حرز: تفاوت میان نسخه‌ها

کثرت حرزها نیز چشمگیر است. به [[پیامبر(ص)]] و همسرش [[خدیجه]] و دخترش [[حضرت فاطمه(س)]] و هریک از امامان معصوم حرزهایی منسوب است.<ref>برای نمونه رجوع کنید به ابن‌طاووس، ۱۴۱۴، ص۱۴ـ۶۴؛ مجلسی، ۱۴۰۳، ج ۹۱، ص۲۰۸ـ۳۷۱</ref> نامدارترین حرزها عبارت‌اند از:

*[[حرز امام جواد(ع)]]، این حرز نزد [[شیعه]] مشهور است؛<ref>قمی، منتهی الامال، ۱۳۷۹ش، ج۳، ص۱۷۸۱.</ref> چنانچه برخی آن را در میان حرز‌ها و دعاهای مأثور از [[اهل‌بیت(ع)]] برای دفع بلاهای زمینی و آسمانی، حرز امام جواد(ع)، مشهورترین و معتبرترین حرز شمرده‌اند.<ref>شفیعی، آثار و برکات دعا، ۱۴۰۰ش، ص۱۹۸؛ «[https://esmeazam.com/%D8%B9%D9%84%D9%85%D8%A7-%D9%88-%D8%AD%D8%B1%D8%B2-%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85-%D8%AC%D9%88%D8%A7%D8%AF-%D8%B9/ علما و حرز امام جواد(ع)]»، مؤسسه اسم اعظم.</ref> این حرز را نخستین بار [[امام جواد علیه‌السلام|امام جواد(ع)]] برای [[مأمون عباسی]] نوشته و ضمن حکایت شگفت‌انگیزی نقل شده است.<ref>نگاه کنید به:‌ سید بن طاووس، مهج الدعوات و منهج العبادات، ۱۴۱۱ق، ص۳۶-۳۸؛ سید بن طاووس، الامان من اخطار الاسفار و الازمان، ۱۴۰۹ق، ص۷۴-۷۷؛ ابن عبدالوهاب، عیون المعجزات، مکتبة الداوری، ص۱۲۴-۱۲۹.</ref> برای این حرز آثار و فواید فراوانی همچون درامان ماندن از شرور و بلاها و ناخوشی‌ها، دفع [[چشم‌زخم]]، حفظ از فقر و گرسنگی و عطش و حفظ از نقصان در دین و معیشیت در زندگی.<ref>نگاه کنید به: سید بن طاووس، مهج الدعوات و منهج العبادات، ۱۴۱۱ق، ص۳۶-۴۲؛ سید بن طاووس، الامان من اخطار الاسفار و الازمان، ۱۴۰۹ق، ص۷۴-۸۱.</ref>

*[[حرز یمانی]]، مشهور به دعای سَیفی، یکی از حرزهای منسوب به [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] است. این حرز، که از آن با عنوان «دعای یمانی» هم یاد شده، <ref>رجوع کنید به ابن‌طاووس، ۱۴۱۴، ص۱۳۷</ref> با اسانید و متون متفاوت روایت شده‌است.<ref>رجوع کنید به همان، ص۱۳۷ـ۱۵۳؛ مجلسی، ۱۴۰۳، ج ۹۲، ص۲۴۰ـ۲۵۹</ref> بر این حرز، که نام آن همواره بر زبان ایرانیان به ویژه شاعران فارسی‌گو جاری بوده‌است، <ref>برای نمونه رجوع کنید به حافظ، ص۵۹</ref> شرحهایی هم نگاشته‌اند. در این شرحها شارحان درباره مقدمات و آداب به‌کار بستن دعای مزبور و سند و متن آن سخن گفته‌اند.<ref>رجوع کنید به آقابزرگ طهرانی، ج ۶، ص۱۹۰، ج ۱۲، ص۲۳۵، ج ۱۶، ص۳۰۳</ref>

*«[[رقعة الجیب|رُقْعَةُ الجَیب]]» نیز حرزی منسوب به [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)]] است، که چون کنیز [[حمید بن قحطبه طائی|حُمَیدبن قحطبه]] به هنگام شستن جامه امام آن را در جیب وی یافته، به این‌نام خوانده شده‌است.<ref>ابن‌بابویه، ۱۳۶۳ش، ج ۲، ص۱۳۸؛ ابن‌طاووس، ۱۴۱۴، ص۴۹</ref> حرز دیگری هم با همین عنوان به [[امام رضا (ع)]] منسوب است.<ref>رجوع کنید به ابن‌طاووس، ۱۴۱۴، ص۵۱؛ مجلسی، ۱۴۰۳، ج ۹۱، ص۱۹۴</ref>  

*حرز [[ابی دجانه انصاری|ابی دَجانَه انصاری]] برای دفع [[جن]] و سحر. این حرز که راویان [[اهل سنّت]] آن را نقل کرده‌اند<ref>برای نمونه رجوع کنید به ابن‌جوزی، ج ۳، ص۱۶۸؛ فتنی، ص۲۱۱</ref> در سده‌های اخیر به مجموعه‌های حدیثی [[شیعه]] نیز راه یافته‌است، <ref>رجوع کنید به مجلسی، ۱۴۰۳، ج ۹۱، ص۲۲۰ـ۲۲۴</ref> اما حدیث‌شناسان اهل سنّت متفقآ این حدیث را برساخته ارزیابی کرده و موسی انصاری، راوی حدیث مزبور، را صحابی ساختگی معرفی کرده‌اند.<ref>رجوع کنید به ابن‌جوزی، همانجا؛ ذهبی، ج ۴، ص۴۲۹؛ ابن‌حجر عسقلانی، ج ۶، ص۳۰۵</ref>