پرش به محتوا

آقا نجفی قوچانی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
ویکی سازی
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جز (ویکی سازی)
خط ۱۵: خط ۱۵:
| شهر وفات = قوچان
| شهر وفات = قوچان
| مدفن = حسینیه آقا نجفی در قوچان
| مدفن = حسینیه آقا نجفی در قوچان
| استادان = [[ملا محمد کاشی]]، [[جهانگیر خان قشقائی]]، [[سید محمد باقر درچه ای]]، [[علی بابا فیروزکوهی|شیخ علی بابا فیروزکوهی]]، [[آخوند خراسانی]]، [[محمد باقر اصطهباناتی|ملا محمد باقر اصطهباناتی]] و [[سید محمد کاظم طباطبائی یزدی|سید محمد کاظم یزدی]]
| استادان = [[ملا محمد کاشی]]، [[جهانگیر خان قشقائی]]، [[سید محمد باقر درچه ای]]، [[علی بابا فیروزکوهی|شیخ علی بابا فیروزکوهی]]، [[آخوند خراسانی]]، [[محمد باقر اصطهباناتی|ملا محمد باقر اصطهباناتی]] و [[سید محمد کاظم یزدی]]
| شاگردان =
| شاگردان =
| تالیفات = سیاحت غرب، سیاحت شرق، شرح دعای صباح، عذر بدتر از گناه، شرح و ترجمه رسالة تُفّاحیه ارسطو، حیوةالاسلام فی احوال آیة الله‌ الملک‌ العلآم، حاشیه بر کفایة الاصول و....
| تالیفات = [[سیاحت غرب]]، [[سیاحت شرق]]، شرح [[دعای صباح]]، عذر بدتر از گناه، شرح و ترجمه رسالة تُفّاحیه ارسطو، حیوةالاسلام فی احوال آیة الله‌ الملک‌ العلآم، حاشیه بر کفایة الاصول و....
| سایر =
| سایر =
| فعالیت‌های اجتماعی -سیاسی=
| فعالیت‌های اجتماعی -سیاسی=
خط ۲۶: خط ۲۶:
'''سید محمدحسن حسینی''' (۱۲۹۵-۱۳۶۳ق) مشهور به '''آقا نجفی قوچانی'''، از عالمان و فقیهان [[قرن چهاردهم قمری]]. او نویسنده کتاب‌های [[سیاحت غرب]] و [[سیاحت شرق]] است. محمدحسن از شاگردان [[میرزا جهانگیر خان قشقائی]] و [[آخوند خراسانی]] بوده و در سن ۳۰ سالگی به درجه [[اجتهاد]] رسید.  
'''سید محمدحسن حسینی''' (۱۲۹۵-۱۳۶۳ق) مشهور به '''آقا نجفی قوچانی'''، از عالمان و فقیهان [[قرن چهاردهم قمری]]. او نویسنده کتاب‌های [[سیاحت غرب]] و [[سیاحت شرق]] است. محمدحسن از شاگردان [[میرزا جهانگیر خان قشقائی]] و [[آخوند خراسانی]] بوده و در سن ۳۰ سالگی به درجه [[اجتهاد]] رسید.  


وی پس از بیست سال زندگی در نجف به ایران بازگشت و پس از آن تا هنگام مرگ در سال ۱۳۶۳ق در قوچان، به تدریس، ارشاد پرداخته و در گرفتاری‌ها از مردم حمایت می‌کرد و با آن که در هنگام مرگ در منطقه قوچان و حتی برخی شهرستان‌های اطراف نفوذ معنوی داشت، از مال دنیا چیزی  نداشت.
وی پس از بیست سال زندگی در [[نجف]] به [[ایران]] بازگشت و پس از آن تا هنگام مرگ در سال ۱۳۶۳ق در قوچان، به تدریس، ارشاد پرداخته و در گرفتاری‌ها از مردم حمایت می‌کرد و با آن که در هنگام مرگ در منطقه قوچان و حتی برخی شهرستان‌های اطراف نفوذ معنوی داشت، از مال دنیا چیزی  نداشت.


شرح [[دعای صباح]]، شرح و ترجمه [[رساله تفاحیه|رساله تُفّاحیه]] و حاشیه بر [[کفایه الاصول]] از جمله تألیفات وی است.
شرح [[دعای صباح]]، شرح و ترجمه [[رساله تفاحیه|رساله تُفّاحیه]] و حاشیه بر [[کفایه الاصول]] از جمله تألیفات وی است.


