جزء (قرآن): تفاوت میان نسخه‌ها

تقسیم‌بندی ابتدایی قرآن بر اساس [[حدیث|روایتی]] از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] بوده که قرآن را به چهار قسمت تقسیم می‌کند: «[[سبع طوال|سَبعُ طِوال]]»، «[[سوره‌های سنن|سُنَن]]»، «[[سوره‌های مثانی|مَثانی]]» و «[[مفصلات|مُفَصَّل]]». درباره تاریخِ شروعِ تقسیم‌بندی قرآن به سی جزء، نظرات مختلفی وجود دارد. گفته شده است این تقسیم‌بندی در زمان [[حجاج بن یوسف ثقفی]] (درگذشت [[سال ۹۵ هجری قمری|۹۵ق]]) آغاز شد<ref>فیض کاشانی، المحجة البیضاء، بی‌تا، ج۲، ص۲۲۴.</ref> تا در هر روز ماه رمضان یک جزء از آن قرائت شود.<ref>معینی، «جزء»، ص۸۳۶.</ref> برخی نیز گفته‌اند [[مأمون عباسی]] امر کرد که قرآن را اینگونه تقسیم‌بندی کنند.<ref>معرفت، التمهید، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۳۶۴.</ref> زَرکَشی از مفسران قرن هشتم، رواج تقسیم قرآن به ۳۰ جزء را از مدارس دینی می‌دانست.<ref>زرکشی، البرهان، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۵۰.</ref>

{{منابع}}* رضاپور، محمدتقی، [http://irandaveh.blogfa.com/post/130 دانستنی‌های قرآن]، ایران‌داوه. تاریخ درج مطلب: ۳ خرداد ۱۳۹۵ش، تاریخ بازدید: ۱۱ اریبهشت ۱۴۰۲ش.