مرجئه: تفاوت میان نسخه‌ها
←مرجئه شیعه
(←منابع: اصلاح نشانی وب) |
|||
| خط ۱۰۵: | خط ۱۰۵: | ||
پژوهش‌ها نشان می‌دهد اصطلاح مرجئه شیعه معنایی متفاوت از معنای مرجئه دارد که در منابع روایی تنها در روایتی منقول از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] به کار رفته است.<ref>اعتصامی، «[https://jpht.ut.ac.ir/article_35071.html معنای ارجاء در روایات اهل‌بیت]»، ص۸۳.</ref> در این روایت، امام صادق(ع) از راوی می‌پرسد آیا در تشییع جنازه عبدالله بن ابی‌یعفور شرکت کردی؟ راوی در پاسخ می‌گوید من در تشییع جنازه [[عبدالله بن ابی‌یعفور|عبدالله بن ابی‌یعفور]] شرکت داشتم و جمعیت زیادی نیز حضور داشتند. امام صادق(ع) گفت: تو مرجئه‌های شیعه زیادی در آن جمع می‌بینی.<ref>کشی، رجال کشی، ۱۴۰۹ق، ص۲۴۷.</ref> | پژوهش‌ها نشان می‌دهد اصطلاح مرجئه شیعه معنایی متفاوت از معنای مرجئه دارد که در منابع روایی تنها در روایتی منقول از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] به کار رفته است.<ref>اعتصامی، «[https://jpht.ut.ac.ir/article_35071.html معنای ارجاء در روایات اهل‌بیت]»، ص۸۳.</ref> در این روایت، امام صادق(ع) از راوی می‌پرسد آیا در تشییع جنازه عبدالله بن ابی‌یعفور شرکت کردی؟ راوی در پاسخ می‌گوید من در تشییع جنازه [[عبدالله بن ابی‌یعفور|عبدالله بن ابی‌یعفور]] شرکت داشتم و جمعیت زیادی نیز حضور داشتند. امام صادق(ع) گفت: تو مرجئه‌های شیعه زیادی در آن جمع می‌بینی.<ref>کشی، رجال کشی، ۱۴۰۹ق، ص۲۴۷.</ref> | ||
طبق تحلیل برخی محققان، مرجئه شیعه، به افرادی گفته می‌شود که نسبت به [[اهل‌البیت علیهم‌السلام|اهل‌بیت]] محبت داشته و به فضائل آنها اقرار داشتند؛ اما [[ابوبکر بن ابی‌قحافه|خلیفه اول]] و [[عمر بن خطاب|خلیفه دوم]] را انکار نمی‌کردند.<ref>اعتصامی، «[https://jpht.ut.ac.ir/article_35071.html معنای ارجاء در روایات اهل‌بیت]»، ص۸۳.</ref> این جریان فکری که در [[سده دوم هجری قمری]] در [[کوفه]] ظهور پیدا کرد، <ref>اقوام کرباسی، «[https://jpt.isca.ac.ir/article_119.html مرجئه شیعه]»، ص۳۴</ref> [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی(ع)]] را از همه [[صحابه]] برتر می‌دانست ولی خلافت ابوبکر و عمر را نیز پذیرفته بود؛<ref>اقوام کرباسی، «[https://jpt.isca.ac.ir/article_119.html مرجئه شیعه]»، ص۴۷</ref> زیرا معتقد بود که حضرت علی(ع) خلافت را به خاطر ابوبکر رها کرده است.<ref>اعتصامی، «[https://jpht.ut.ac.ir/article_35071.html معنای ارجاء در روایات اهل‌بیت]»، ص۸۴.</ref> این افراد را [[بتریه|بُتْریه]] نیز می‌نامند.<ref>اعتصامی، «[https://jpht.ut.ac.ir/article_35071.html معنای ارجاء در روایات اهل‌بیت]»، ص۸۴.