۱۷٬۸۳۰
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
'''حارثة بن نعمان''' (درگذشت: [[سال ۵۰ هجری قمری|۵۰ق]]) از صحابه [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] و [[امام علی علیهالسلام|امام علی(ع)]] که در جنگهای پیامبر(ص)، از جمله [[غزوه بدر|بدر]] و [[غزوه احد|اُحُد]]، شرکت کرد. | '''حارثة بن نعمان''' (درگذشت: [[سال ۵۰ هجری قمری|۵۰ق]]) از صحابه [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] و [[امام علی علیهالسلام|امام علی(ع)]] که در جنگهای پیامبر(ص)، از جمله [[غزوه بدر|بدر]] و [[غزوه احد|اُحُد]]، شرکت کرد. | ||
از حارثه روایاتی نقل شده است. وی دو بار [[جبرئیل]] را به شکل [[دحیه کلبی|دحیة بن خلیفه کلبی]] مشاهده و به او سلام کرد. به گزارش | از حارثه روایاتی نقل شده است. وی دو بار [[جبرئیل]] را به شکل [[دحیه کلبی|دحیة بن خلیفه کلبی]] مشاهده و به او سلام کرد. به گزارش ابنعبدالبر، پیامبر(ص) او را مرد نیکوکاری خوانده و در حق او دعا کرده است. | ||
ابنسعد، مورخ [[قرن سوم هجری قمری]]، آورده است که حجرههای حارثة بن نعمان نزدیک حجرههای رسول خدا(ص) بود. به همین دلیل، او تمام خانههای خود را به پیامبر(ص) هدیه داد تا پیامبر(ص) با [[همسران پیامبر(ص)|همسرانش]] در آنها زندگی کند. در منابع شیعه آمده که امام علی(ع) و [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|فاطمه(س)]] بعد از ازدواج به خانهای که حارثه به پیامبر(ص) [[هدیه]] داده بود، رفتند. | |||
== جایگاه == | == جایگاه == | ||
حارثة بن نعمان را از اصحاب رسول خدا(ص) و امام علی(ع) برشمردهاند.<ref>طوسی، رجال طوسی، ۱۳۸۱ق، ص۱۷.</ref> او در رکاب پیامبر(ص) در جنگهای بدر،<ref>واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۲۴.</ref> احد، [[غزوه حنین|حنین]] و سایر جنگهای پیامبر(ص) شرکت کرد.<ref>ابنعبدالبر، الإستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۳۰۷.</ref> گفته شده او از جمله صد نفر<ref>ابنسعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۸، ص۱۳۲.</ref> یا هشتاد نفری بود که در جنگ حنین در یاری و دفاع از پیامبر(ص) استقامت نشان داد و فرار نکرد.<ref> | حارثة بن نعمان را از اصحاب رسول خدا(ص) و امام علی(ع) برشمردهاند.<ref>طوسی، رجال طوسی، ۱۳۸۱ق، ص۱۷.</ref> او در رکاب پیامبر(ص) در جنگهای بدر،<ref>واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۲۴.</ref> احد، [[غزوه حنین|حنین]] و سایر جنگهای پیامبر(ص) شرکت کرد.<ref>ابنعبدالبر، الإستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۳۰۷.</ref> گفته شده او از جمله صد نفر<ref>ابنسعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۸، ص۱۳۲.</ref> یا هشتاد نفری بود که در جنگ حنین در یاری و دفاع از پیامبر(ص) استقامت نشان داد و فرار نکرد.<ref>ابناثیر، أسد الغابة، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص ۶۵۵.</ref> وی بعد از پیامبر(ص) در جنگهای دروان [[خلافت امام علی(ع)]] در کنار او حضور داشته است.<ref>طوسی، رجال طوسی، ۱۳۸۱ق، ص۱۷.</ref> | ||
