پرش به محتوا

دجال: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۶ بایت اضافه‌شده ،  ‏۳۰ نوامبر ۲۰۱۹
جز
ویکی سازی
imported>Shadiba
جز (←‏خروج دجال: پیونددهی)
جز (ویکی سازی)
خط ۱: خط ۱:
'''دَجّال''' شخص یا موجودی از دشمنان [[امام مهدی(ع)]] است. خروج دجال، بنابر روایات شیعه، یکی از [[علائم ظهور]] امام دوازدهم شیعیان است و در هنگام سختی و قحطی ظهور می‌کند، جمعی را فریب داده و به سوی خود می‌کشاند و سرانجام به دست حضرت مهدی(ع) از میان می‌رود.
'''دَجّال''' شخص یا موجودی از دشمنان [[امام مهدی(عج)]] است. خروج دجال، بنابر روایات [[شیعه]]، یکی از [[علائم ظهور]] امام دوازدهم شیعیان است و در هنگام سختی و قحطی ظهور می‌کند، جمعی را فریب داده و به سوی خود می‌کشاند و سرانجام به دست حضرت مهدی(عج) از میان می‌رود.


بر اساس برخی از [[روایات اسلامی]] دجال ادعای الوهیت کرده و موجب خونریزی و فتنه‌های زیادی می‌شود. ویژگی‌های ظاهری دجال تنها در روایات نقل شده از راویان اهل سنت ذکر شده‌است؛ نشانه‌هایی از قبیل اینکه چشم چپ او در میان پیشانی‌اش واقع شده و در [[سحر]] و جادو ماهر است.
بر اساس برخی از [[روایات اسلامی]] دجال ادعای الوهیت کرده و موجب خونریزی و فتنه‌های زیادی می‌شود. ویژگی‌های ظاهری دجال تنها در روایات نقل شده از راویان اهل سنت ذکر شده‌است؛ نشانه‌هایی از قبیل اینکه چشم چپ او در میان پیشانی‌اش واقع شده و در [[سحر]] و جادو ماهر است.
خط ۶: خط ۶:
در آثار روایی شیعه، تنها چند روایت نقل شده که بر اساس آنها، خروج دجال در کنار [[صیحه آسمانی]]، [[خروج سفیانی]] و [[قیام یمانی]]،  یکی از [[علائم ظهور]] حضرت مهدی(عج) است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: حر عاملی، اثبات الهداة، ۱۴۲۵ق، ج۵، ص۳۵۴، ح۴۶.</ref> این روایات، معتبر و قابل قبول دانسته نشده است.<ref>علامه مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۲، ص۱۹۳.</ref> در روایاتی از اهل سنت، خروج دجال از نشانه‌های برپایی [[قیامت]] دانسته شده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: ترمذی، سنن الترمذی، ۱۳۹۵ق، ج۴، ص۵۰۷-۵۱۹.</ref>
در آثار روایی شیعه، تنها چند روایت نقل شده که بر اساس آنها، خروج دجال در کنار [[صیحه آسمانی]]، [[خروج سفیانی]] و [[قیام یمانی]]،  یکی از [[علائم ظهور]] حضرت مهدی(عج) است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: حر عاملی، اثبات الهداة، ۱۴۲۵ق، ج۵، ص۳۵۴، ح۴۶.</ref> این روایات، معتبر و قابل قبول دانسته نشده است.<ref>علامه مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۲، ص۱۹۳.</ref> در روایاتی از اهل سنت، خروج دجال از نشانه‌های برپایی [[قیامت]] دانسته شده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: ترمذی، سنن الترمذی، ۱۳۹۵ق، ج۴، ص۵۰۷-۵۱۹.</ref>


کتاب‌های روایی [[شیعه]]، اشاره‌ای به خروج دجال و فتنه‌های قبل از [[ظهور]] نداشته و تنها از کشته شدن دجال به دست [[امام زمان]](ع) یا حضرت عیسی سخن گفته‌اند.<ref>علامه مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۲، ص۱۹۴ و ۳۰۸.</ref> این روایات هیچ اشاره‌ای به مباحث طرح شده در روایات [[اهل سنت]]، از جمله فتنه‌های دجال، چهره او و همچنین پیروانش ندارد. [[شیخ صدوق]]، روایتی از [[پیامبر اکرم]] نقل کرده است که بر اساس آن، ذکر دجال در پیشینیان، ولی وجودش در آینده است.<ref>الدَّجَّالَ اسْمُهُ فِی الْأَوَّلِینَ وَ یخْرُجُ فِی الْآخِرِینَ (شیخ صدوق، الخصال، ۱۳۶۲ش، ج۲، ص۴۵۷-۴۵۸، ح۲).</ref>
کتاب‌های روایی [[شیعه]]، اشاره‌ای به خروج دجال و فتنه‌های قبل از [[ظهور]] نداشته و تنها از کشته شدن دجال به دست [[امام زمان(عج)]]  یا حضرت عیسی سخن گفته‌اند.<ref>علامه مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۲، ص۱۹۴ و ۳۰۸.</ref> این روایات هیچ اشاره‌ای به مباحث طرح شده در روایات [[اهل سنت]]، از جمله فتنه‌های دجال، چهره او و همچنین پیروانش ندارد. [[شیخ صدوق]]، روایتی از [[پیامبر اکرم(ص)]] نقل کرده است که بر اساس آن، ذکر دجال در پیشینیان، ولی وجودش در آینده است.<ref>الدَّجَّالَ اسْمُهُ فِی الْأَوَّلِینَ وَ یخْرُجُ فِی الْآخِرِینَ (شیخ صدوق، الخصال، ۱۳۶۲ش، ج۲، ص۴۵۷-۴۵۸، ح۲).</ref>