==زندگی‌نامه==
==زندگی‌نامه==
سید محمدحسن در ۱۲۹۵ق در روستای خسرویه از توابع [[قوچان]] به دنیا آمد و در شب [[جمعه]] [[۲۶ ربیع‌الثانی|۲۶ ربیع‌الثانی]] ۱۳۶۳ق/۲۰ مارس ۱۹۴۴م/۱۳۲۳ش در ۶۸ سالگی در قوچان درگذشت و در حسینیه خود در قوچان به خاک سپرده شد.<ref>سیاحت شرق، آقا نجفی قوچانی، ص۶۷۹. </ref>
سید محمدحسن در ۱۲۹۵ق در روستای خسرویه از توابع [[قوچان]] به دنیا آمد و در شب [[جمعه]] [[۲۶ ربیع‌الثانی]] ۱۳۶۳ق/۲۰ مارس ۱۹۴۴م/۱۳۲۳ش در ۶۸ سالگی در قوچان درگذشت و در حسینیه خود در قوچان به خاک سپرده شد.<ref>سیاحت شرق، آقا نجفی قوچانی، ص۶۷۹. </ref>


سید محمد پدر آقا نجفی کشاورز بوده و سواد مقدماتی داشته، ولی علاقه‌مند به تحصیل فرزندش بوده و مقدمات این کار را از سنین کودکی و از همان [[مکتب]] روستای خروه فراهم کرد، به طوری که آقا نجفی قبل از هفت سالگی قرآن را نزد پدر ختم کرد. پدر سید محمد‌حسن آقا نجفی فارس‌زبان و مادرش کرد بود و زلال نام داشته است. پدربزرگ آقا نجفی نیز سید جواد نام داشت و همین، علت انتخاب فامیل جوادی و جوادی مقدم توسط بعضی فرزندان اوست.<ref>قوچانی، سیاحت شرق، ص۲۶.</ref>  
سید محمد پدر آقا نجفی کشاورز بوده و سواد مقدماتی داشته، ولی علاقه‌مند به تحصیل فرزندش بوده و مقدمات این کار را از سنین کودکی و از همان [[مکتب]] روستای خروه فراهم کرد، به طوری که آقا نجفی قبل از هفت سالگی قرآن را نزد پدر ختم کرد. پدر سید محمد‌حسن آقا نجفی فارس‌زبان و مادرش کرد بود و زلال نام داشته است. پدربزرگ آقا نجفی نیز سید جواد نام داشت و همین، علت انتخاب فامیل جوادی و جوادی مقدم توسط بعضی فرزندان اوست.<ref>قوچانی، سیاحت شرق، ص۲۶.</ref>  
خط ۴۱: خط ۴۱:
اما پدرش ضمن نصیحت او با این بیان که {{حدیث|والناس موتی و أهل العلم أحیاء}}او را در حالی که ۱۳ سال داشت، وادار به ادامه تحصیل و روانه شهر قوچان کرد.<ref>قوچانی، سیاحت شرق، به تصحیح رمضانعلی شاکری، ص۴۵.</ref>  
اما پدرش ضمن نصیحت او با این بیان که {{حدیث|والناس موتی و أهل العلم أحیاء}}او را در حالی که ۱۳ سال داشت، وادار به ادامه تحصیل و روانه شهر قوچان کرد.<ref>قوچانی، سیاحت شرق، به تصحیح رمضانعلی شاکری، ص۴۵.</ref>  
=== همسر و فرزندان ===
=== همسر و فرزندان ===
آقا نجفی دوبار ازدواج کرد. در هجدهم ماه [[رمضان]] سال ۱۳۲۵ ه‍.ق با دختری منسوب به یکی از خانواده‌های ایرانی مقیم [[کربلا]] به نام سکینه بیگم ازدواج کرد<ref>سیاحت شرق، آقا نجفی قوچانی، ص۴۱۹.</ref> و از وی در [[عراق]] دارای چهار دختر و یک پسر شد. دو دختر و پسر آقا نجفی در عراق وفات یافتند که در [[وادی السلام]] دفن شدند و دو دختر دیگر را که دو قلو بودند با خود به ایران آورد. وی در سال ۱۳۱۸ش، دو سال پس از فوت همسرش، ازدواج مجدد کرد و از همسر دوم خود به نام فاطمه بیگم دارای دو پسر به نام‌های علی و مهدی شد.<ref>شاکری، مزاری در آغوش تاریخ، بخش نتیجه کتاب.</ref>
آقا نجفی دوبار [[ازدواج]] کرد. در [[۱۶ رمضان]] سال ۱۳۲۵ ه‍.ق با دختری منسوب به یکی از خانواده‌های ایرانی مقیم [[کربلا]] به نام سکینه بیگم ازدواج کرد<ref>سیاحت شرق، آقا نجفی قوچانی، ص۴۱۹.</ref> و از وی در [[عراق]] دارای چهار دختر و یک پسر شد. دو دختر و پسر آقا نجفی در عراق وفات یافتند که در [[وادی السلام]] [[دفن]] شدند و دو دختر دیگر را که دو قلو بودند با خود به ایران آورد. وی در سال ۱۳۱۸ش، دو سال پس از فوت همسرش، ازدواج مجدد کرد و از همسر دوم خود به نام فاطمه بیگم دارای دو پسر به نام‌های علی و مهدی شد.<ref>شاکری، مزاری در آغوش تاریخ، بخش نتیجه کتاب.</ref>
== زیست علمی ==
== زیست علمی ==
آقا نجفی در ۱۳ سالگی از خسرویه به قوچان رفت و پس از سه سال تحصیل در قوچان، پیاده از راه [[سبزوار]] و [[نیشابور]] به [[مشهد]] رفت.<ref>قوچانی، سیاحت شرق، به تصحیح رمضانعلی شاکری، ص۶۰.</ref> و در [[مدرسه دو درب]] و [[مدرسه پریزاد|پریزاد]]<ref>قوچانی، سیاحت شرق، ص۵۷۹، زیرنویس.</ref> ادبیات و سطح را تا قوانین فرا گرفت.
آقا نجفی در ۱۳ سالگی از خسرویه به قوچان رفت و پس از سه سال تحصیل در قوچان، پیاده از راه [[سبزوار]] و [[نیشابور]] به [[مشهد]] رفت.<ref>قوچانی، سیاحت شرق، به تصحیح رمضانعلی شاکری، ص۶۰.</ref> و در [[مدرسه دو درب]] و [[مدرسه پریزاد|پریزاد]]<ref>قوچانی، سیاحت شرق، ص۵۷۹، زیرنویس.</ref> ادبیات و سطح را تا قوانین فرا گرفت.
خط ۶۱: خط ۶۱:


