confirmed، movedable، protected، templateeditor
۵٬۶۹۱
ویرایش
(←منابع) |
|||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
== احادیث و آثار منسوب به اُبی == | == احادیث و آثار منسوب به اُبی == | ||
[[پرونده:تفسیر ابی بن کعب.jpg|بندانگشتی|کتاب «تفسیر الصحابی الجلیل ابی بن کعب سید القراء» تألیف عبدالجواد خَلَف]] | [[پرونده:تفسیر ابی بن کعب.jpg|بندانگشتی|کتاب «تفسیر الصحابی الجلیل ابی بن کعب سید القراء» تألیف عبدالجواد خَلَف]] | ||
مطابق نقل [[ابنندیم]] در [[الفهرست (ابنندیم)|الفهرست]]، ابنکعب در موضوع [[فضائل سور|فضائل قرآن]] کتابی نوشته بود.<ref>ابنندیم، الفهرست، ۱۴۱۷ق، ص۵۶.</ref> به گفته [[آقابزرگ تهرانی]]، کتابشناس شیعه، کتاب او نخستین کتاب تألیف شده در موضوع فضائل قرآن بوده است.<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۸ق، ج۱۶، ص۲۶۲.</ref> چنانکه در برخی کتابهای تفسیری، مانند [[مجمع البیان فی تفسیر القرآن (کتاب)|مجمع البیان]] و الکشف و البیان، روایتهایی از اُبی بن کعب در فضیلت خواندن سورههای قرآن نقل شده است.<ref>نگاه کنید به: طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۶، ص۴۱۹، ۴۶۳، ۵۰۱، ۵۳۵و۶۰۷؛ ثعلبی، الکشف و البیان، ۱۴۲۲ق، ج۸، ص۱۳۸، ۲۲۰، ۲۶۲، ۳۰۱، ۳۲۷و۳۵۸.</ref> برخی محققان معتقدند روایات منسوب به اُبی بن کعب در | مطابق نقل [[ابنندیم]] در [[الفهرست (ابنندیم)|الفهرست]]، ابنکعب در موضوع [[فضائل سور|فضائل قرآن]] کتابی نوشته بود.<ref>ابنندیم، الفهرست، ۱۴۱۷ق، ص۵۶.</ref> به گفته [[آقابزرگ تهرانی]]، کتابشناس شیعه، کتاب او نخستین کتاب تألیف شده در موضوع فضائل قرآن بوده است.<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۸ق، ج۱۶، ص۲۶۲.</ref> چنانکه در برخی کتابهای تفسیری، مانند [[مجمع البیان فی تفسیر القرآن (کتاب)|مجمع البیان]] و الکشف و البیان، روایتهایی از اُبی بن کعب در فضیلت خواندن سورههای قرآن نقل شده است.<ref>نگاه کنید به: طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۶، ص۴۱۹، ۴۶۳، ۵۰۱، ۵۳۵و۶۰۷؛ ثعلبی، الکشف و البیان، ۱۴۲۲ق، ج۸، ص۱۳۸، ۲۲۰، ۲۶۲، ۳۰۱، ۳۲۷و۳۵۸.</ref> برخی محققان معتقدند روایات منسوب به اُبی بن کعب در موضوع فضایل سورهها، [[جعل حدیث|جعلی]] است<ref>ابنصلاح، معرفة انواع علوم الحدیث، ۱۴۰۶ق، ص۱۰۰.</ref> و برخی از صوفیها برای آنکه انگیزه مسلمانان را برای [[تلاوت قرآن]] بیشتر کنند، این روایتها را جعل کردهاند.<ref>ابنجوزی، الموضوعات، ۱۳۸۸ق، ج۱، ص۲۴۱.</ref> به گفته سیوطی، اُبی بن کعب نسخهای بزرگ در [[تفسیر قرآن]] داشت که در سدههای نخستین متداول بود و مفسرانی چون [[محمد بن جریر بن یزید طبری|محمد بن جَریر طَبَری]] و [[ابن ابی حاتم]] از آن استفاده کردهاند.<ref>سیوطی، الاتقان فی علوم القرآن، ۱۴۲۱ق، ج۲، ص۴۷۲.</ref> | ||
بنا بر شمارش نَوَوی، از محققان [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]]، ۱۶۴ [[حدیث]] از پیامبر(ص) به واسطه ابنکعب نقل شده است که برخی از آنها در [[صحیح البخاری (کتاب)|صحیح بُخاری]] و تعدادی هم در [[صحیح مسلم (کتاب)|صحیح مُسلم]] وجود دارد.<ref>نووی، تهذیب الأسماء، دار الکتب العلمیه، ج۱، ص۱۰۹.</ref> از صحابه [[ابوایوب انصاری]]، [[عبدالله بن عباس]] و [[ابوموسی اشعری]] و از تابعین [[سوید بن غفله|سُوَیْد بن غَفَلَه]]، [[عبدالرحمان بن اسود|عبدالرحمان بن اَسْوَد]] و [[عبدالرحمان بن ابی لیلی|عبدالرحمان بن اَبی لَیلیٰ]] احادیثی را از او نقل کردهاند.<ref>نووی، تهذیب الأسماء، دار الکتب العلمیه، ج۱، ص۱۰۹.</ref> احادیث منقول از اُبی بن کعب از نظر موضوع، مسائلی مربوط به [[فقه]]، [[تفسیر قرآن|تفسیر]]، [[سیره نبوی|سیره]]، و [[زهد]] و [[اخلاق]] را در برمیگیرد.<ref>سلیم، «ابی بن کعب»، ۴۶۴.</ref> | بنا بر شمارش نَوَوی، از محققان [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]]، ۱۶۴ [[حدیث]] از پیامبر(ص) به واسطه ابنکعب نقل شده است که برخی از آنها در [[صحیح البخاری (کتاب)|صحیح بُخاری]] و تعدادی هم در [[صحیح مسلم (کتاب)|صحیح مُسلم]] وجود دارد.<ref>نووی، تهذیب الأسماء، دار الکتب العلمیه، ج۱، ص۱۰۹.</ref> از صحابه [[ابوایوب انصاری]]، [[عبدالله بن عباس]] و [[ابوموسی اشعری]] و از تابعین [[سوید بن غفله|سُوَیْد بن غَفَلَه]]، [[عبدالرحمان بن اسود|عبدالرحمان بن اَسْوَد]] و [[عبدالرحمان بن ابی لیلی|عبدالرحمان بن اَبی لَیلیٰ]] احادیثی را از او نقل کردهاند.<ref>نووی، تهذیب الأسماء، دار الکتب العلمیه، ج۱، ص۱۰۹.</ref> احادیث منقول از اُبی بن کعب از نظر موضوع، مسائلی مربوط به [[فقه]]، [[تفسیر قرآن|تفسیر]]، [[سیره نبوی|سیره]]، و [[زهد]] و [[اخلاق]] را در برمیگیرد.<ref>سلیم، «ابی بن کعب»، ۴۶۴.</ref> |