علی(ع)|امامت امام علی(ع)]] می‌دانند.<ref>مولائی نیا و مومنی، «تفسیر تطبیقی آیه انذار از دیدگاه فریقین»، ص۱۶۴.</ref> سیره‌نویسان و تاریخ‌نگاران نزول آیه انذار را در [[سال سوم بعثت]] گزارش کرده‌اند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: ابن‌اثیر، الکامل فی التاریخ، ۱۳۸۵ش، ج۲، ص۶۰؛ بلاذری، انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۱۱۶؛ وشنوی، حیاة النبی و سیرته، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۱۰۵.</ref>