در منابع از حارثة بن نعمان به عنوان یکی از «فضلای اصحاب رسول خدا(ص)» یاد شده است.<ref> | در منابع از حارثة بن نعمان به عنوان یکی از «فضلای اصحاب رسول خدا(ص)» یاد شده است.<ref>ابناثیر، أسد الغابة، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص ۶۵۵.</ref> او از راویان [[حدیث]] بوده<ref>هیثمی، مجمع الزوائد و منبع الفوائد، ۱۴۱۴ق، ج۹، ص۳۱۳–۳۱۴.</ref> که گفته شده روایاتش در جوامع روایی، رجالی و تاریخی مانند مسند احمد، کتاب المغازی، المؤتلف، المُختَلف آمده است.<ref>عزیزی و دیگران، الرواة المشترکون بین الشیعة و السنة، ۱۳۸۸ش، ج۱، ص۱۹۱.</ref> برخی راویان همچون عبدالله بن عباس، عبدالله بن عامر بن ربیعه و ثعلبة بن ابیمالک از طریق او روایاتی از پیامبر(ص) نقل کردهاند.<ref>طبرانی، المعجم الکبیر، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۲۲۷؛ ابی نعیم، معرفة الاصحاب، ۱۴۲۲ق، ج۲، ص۵۸.</ref> | ||
گفته شده حارثة بن نعمان دو بار جبرئیل را به شکل [[دحیه کلبی|دحیة بن خلیفه کلبی]] مشاهده و به او سلام کرد؛<ref>طوسی، رجال طوسی، ۱۳۸۱ق، ص۱۷.</ref> در کتاب الاستیعاب آمده که حارثه به خاطر کمک و احترام به مادرش به نیکی معروف بود.<ref>ابنعبدالبر، الإستیعاب، ۱۴۱۲ق ج۱ ص۳۰۷.</ref> رسول خدا(ص) در حدیثی فرمود: «من صدای قرائتی را در بهشت شنیدم؛ گفتم: این شخص چه کسی است؟ گفته شد او حارثة بن نعمان است»؛ سپس رسول خدا(ص) فرمود: «این چنین هستند نیکوکاران شما»<ref>ابنعبدالبر، الإستیعاب، ۱۴۱۲ق ج۱ ص۳۰۷.</ref> همچنین پیامبر(ص) در موارد متعددی در حق حارثه به خاطر بخشش خانههای خود به پیامبر(ص) و [[مهاجرین]] دعا کرد.<ref> | گفته شده حارثة بن نعمان دو بار جبرئیل را به شکل [[دحیه کلبی|دحیة بن خلیفه کلبی]] مشاهده و به او سلام کرد؛<ref>طوسی، رجال طوسی، ۱۳۸۱ق، ص۱۷.</ref> در کتاب الاستیعاب آمده که حارثه به خاطر کمک و احترام به مادرش به نیکی معروف بود.<ref>ابنعبدالبر، الإستیعاب، ۱۴۱۲ق ج۱ ص۳۰۷.</ref> رسول خدا(ص) در حدیثی فرمود: «من صدای قرائتی را در بهشت شنیدم؛ گفتم: این شخص چه کسی است؟ گفته شد او حارثة بن نعمان است»؛ سپس رسول خدا(ص) فرمود: «این چنین هستند نیکوکاران شما»<ref>ابنعبدالبر، الإستیعاب، ۱۴۱۲ق ج۱ ص۳۰۷.</ref> همچنین پیامبر(ص) در موارد متعددی در حق حارثه به خاطر بخشش خانههای خود به پیامبر(ص) و [[مهاجرین]] دعا کرد.<ref>ابنسعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۸، ص۱۳۳.</ref> | ||
== زندگینامه == | == زندگینامه == | ||
حارثة فرزند نعمان بن نفع یا | حارثة فرزند نعمان بن نفع یا ابننقع<ref>ابنحبان، الثقات، ۱۳۹۳ق، ج۳، ص۷۹.</ref> انصاری خزرجی<ref>ذهبی، سیر أعلام النبلاء، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۷۸.</ref> کنیهاش أباعبدالله<ref>ابنسعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۳۷۱.</ref> و از طایفه بنی نجار و در [[مدینه]]<ref>ابی نعیم، معرفة الاصحاب، ۱۴۲۲ق، ج۲، ص۵۸.</ref> ساکن بوده است.<ref>ابناثیر، أسد الغابة، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص ۶۵۵.</ref> | ||