</ref> | طبق تحلیل برخی محققان، مرجئه شیعه، به افرادی گفته می‌شود که نسبت به [[اهل‌البیت علیهم‌السلام|اهل‌بیت]] محبت داشته و به فضائل آنها اقرار داشتند؛ اما [[ابوبکر بن ابی‌قحافه|خلیفه اول]] و [[عمر بن خطاب|خلیفه دوم]] را انکار نمی‌کردند.<ref>اعتصامی، «[https://jpht.ut.ac.ir/article_35071.html معنای ارجاء در روایات اهل‌بیت]»، ص۸۳.</ref> این جریان فکری که در [[سده دوم هجری قمری]] در [[کوفه]] ظهور پیدا کرد، <ref>اقوام کرباسی، «[https://jpt.isca.ac.ir/article_119.html مرجئه شیعه]»، ص۳۴</ref> [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی(ع)]] را از همه [[صحابه]] برتر می‌دانست ولی خلافت ابوبکر و عمر را نیز پذیرفته بود؛<ref>اقوام کرباسی، «[https://jpt.isca.ac.ir/article_119.html مرجئه شیعه]»، ص۴۷</ref> زیرا معتقد بود که حضرت علی(ع) خلافت را به خاطر ابوبکر رها کرده است.<ref>اعتصامی، «[https://jpht.ut.ac.ir/article_35071.html معنای ارجاء در روایات اهل‌بیت]»، ص۸۴.</ref> این افراد را [[بتریه|بُتْریه]] نیز می‌نامند.<ref>اعتصامی، «[https://jpht.ut.ac.ir/article_35071.html معنای ارجاء در روایات اهل‌بیت]»، ص۸۴.</ref> در برخی روایات بُتریه مورد نفرین [[امامان شیعه|امامان]] واقع شده‌اند. <ref>کشی، رجال، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۱۲۶؛ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۳۷، ص۳۱.</ref> | ||
برخی پژوهشگران همچون [[سید حسین مدرسی طباطبایی]] معتقدند که اصطلاح مرجئه شیعه، اتهامی است که [[مفوضه|مُفَوّضه]] و [[غالیان|غُلات]] برای بدنام کردن مخالفان شیعی خود از آن بهره می‌برده‌اند و روایت امام صادق(ع) را ساخته و پرداخته این جریان دانسته‌اند.<ref>جمعی از پژوهشگران، جستارهایی در مدرسه کلامی کوفه، ۱۳۹۶ش، ص۴۴۲.</ref> عده دیگری نیز آن را به شیعیانی که متمایل به [[معتزله|عقائد معتزلی]] هستند یا شیعیانی که همچون مرجئه اهل‌سنت عمل را جدای از [[ایمان]] می‌دانند، تفسیر کرده‌اند که مورد تأیید شواهد تاریخی نیست.<ref>جمعی از پژوهشگران، جستارهایی در مدرسه کلامی کوفه، ۱۳۹۶ش، ص ۴۴۲ و ۴۴۳.</ref> | برخی پژوهشگران همچون [[سید حسین مدرسی طباطبایی]] معتقدند که اصطلاح مرجئه شیعه، اتهامی است که [[مفوضه|مُفَوّضه]] و [[غالیان|غُلات]] برای بدنام کردن مخالفان شیعی خود از آن بهره می‌برده‌اند و روایت امام صادق(ع) را ساخته و پرداخته این جریان دانسته‌اند.<ref>جمعی از پژوهشگران، جستارهایی در مدرسه کلامی کوفه، ۱۳۹۶ش، ص۴۴۲.</ref> عده دیگری نیز آن را به شیعیانی که متمایل به [[معتزله|عقائد معتزلی]] هستند یا شیعیانی که همچون مرجئه اهل‌سنت عمل را جدای از [[ایمان]] می‌دانند، تفسیر کرده‌اند که مورد تأیید شواهد تاریخی نیست.<ref>جمعی از پژوهشگران، جستارهایی در مدرسه کلامی کوفه، ۱۳۹۶ش، ص ۴۴۲ و ۴۴۳.</ref> | ||