ظهور امام زمان: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ظهور امام زمان''' به‌معنای نمایان شدن [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام مهدی(عج)]] پس از [[غیبت کبرا]] و پیش از [[قیام امام زمان (عج)|قیام]] برای برپایی عدل و داد است.

زمان دقیق ظهور مشخص نیست؛ اما گفته شده که پس از فراگیرشدن ظلم در جهان خواهد بود. در روایات، نشانه‌هایی برای ظهور ذکر شده، که به [[علائم ظهور]] مشهور است.

واژه ظهور از ریشه (ظ ه ر) به معنای آشکار شدن چیز پنهان است.<ref>فراهیدی، العین، ۱۴۰۹ق، ج۴، ص۶۴.</ref> ظهور امام زمان در اصطلاح به معنای نمایان شدن حضرت مهدی(عج) پس از [[غیبت کبرا]] برای برپایی عدل و داد است.<ref>سلیمیان، درسنامه مهدویت، ۱۳۸۹ش، ج۳، ص۱۵۵.</ref> بر اساس این معنا، ظهور با قیام متفاوت و در مرحله‌ای پیش از آن قرار دارد؛ البته در برخی روایات ظهور به معنای قیام نیز به کار رفته است؛ در این صورت قیام و ظهور به یک معنا و در یک زمان و مکان رخ می‌دهد.<ref>صدر، تاریخ ما بعد الظهور، ۱۴۱۲ق، ص۱۹۵.</ref> در برخی روایات از واژه بعث(برانگیختن)<ref> نعمانی، الغیبه، ۱۳۹۷ق، ص۱۶۸.</ref> و امر<ref>شیخ صدوق، کمال الدین، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۳۷۸.</ref> برای اشاره به ظهور استفاده شده است.

'''[[موعودباوری]]''' به معنای اعتقاد به یک منجی(نجات‌بخش) است که در [[آخرالزمان]] برای نجات و رهایی انسان‌ها و برقراری صلح و [[عدالت]] خواهد آمد.<ref>تونه‌ای،‌ موعودنامه، ۱۳۸۷ش، ص۷۰۶.</ref> منجی موعود و نجات‌بخش در نزد اقوام و ملل مختلف با آیین‌ها و فرهنگ‌های متفاوت، به صورت‌های متنوعی مطرح شده است؛ اما همه در این نکته توافق دارند که نجات بخشی خواهد آمد و آنان را از ستم و حاکمان زورگو رها خواهد کرد و جامعه‌ای پر از عدل و داد به وجود خواهد آورد.<ref>نگاه کنید به: تونه‌ای،‌ موعودنامه، ۱۳۸۷ش، ص۷۰۷ و ۷۰۸؛ جمعی از نویسندگان، گونه‌شناسی اندیشه منجی موعود در ادیان، ۱۳۸۹ش، ص۱۹.</ref> برای نمونه: هندوها انتظار دهمین اَوَتاره با نام کَلْکی یا کَلکین را دارند؛<ref>جمعی از نویسندگان، گونه‌شناسی اندیشه منجی موعود در ادیان، ۱۳۸۹ش، ص۶۶.</ref> [[زرتشت|زرتشت‌ها]] در انتظار [[سوشیانت]] به سر می‌برند؛<ref>نگاه کنید به: جمعی از نویسندگان، گونه‌شناسی اندیشه منجی موعود در ادیان، ۱۳۸۹ش، ص۳۶-۴۴.</ref> [[یهودیت|یهودیان]] مسیح ([[ماشیح]]) را نجات دهنده می‌دانند؛<ref>تونه‌ای،‌ موعودنامه، ۱۳۸۷ش، ص۷۰۸-۷۱۰؛ جمعی از نویسندگان، گونه‌شناسی اندیشه منجی موعود در ادیان، ۱۳۸۹ش، ص۱۷۷و۱۷۸و۲۲۲.</ref> [[مسیحیت|مسیحیان]]، بازگشت [[حضرت عیسی|عیسی]] را به عنوان منجی موعود منتظرند؛<ref>جمعی از نویسندگان، گونه‌شناسی اندیشه منجی موعود در ادیان، ۱۳۸۹ش، ص۲۲۵.</ref> بالاخره [[مسلمانان]] که قائل به ظهور [[حضرت مهدی(ع)]] هستند و یکی از القاب مشهور او را موعود می‌دانند.<ref>تونه‌ای،‌ موعودنامه، ۱۳۸۷ش، ص۷۰۶و۷۰۷.</ref>

اگر ظهور را به معنای قیام بدانیم در پاره‌ای روایات به زمان آن به صورت مختصر اشاره شده است.<ref>صدر، تاریخ ما بعد الظهور، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۲۱۲-۲۱۳.</ref> این روایات قیام آن حضرت را پس از نا امیدی مردم<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۱، ص۶۷؛  نعمانی، الغیبه، ۱۳۹۷ق، ص۱۸۱.</ref> و در [[آخرالزمان]]<ref> نعمانی، الغیبه، ۱۳۹۷ق، ص۱۴۱، ۲۴۷.</ref> می‌دانند. و در آنها از قیام آن حضرت در سال‌های فرد<ref> نعمانی، الغیبه، ۱۳۹۷ق، ص۲۶۲؛ طوسی، الغیبه، ۱۴۲۵ق، ص۴۵۳؛ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۳۷۹.</ref> [[روز عاشورا]]<ref> نعمانی، الغیبه، ۱۳۹۷ق، ص۲۸۳؛ طوسی، الغیبه، ۱۴۲۵ق، ص۴۵۲؛ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۳۷۹.</ref> [[نوروز]]<ref> مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۲، ص۲۷۶ ،۳۰۸؛ ج۵۶، ص۹۲، ۱۱۹.</ref> از ایام سال، [[روز جمعه]]<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۷، ص۵۹؛ ج۵۶، ص۲۷.</ref> و شنبه<ref>طوسی، الغیبه، ۱۴۲۵ق، ص۴۵۳؛ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۳۷۹.</ref> از ایام هفته و پس از [[نماز عشا]]<ref>سید بن طاووس، الملاحم و الفتن، ۱۴۱۲ق، ص۱۳۷.</ref> از اوقات روز یاد شده است.