برخی مورخان همچون سلیمان بن احمد طبرانی محدث [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] در [[قرن سوم هجری قمری]] گفته است وی به خاطر حضور در جنگ بدر، حارثة بن نعمان انصاری بدری نیز به یاد آوردهاند.<ref>طبرانی، المعجم الکبیر، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۲۲۷؛ ابی نعیم، معرفة الاصحاب، ۱۴۲۲ق، ج۲، ص۵۸.</ref> گفته شده نسل حارثة بن نعمان ادامه داشته<ref> | برخی مورخان همچون سلیمان بن احمد طبرانی محدث [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] در [[قرن سوم هجری قمری]] گفته است وی به خاطر حضور در جنگ بدر، حارثة بن نعمان انصاری بدری نیز به یاد آوردهاند.<ref>طبرانی، المعجم الکبیر، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۲۲۷؛ ابی نعیم، معرفة الاصحاب، ۱۴۲۲ق، ج۲، ص۵۸.</ref> گفته شده نسل حارثة بن نعمان ادامه داشته<ref>ابنسعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۳۷۲.</ref> و از جمله نوادگان او محمد بن عبد الرحمن بن عبدالله بن حارثه و معروف به ابوالرجال است.<ref>ابنسعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۵، ص۴۰۲.</ref> | ||
=== نابیناشدن در اواخر عمر === | === نابیناشدن در اواخر عمر === | ||
حارثه در پایان عمر نابینا شد، از محل [[نماز]] و مکان خود تا در منزل طنابی بسته و یک ظرف خرما در کنار خود میگذاشت، هر موقع فقیری به در منزل او میآمد به کمک طناب، خود را به در میرسانید تا خرما را به فقیر بدهد. اهل منزل میگفتند چرا خود را به زحمت میاندازی ما تو را کمک میکنیم، در پاسخ میگفت از پیامبر(ص) شنیدم که میفرمود: با دست خود به فقیر چیزی دادن انسان را از مُردن بد نگه میدارد.<ref> | حارثه در پایان عمر نابینا شد، از محل [[نماز]] و مکان خود تا در منزل طنابی بسته و یک ظرف خرما در کنار خود میگذاشت، هر موقع فقیری به در منزل او میآمد به کمک طناب، خود را به در میرسانید تا خرما را به فقیر بدهد. اهل منزل میگفتند چرا خود را به زحمت میاندازی ما تو را کمک میکنیم، در پاسخ میگفت از پیامبر(ص) شنیدم که میفرمود: با دست خود به فقیر چیزی دادن انسان را از مُردن بد نگه میدارد.<ref>ابنسعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۳۷۲.</ref> | ||
محمد بن حبان، محدث اهلسنت، براساس روایتی گفته است که او در جنگ بدر کشته شده است.<ref> | محمد بن حبان، محدث اهلسنت، براساس روایتی گفته است که او در جنگ بدر کشته شده است.<ref>ابنحبان، الثقات، ۱۳۹۳ق، ج۳، ص۷۹.</ref> اما برخی این گفته او را به دلیل حضور حارثه در جنگهای دیگر در کنار پیامبر(ص) رد کردهاند.<ref>ابنبلبان الفارسی، الإحسان، ۱۴۰۸ق، ج۱۰، ص۵۱۰.</ref> | ||
اکثر مورخان به بیان اینکه حارثة بن نعمان در عصر خلافت معاویه درگذشت است اکتفا کردهاند؛<ref>ابنسعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۸، ص۱۳۲.</ref> اما برخی چون ذهبی، درگذشت او را سال ۵۰ق دانسته است.<ref>ذهبی، تاریخ الإسلام، ۲۰۰۳م، ج۲، ص۳۹۶.</ref> | اکثر مورخان به بیان اینکه حارثة بن نعمان در عصر خلافت معاویه درگذشت است اکتفا کردهاند؛<ref>ابنسعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۸، ص۱۳۲.</ref> اما برخی چون ذهبی، درگذشت او را سال ۵۰ق دانسته است.<ref>ذهبی، تاریخ الإسلام، ۲۰۰۳م، ج۲، ص۳۹۶.</ref> | ||