دجال بنابر روایات، در هنگام سختی و قحطی ظهور می‌کند، جمعی را فریب می‌دهد و به سوی خود می‌کشاند.<ref>علامه مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۲، ص۱۹۴ و ۳۰۸.</ref> محل خروج دجّال در برخی روایاتِ غیرقطعی، [[اصفهان]]<ref>علامه مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۲، ص۱۹۴.</ref> یا [[خراسان]]<ref>ابن طاووس، الملاحم و الفتن، ۱۴۱۶ق، ص۱۲۶.</ref> معرفی شده است.
دجال بنابر روایات، در هنگام سختی و قحطی ظهور می‌کند، جمعی را فریب می‌دهد و به سوی خود می‌کشاند.<ref>علامه مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۲، ص۱۹۴ و ۳۰۸.</ref> محل خروج دجّال در برخی روایاتِ غیرقطعی، [[اصفهان]]<ref>علامه مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۲، ص۱۹۴.</ref> یا [[خراسان]]<ref>ابن طاووس، الملاحم و الفتن، ۱۴۱۶ق، ص۱۲۶.</ref> معرفی شده است.
خط ۱۳: خط ۱۳:
بنابر روایات اسلامی که بیشتر آنها از راویان اهل سنت نقل شده، دجال [[ادعای الوهیت]] کرده و موجب خونریزی و فتنه در عالم می‌شود. چشم چپ او در میان پیشانی‌اش واقع شده و مانند ستاره می‌درخشد و تکّه‌خونی در چشم اوست. بسیار بزرگ و تنومند و دارای شکل عجیب و غریب و بسیار ماهر در سِحْر است. در جلو او کوه سیاهی است که مردم آن را کوه نان می‌بینند و در پشت سرش کوه سفیدی که از سِحْر به نظر مردم آب‌های جاری می‌آید. او فریاد می‌زند: «بندگانم! من پروردگار بزرگ و والای شما هستم».<ref>قمی، منتهی الآمال، ۱۳۷۸ش، باب ۱۴، فصل ۷، ص۸۷۳-۸۷۴</ref>
بنابر روایات اسلامی که بیشتر آنها از راویان اهل سنت نقل شده، دجال [[ادعای الوهیت]] کرده و موجب خونریزی و فتنه در عالم می‌شود. چشم چپ او در میان پیشانی‌اش واقع شده و مانند ستاره می‌درخشد و تکّه‌خونی در چشم اوست. بسیار بزرگ و تنومند و دارای شکل عجیب و غریب و بسیار ماهر در سِحْر است. در جلو او کوه سیاهی است که مردم آن را کوه نان می‌بینند و در پشت سرش کوه سفیدی که از سِحْر به نظر مردم آب‌های جاری می‌آید. او فریاد می‌زند: «بندگانم! من پروردگار بزرگ و والای شما هستم».<ref>قمی، منتهی الآمال، ۱۳۷۸ش، باب ۱۴، فصل ۷، ص۸۷۳-۸۷۴</ref>


بر اساس روایات، دجال در [[کوفه]] یا جایی نزدیک [[بیت المقدس]] توسط [[امام زمان(ع)]] به دار آویخته می‌شود.<ref>حائری، الزام الناصب، ۱۴۲۲ق، ج۲، ص۱۷۲.</ref> بنابر نقلی دیگر، دجال در [[شام]] هلاک خواهد شد.<ref>نوری، نجم الثّاقب، ۱۳۸۳ش، ص۱۸۵.</ref>
بر اساس روایات، دجال در [[کوفه]] یا جایی نزدیک [[بیت المقدس]] توسط [[امام زمان(عج)]] به دار آویخته می‌شود.<ref>حائری، الزام الناصب، ۱۴۲۲ق، ج۲، ص۱۷۲.</ref> بنابر نقلی دیگر، دجال در [[شام]] هلاک خواهد شد.<ref>نوری، نجم الثّاقب، ۱۳۸۳ش، ص۱۸۵.</ref>


واژۀ دجال در زبان عبری و در آموزه‌های یهود، به معنای دشمن خداست و از ترکیب دو واژه «دج» یعنی دشمن و ضد و «ال» یعنی خدا پدید می‌آید.<ref>نگاه کنید به: محمدپور، «بررسی تطبیقی دجال در ادیان ایران باستان و ادیان ابراهیمی»، ص۸۴-۸۵ و ۹۱؛ به نقل از: خزائلی، اعلام قرآن، ۱۳۸۷ش، ص۴۷۸-۴۷۹.</ref>
واژۀ دجال در زبان عبری و در آموزه‌های یهود، به معنای دشمن خداست و از ترکیب دو واژه «دج» یعنی دشمن و ضد و «ال» یعنی خدا پدید می‌آید.<ref>نگاه کنید به: محمدپور، «بررسی تطبیقی دجال در ادیان ایران باستان و ادیان ابراهیمی»، ص۸۴-۸۵ و ۹۱؛ به نقل از: خزائلی، اعلام قرآن، ۱۳۸۷ش، ص۴۷۸-۴۷۹.</ref>
confirmed، templateeditor
۱۱٬۲۹۸

ویرایش