آیه ۱۰۵ سوره انبیاء: تفاوت میان نسخه‌ها

{{گفت و گو

| عنوان = {{عربی|اندازه=۱۰۰%| وَلَقَدْ کتَبْنَا فِی الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّکرِ أَنَّ الْأَرْضَ یرِثُهَا عِبَادِی الصَّالِحُونَ ﴿۱۰۵﴾}}|در «زبور» بعد از ذکر (تورات) نوشتیم: «بندگان شایسته‌ام وارث (حکومت) زمین خواهند شد!»(۱۰۵)

[[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] در [[المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر المیزان]]، وراثت زمین را به معنای انتقال تسلط بر منافع آن، و استقرار برکات زندگی در دنیا برای وارثان می‌داند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۴، ص۳۳۰.</ref> از نظر وی این منافع و برکات می‌تواند مربوط به دنیا باشد، مثل برخورداری انسان‌های صالح از نعمت‌های دنیوی، یا مربوط به آخرت باشد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۴، ص۳۳۰.</ref> به این معنا که انسان‌هایی صالح نتیجه اعمال نیک دنیوی خود را در آخرت درک کنند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۴، ص۳۳۰.</ref> از این جهت آیه مطلق است و دلیلی ندارد که آن‌ را مختص به وراثت در دنیا یا [[آخرت]] بدانیم.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۴، ص۳۳۰.</ref>