== بخشیدن | == بخشیدن خانههایش به پیامبر(ص) == | ||
ابنسعد، مورخ [[قرن سوم هجری قمری]]، آورده است حجرههای حارثة بن نعمان نزدیک حجرههای رسول خدا(ص) بود<ref>ابنسعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۸، ص۱۳۲.</ref> او در مدینه اولین کسی بود که خانههایش را به پیامبر هدیه داده بود.<ref>عبدالغنی، بیوت الصحابه، ۱۴۲۰ق، ص۶۹.</ref> همچنین گفته شده هرگاه رسول خدا(ص) ازدواج تازهای داشت حارثة از حجرهای به حجرهٔ دورتری میرفت تا اینکه او تمام خانههای خود را به پیامبر(ص) بخشید تا با [[همسران پیامبر(ص)|همسرانش]] در آن زندگی کند.<ref>ابنسعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۸، ص۱۳۲؛ عاملی، الصحیح من سیرة الإمام علی(ع)، ۱۴۳۰ق، ج۳، ص۱۳۰.</ref> از جمله نخستین منزل [[ماریه دختر شمعون|ماریه]]، خانه حارثة بن نعمان بود.<ref>ابنسعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۸، ص۱۷۱.</ref> همچنین پیامبر(ص) در مدینه صفیه را در خانه حارثة بن نعمان منزل داد و [[عایشه]] و زنان [[انصار]] به دیدن او به آن خانه میرفتند.<ref>الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۸، ص ۱۰۰؛ انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۴۴۴.</ref> | ابنسعد، مورخ [[قرن سوم هجری قمری]]، آورده است حجرههای حارثة بن نعمان نزدیک حجرههای رسول خدا(ص) بود<ref>ابنسعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۸، ص۱۳۲.</ref> او در مدینه اولین کسی بود که خانههایش را به پیامبر هدیه داده بود.<ref>عبدالغنی، بیوت الصحابه، ۱۴۲۰ق، ص۶۹.</ref> همچنین گفته شده هرگاه رسول خدا(ص) ازدواج تازهای داشت حارثة از حجرهای به حجرهٔ دورتری میرفت تا اینکه او تمام خانههای خود را به پیامبر(ص) بخشید تا با [[همسران پیامبر(ص)|همسرانش]] در آن زندگی کند.<ref>ابنسعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۸، ص۱۳۲؛ عاملی، الصحیح من سیرة الإمام علی(ع)، ۱۴۳۰ق، ج۳، ص۱۳۰.</ref> از جمله نخستین منزل [[ماریه دختر شمعون|ماریه]]، خانه حارثة بن نعمان بود.<ref>ابنسعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۸، ص۱۷۱.</ref> همچنین پیامبر(ص) در مدینه صفیه را در خانه حارثة بن نعمان منزل داد و [[عایشه]] و زنان [[انصار]] به دیدن او به آن خانه میرفتند.<ref>الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۸، ص ۱۰۰؛ انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۴۴۴.</ref> | ||
خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
ابنسعد از [[امام محمد باقر علیهالسلام|امام باقر(ع)]] نقل کرده که امام علی(ع) پس از [[ازدواج علی(ع) و فاطمه(س)|ازدواج با فاطمه(س)]]، خانهای را که کمی از خانهٔ پیامبر دور بود، آماده کرد. پیامبر(ص) به آنها گفت میخواهد دخترش نزدیک خانه خودش ساکن شود. فاطمه(س) از پیامبر(ص) خواست با حارثة بن نعمان صحبت کند تا در خانه او ساکن شوند.<ref>ابنسعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۸، ص۱۳۲.</ref> پیامبر(ص) فرمودند از گفتن این مطلب به او خجالت میکشد زیرا حارثه برخی خانههایش را به او بخشیده و به خاطر ما از این حجره به آن حجره منتقل شده است.