جزء (قرآن): تفاوت میان نسخه‌ها

«جزء» از تقسیمات [[قرآن|قرآنی]] است. [[مسلمانان]] قرآن را به سی جزء، یعنی سی بخش تقسیم کرده‌اند.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۱، ص۸۳۶.</ref> در برخی فرهنگ‌ها، جزء‌های قرآنی را به نام شماره آن جزء یا به نام کلمه آغازکننده جزء می‌خوانند؛ مثلا «عَمّ جُزء» به معنای جزء سی‌ام است که با «عَمَّ يَتَسَاءَلُونَ» آغاز می‌شود.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۱، ص۸۳۶.</ref> هر جزء شامل ۴ حِزب است و در رسم‌الخط عثمان طه، بیست صفحه را شامل می‌شود.<ref>رضاپور، [http://irandaveh.blogfa.com/post/130 دانستنی‌های قرآن]، ایران‌داوه.</ref>

تقسیم‌بندی ابتدایی قرآن بر اساس [[روایت|روایتی]] از [[پیامبر(ص)]] بوده که قرآن را به چهار قسمت تقسیم می‌کند: «[[سبع طوال|سَبعُ طِوال]]»، «[[سوره‌های سنن|سُنَن]]»، «[[سوره‌های مثانی|مَثانی]]» و «[[مفصلات|مُفَصَّل]]». درباره تاریخِ شروعِ تقسیم‌بندی قرآن به سی جزء، بین صاحب‌نظران اختلاف است. گفته شده است این تقسیم‌بندی در زمان [[حجاج بن یوسف ثقفی]] آغاز شده است.<ref>فیض کاشانی، المحجة البیضاء، بی‌تا، ج ۲، ص۲۲۴.</ref> برخی نیز گفته‌اند [[مأمون عباسی]] امر کرد که قرآن را اینگونه تقسیم‌بندی کنند. معروف است تقسیم قرآن به ۱۲۰ حزب و سی جزء برای آسان شدن قرائت در مدارس یا مراکز دیگر بوده است.<ref>معرفت، التمهید، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۳۶۴.</ref>

در [[ایران]] و برخی کشورها، [[مسلمانان]] در [[ماه رمضان]] ختم قرآن می‌کنند. به همین جهت در هر روز یک جزء از قرآن را می‌خوانند که به این خواندن روزانه، جزءخوانی گفته می‌شود. تلویزیون ایران برخی جزءخوانی‌‎ها در اماکن متبرکه را، به صورت مستقیم از شبکه‌های مختلف صدا و سیما پخش می‌کند.<ref>[http://www.tavoosebehesht.ir/news/1572 برنامه جزءخوانی صدا و سیما]</ref>

 

==منابع==

* رضاپور، محمد تقی، [http://irandaveh.blogfa.com/post/130 دانستنی‌های قرآن]، ایران‌داوه. تاریخ درج مطلب: ۳ خرداد ۱۳۹۵ش، تاریخ بازدید: ۱۱ اریبهشت ۱۴۰۲ش.

* معرفت، محمد هادی، التمهید، قم، موسسة النشر الاسلامی، چاپ اول، ۱۴۱۲ق.