هبه: تفاوت میان نسخه‌ها

هبه (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۶ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۱۲

۲۶ بایت اضافه‌شده ، ‏۶ اکتبر ۲۰۲۳

←‏هبه معوضه و غیر معوضه

دیداریویکی‌متن

Mahdi1382

Automoderated users، confirmed

۱۸٬۴۴۳

ویرایش

@@ خط ۱۳: / خط ۱۳: @@
 ==هبه معوضه و غیر معوضه==
-برای هبه تقسیماتی بیان شده و علت اینکه برخی فقها از هبه به «هبات» یاد کرده‌اند<ref>محقق حلّی، شرائع الإسلام، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۱۷۹؛ علامه حلّی، تحریر الأحکام، ۱۴۲۰ق، ج۳، ص۲۷۱.</ref> را همین امر دانسته‌اند.<ref>طاهری، حقوق مدنی، ۱۴۱۸ق، ج۴، ص۵۵۲.</ref> از جملهٔ تقسیمات، تقسیم آن به هبهٔ معوضه و غیر معوضه است؛<ref>مغنیه، فقه الامام الصادق(ع)، ۱۴۲۱ق، ج۴، ص۲۲۱؛ طاهری، حقوق مدنی، ۱۴۱۸ق، ج۴، ص۵۵۳.</ref> مثل اینکه واهب در ضمن هبهٔ خانۀ خود، شرط کند که متّهب باغش را به او واگذار نماید.<ref>امامی، حقوق مدنی، انتشارات اسلامیة، ج۲، ص۳۸۹.</ref><br>
+برای هبه تقسیماتی بیان شده و علت اینکه برخی فقها از هبه به «هِبات»(جمع واژه هبه) یاد کرده‌اند<ref>محقق حلّی، شرائع الإسلام، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۱۷۹؛ علامه حلّی، تحریر الأحکام، ۱۴۲۰ق، ج۳، ص۲۷۱.</ref> را همین امر دانسته‌اند.<ref>طاهری، حقوق مدنی، ۱۴۱۸ق، ج۴، ص۵۵۲.</ref> از جملهٔ تقسیمات، تقسیم آن به هبهٔ معوضه و غیر معوضه است؛<ref>مغنیه، فقه الامام الصادق(ع)، ۱۴۲۱ق، ج۴، ص۲۲۱؛ طاهری، حقوق مدنی، ۱۴۱۸ق، ج۴، ص۵۵۳.</ref> مثل اینکه واهب در ضمن هبهٔ خانۀ خود، شرط کند که متّهب باغش را به او واگذار نماید.<ref>امامی، حقوق مدنی، انتشارات اسلامیة، ج۲، ص۳۸۹.</ref><br>
 به گفته برخی محققین، هر چند در تعریف هبه، قید «مجانی بودن» آمده است، ولی این بدان معنا نیست که نتوان در هبه، شرط «عوض» قرار داد؛<ref>طاهری، حقوق مدنی، ۱۴۱۸ق، ج۴، ص۵۶۱</ref> ازاین‌رو [[محمدحسن نجفی|صاحب جواهر]] از فقیهان شیعه معتقد است، منظور از عدم العوض در هبه، عدم لزوم عوض است نه عدم جواز آن.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۲۸، ص۱۶۰.</ref> در واقع عوض در هبهٔ معوضه در مقابل مال موهوب قرار نگرفته، بلکه شرط در تملیک مجانی است و  هبه در مقابل هبه است؛<ref>مشکینی، مصطلحات‌الفقه، ۱۳۹۲ش، ص۵۵۲؛ امامی، حقوق مدنی، انتشارات اسلامیة، ج۲، ص۳۸۹.</ref> ازاین‌رو فرق نمی‌کند که آنچه در عقد هبه به عنوان عوض قرار داده شده است از حیث ارزش با عین موهوبه مساوی یا بیشتر و یا کمتر باشد.<ref>امامی، حقوق مدنی، انتشارات اسلامیة، ج۲، ص۳۸۹.</ref>