<ref>ابنجوزی، المنتظم، ۱۴۱۲ق، ج۵، ص۲۴۶.</ref> حارثه از این موضوع اطلاع یافت و نزد پیامبر آمد، خانهاش را به پیامبر(ص) هدیه داد و گفت که پذیرفتن مال او توسط پیامبر(ص)، محبوبتر از نپذیرفتن ایشان است.<ref>ابنسعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۸، ص۱۳۲–۱۳۳.</ref> براساس نقل برخی منابع شیعه، علی(ع) و فاطمه(س) پس از ازدواج، به خانهای که حارثه به پیامبر(ص) [[هدیه]] داده بود، رفتند.<ref name=":0">طبرسی، إعلام الوری بأعلام الهدی، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۱۶۱؛ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۹، ص۱۱۳.</ref> | ابنسعد از [[امام محمد باقر علیهالسلام|امام باقر(ع)]] نقل کرده که امام علی(ع) پس از [[ازدواج علی(ع) و فاطمه(س)|ازدواج با فاطمه(س)]]، خانهای را که کمی از خانهٔ پیامبر دور بود، آماده کرد. پیامبر(ص) به آنها گفت میخواهد دخترش نزدیک خانه خودش ساکن شود. فاطمه(س) از پیامبر(ص) خواست با حارثة بن نعمان صحبت کند تا در خانه او ساکن شوند.<ref>ابنسعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۸، ص۱۳۲.</ref> پیامبر(ص) فرمودند از گفتن این مطلب به او خجالت میکشد زیرا حارثه برخی خانههایش را به او بخشیده و به خاطر ما از این حجره به آن حجره منتقل شده است.<ref>ابنجوزی، المنتظم، ۱۴۱۲ق، ج۵، ص۲۴۶.</ref> حارثه از این موضوع اطلاع یافت و نزد پیامبر آمد، خانهاش را به پیامبر(ص) هدیه داد و گفت که پذیرفتن مال او توسط پیامبر(ص)، محبوبتر از نپذیرفتن ایشان است.<ref>ابنسعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۸، ص۱۳۲–۱۳۳.</ref> براساس نقل برخی منابع شیعه، علی(ع) و فاطمه(س) پس از ازدواج، به خانهای که حارثه به پیامبر(ص) [[هدیه]] داده بود، رفتند.<ref name=":0">طبرسی، إعلام الوری بأعلام الهدی، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۱۶۱؛ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۹، ص۱۱۳.</ref> | ||
اِبنشَبَّه (درگذشت ۲۶۲ق) آورده که خانه حارثة بن نعمان انصاری در مجاورت خانه ابوایوب انصاری قرار داشته و به ملکیت [[امام صادق علیهالسلام|امام صادق(ع)]] درآمد و خانه مسکونی آن حضرت شد.<ref>اِبن شَبَّه، تاریخ المدینة | اِبنشَبَّه (درگذشت ۲۶۲ق) آورده که خانه حارثة بن نعمان انصاری در مجاورت خانه ابوایوب انصاری قرار داشته و به ملکیت [[امام صادق علیهالسلام|امام صادق(ع)]] درآمد و خانه مسکونی آن حضرت شد.<ref>اِبن شَبَّه، تاریخ المدینة لابنشبة، ۱۳۹۹ق، ج۱، ص۲۵۹ِ؛ سمهودی، وفاء الوفاء، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۲۴۶.</ref> این خانه در طرح توسعه سال [[سال ۱۳۶۵ هجری شمسی|۱۳۶۵ش]] تخریب شد.<ref>شرّاب، فرهنگ اعلام جغرافیایی، ۱۳۸۳ش، ج۱، ص۱۴۹.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
* ابی نعیم، احمد بن عبدالله، معرفة الاصحابة، بیروت، دارالکتب العلمیة، ۱۴۲۲ق. | * ابی نعیم، احمد بن عبدالله، معرفة الاصحابة، بیروت، دارالکتب العلمیة، ۱۴۲۲ق. | ||
* | * ابناثیر، علی بن محمد، أسد الغابة فی معرفة الصحابة، تحقیق علی محمد معوض، عادل أحمد عبد الموجود، بیروت، دار الکتب العلمیة، ۱۴۱۵ق. | ||
