قاعده لطف: تفاوت میان نسخه‌ها

لطف را بر دو قسم دانسته‌اند: لطف محصِّل و لطف مقرِّب.<ref>ربانی گلپایگانی، القواعد الکلامیه، ۱۴۱۸ق، ص۹۷-۹۸.</ref> لطف محصِّل کاری است  که لزوماً باید انجام شود تا اطاعت و بندگی خدا حاصل شود؛ یعنی بدون آن، انسان نمی‌تواند خدا را بندگی کند؛ اما لطف مقرِّب تنها، سبب تقرّب و نزدیکی به اطاعت و بندگی است.<ref>سید مرتضی، الذخیرة فی علم الکلام‏، ۱۴۱۱ق، ص۱۸۶.</ref>