Automoderated users، confirmed، movedable، protected، مدیران، templateeditor
۶٬۷۸۵
ویرایش
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
=== بازسازی مسجد توسط بُهرههای اسماعیلی === | === بازسازی مسجد توسط بُهرههای اسماعیلی === | ||
[[پرونده:محمد برهانالدین داعی بهره در حال زیارت محراب شهادت.jpg|بندانگشتی|محمد برهانالدین، داعی بهرهها، در حال زیارت محراب شهادت امیر مؤمنان(ع)]] | [[پرونده:محمد برهانالدین داعی بهره در حال زیارت محراب شهادت.jpg|بندانگشتی|محمد برهانالدین، داعی بهرهها، در حال زیارت محراب شهادت امیر مؤمنان(ع)]] | ||
بازسازی مسجد کوفه در نخستین دهه قرن ۲۱ میلادی توسط بهرههای اسماعیلی انجام گرفت. در جریان این بازسازی، نماهای داخلی رواقها و کف صحن مسجد با پوششی از سنگهای مرمرِ سفید از جنسِ عالی پوشانیده | بازسازی مسجد کوفه در نخستین دهه قرن ۲۱ میلادی توسط [[بهره|بهرههای اسماعیلی]] انجام گرفت. در جریان این بازسازی، نماهای داخلی رواقها و کف صحن مسجد با پوششی از سنگهای مرمرِ سفید از جنسِ عالی پوشانیده شد و در رواقها و شبستان مسجد، ستونهای از سنگ مرمر نصب شده است.<ref>«[http://ganjineh.kateban.com/post/2592 آثار هنری و عمرانی اسماعیلیان بُهره هند در عتبات عالیات و زیارتگاههای شیعه]»، گنجینه.</ref> | ||
بهرهها همچنین دو مناره ضخیم به مسجد کوفه | بهرهها همچنین دو مناره ضخیم به مسجد کوفه افزودند؛ یکی در شمال شرقی مسجد و دیگری در شمال غربی ساخته شد. این دو مناره از نظر جزئیات هنری و معماری را به وضوح تقلیدی از مناره بنای تاریخی معروف به مشهد جیوشی در قاهره دانستهاند. از بارزترین آثار بهرهها در مسجد کوفه را پنجره نقرهای نصب شده بر محراب ضرب خوردن امیرمؤمنان(ع) در شبستان مسجد گفتهاند که اثر هنری نفیس و زیبایی به شمار میآید. این پنجره یادآور محرابهای تاریخی دوره فاطمی در [[قاهره]] و تقلیدی از محراب مستنصری در [[مسجد ابن طولون]] این شهر است که از زیباترین مساجد دوره فاطمی مصر به شمار میآید. از نگاه محققان به طور کلی بهرهها در بازسازی بخشهای مختلف مسجد کوفه، عناصر تزئینی فراوانی را در ساختمان مسجد کوفه گنجاندهاند که بخشی از این تزئینات، نمادهای هنر و معماری دوره فاطمی مصر به شمار میآید.<ref>«[http://ganjineh.kateban.com/post/2592 آثار هنری و عمرانی اسماعیلیان بُهره هند در عتبات عالیات و زیارتگاههای شیعه]»، گنجینه.</ref> | ||
==فضیلتها== | ==فضیلتها== | ||
#'''از نگاه امام علی(ع):''' [[اصبغ بن نباته]] میگوید: [[امیرالمؤمنین|امیرالمؤمنین(ع)]] در جمع مردم کوفه فرمود: «خداوند چیزی را به شما بخشیده که به کس دیگر نداده است، خداوند این نمازگاهتان را برتری ویژهای بخشید. این (مسجد کوفه)، خانه آدم، جایگاه نوح، منزلگاه [[ادریس|ادریس]] و مصلاّی [[حضرت ابراهیم|ابراهیم خلیل]] و برادرم [[حضرت خضر|خضر]] و نمازگاه من است. مسجد شما یکی از چهار مسجدی است که خداوند آن را برای اهلش برگزیده است. گویی آن را میبینم که فردای [[قیامت]]، با دو جامه سفید، وارد محشر میشود و کسانی را که در آن نماز خواندهاند، [[شفاعت]] مینماید و شفاعتش از جانب خدا رد نخواهد شد. در آینده [[حجر الاسود]] در آن نصب خواهد شد. زمانی میرسد که همین مسجد، نمازگاه [[امام مهدی(ع)|مهدی(ع)]]، فرزندم و نمازگاه هر مؤمنی میشود. در روی زمین مؤمنی نیست مگر اینکه وارد شود و به آن دل ببندد. مبادا آن را ترک و مهجورش کنید. در آن نماز بخوانید و با آن نماز به خدا نزدیک شوید و حوائج خویش را از خدا بخواهید. اگر مردم به فضیلت این مسجد آگاه بودند از اکناف جهان به سوی آن میشتافتند، اگر چه به خزیدن بر روی برف باشد.»<ref> معارف و معاریف، ج۸، ص۶۱۰; بحارالأنوار، ج۱۰۰، ص۳۸۹.</ref> | #'''از نگاه امام علی(ع):''' [[اصبغ بن نباته]] میگوید: [[امیرالمؤمنین|امیرالمؤمنین(ع)]] در جمع مردم کوفه فرمود: «خداوند چیزی را به شما بخشیده که به کس دیگر نداده است، خداوند این نمازگاهتان را برتری ویژهای بخشید. این (مسجد کوفه)، خانه آدم، جایگاه نوح، منزلگاه [[ادریس|ادریس]] و مصلاّی [[حضرت ابراهیم|ابراهیم خلیل]] و برادرم [[حضرت خضر|خضر]] و نمازگاه من است. مسجد شما یکی از چهار مسجدی است که خداوند آن را برای اهلش برگزیده است. گویی آن را میبینم که فردای [[قیامت]]، با دو جامه سفید، وارد محشر میشود و کسانی را که در آن نماز خواندهاند، [[شفاعت]] مینماید و شفاعتش از جانب خدا رد نخواهد شد. در آینده [[حجر الاسود]] در آن نصب خواهد شد. زمانی میرسد که همین مسجد، نمازگاه [[امام مهدی(ع)|مهدی(ع)]]، فرزندم و نمازگاه هر مؤمنی میشود. در روی زمین مؤمنی نیست مگر اینکه وارد شود و به آن دل ببندد. مبادا آن را ترک و مهجورش کنید. در آن نماز بخوانید و با آن نماز به خدا نزدیک شوید و حوائج خویش را از خدا بخواهید. اگر مردم به فضیلت این مسجد آگاه بودند از اکناف جهان به سوی آن میشتافتند، اگر چه به خزیدن بر روی برف باشد.»<ref> معارف و معاریف، ج۸، ص۶۱۰; بحارالأنوار، ج۱۰۰، ص۳۸۹.</ref> |