* | * ابنحبان، محمد بن حبان، الثقات، تحقیق محمد عبد المعید خان، هند، دائرة المعارف العثمانیة بحیدر آباد الدکن الهند، ۱۳۹۳ق. | ||
* ابنجوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، تحقیق محمد عبدالقادر عطا، مصطفی عبدالقادر عطا، بیروت، دارالکتب العلمیة، چاپ اول، ۱۴۱۲ق. | * ابنجوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، تحقیق محمد عبدالقادر عطا، مصطفی عبدالقادر عطا، بیروت، دارالکتب العلمیة، چاپ اول، ۱۴۱۲ق. | ||
* ابنسعد، محمد بن سعد، الطبقات الکبری، تحقیق محمدعبدالقادر عطا، بیروت، دارالکتب العلمیة، چاپ اول، ۱۴۱۰ق. | * ابنسعد، محمد بن سعد، الطبقات الکبری، تحقیق محمدعبدالقادر عطا، بیروت، دارالکتب العلمیة، چاپ اول، ۱۴۱۰ق. | ||
* | * ابنشبه، عمر، تاریخ المدینة لابنشبة، تحقیق فهیم محمد شلتوت، جده، بینا، ۱۳۹۹ق. | ||
* ابنعبدالبر، یوسف بن عبدالله، الإستیعاب فی معرفة الاصحاب، تحقیق علی محمد بجاوی، بیروت، صبح پیروزی، ۱۴۱۲ق. | * ابنعبدالبر، یوسف بن عبدالله، الإستیعاب فی معرفة الاصحاب، تحقیق علی محمد بجاوی، بیروت، صبح پیروزی، ۱۴۱۲ق. | ||
* | * ابنبلبان الفارسی، علاء الدین علی، الإحسان فی تقریب صحیح ابنحبان، تحقیق شعیب أرنؤوط، بیروت، مؤسسة الرسالة، ۱۴۰۸ق. | ||
* بیهقی، احمد بن حسین، دلائل النبوة و معرفة أحوال صاحب الشریعة، بیروت، دار الکتب العلمیة، ۱۴۰۵ق. | * بیهقی، احمد بن حسین، دلائل النبوة و معرفة أحوال صاحب الشریعة، بیروت، دار الکتب العلمیة، ۱۴۰۵ق. | ||
* بلاذری، احمد بن یحیی، کتاب جمل من أنساب الأشراف، تحقیق سهیل زکار و ریاض زرکلی، بیروت، دارالفکر، ۱۴۱۷ق. | * بلاذری، احمد بن یحیی، کتاب جمل من أنساب الأشراف، تحقیق سهیل زکار و ریاض زرکلی، بیروت، دارالفکر، ۱۴۱۷ق. | ||
خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
* شراب، محمد حسین، فرهنگ اعلام جغرافیایی تاریخی در حدیث و سیره نبوی، ترجمه محمدرضا نعمتی، حمیدرضا شیخی، تهران، مشعر، ۱۳۸۳ش. | * شراب، محمد حسین، فرهنگ اعلام جغرافیایی تاریخی در حدیث و سیره نبوی، ترجمه محمدرضا نعمتی، حمیدرضا شیخی، تهران، مشعر، ۱۳۸۳ش. | ||
* بلاذری، احمد بن یحیی، کتاب جمل من انساب الأشراف، تحقیق سهیل زکار و ریاض زرکلی، بیروت، دارالفکر، ۱۴۱۷ق. | * بلاذری، احمد بن یحیی، کتاب جمل من انساب الأشراف، تحقیق سهیل زکار و ریاض زرکلی، بیروت، دارالفکر، ۱۴۱۷ق. | ||
* طبرانی، سلیمان بن أحمد، المعجم الکبیر، تحقیق حمدی بن عبد المجید السلفی، قاهره، مکتبة | * طبرانی، سلیمان بن أحمد، المعجم الکبیر، تحقیق حمدی بن عبد المجید السلفی، قاهره، مکتبة ابنتیمیة، ۱۴۱۵ق. | ||
* طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری بأعلام الهدی، قم، آل البیت(ع)، ۱۴۱۷ق. | * طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری بأعلام الهدی، قم، آل البیت(ع)، ۱۴۱۷ق. | ||
* عاملی، جعفر مرتضی، الصحیح من سیرة الإمام علی(ع)، بیروت، المرکز الإسلامی للدراسات، ۱۴۳۰ق. | * عاملی، جعفر مرتضی، الصحیح من سیرة الإمام علی(ع)، بیروت، المرکز الإسلامی للدراسات، ۱۴۳۰ق. |
ویرایش