==بازگشت به قوچان==
==بازگشت به قوچان==
آقا نجفی در سال ۱۳۳۸ق، پس از آگاه شدن از فوت پدرش، پس از ۲۰ سال  از [[نجف]] به ایران  بازگشت. وی ابتدا  برای زیارت به [[مشهد]] رفت. پس از توقفی کوتاه در مشهد، به درخواست مردم قوچان وارد این شهر شد و تا آخر عمر در آنجا ماندگار گشت. وی متجاوز از ۲۵ سال از عمر خود را در مقام فقاهت و حاکمیت شرع در قوچان گذراند و  به اداره حوزه علوم دینی پرداخت.
آقا نجفی در سال ۱۳۳۸ق، پس از آگاه شدن از فوت پدرش، پس از ۲۰ سال  از [[نجف]] به [[ایران]] بازگشت. وی ابتدا  برای [[زیارت]] به [[مشهد]] رفت. پس از توقفی کوتاه در مشهد، به درخواست مردم قوچان وارد این شهر شد و تا آخر عمر در آنجا ماندگار گشت. وی متجاوز از ۲۵ سال از عمر خود را در مقام فقاهت و حاکمیت شرع در قوچان گذراند و  به اداره حوزه علوم دینی پرداخت.


آقانجفی در ماه‌های [[رمضان]] به [[قم]] می‌رفت و گاه در حجره [[استاد مطهری]] می‌ماند. <ref>سیاحت شرق، آقا نجفی قوچانی، ص۶۷۵.</ref>  
آقانجفی در ماه‌های [[رمضان]] به [[قم]] می‌رفت و گاه در حجره [[استاد مطهری]] می‌ماند. <ref>سیاحت شرق، آقا نجفی قوچانی، ص۶۷۵.</ref>  
خط ۸۸: خط ۸۸:


== مطالعه بیشتر ==
== مطالعه بیشتر ==
* کتاب سیاحت شرق (زندگینامه خودنوشت وی که شامل شرح حال وی است).
* [[سیاحت شرق]] (زندگینامه خودنوشت وی که شامل شرح حال وی است).
* نقباء البشر: آقابزرگ تهرانی.
* [[نقباء البشر]]: [[آقابزرگ تهرانی]].
* مقدمه مفتاح القرآن: غلامرضا فقیه یزدی خراسانی.
* مقدمه مفتاح القرآن: غلامرضا فقیه یزدی خراسانی.


confirmed، templateeditor
۱۲٬۳۱۵

ویرایش